معنی متتهم - جستجوی لغت در جدول جو

متتهم

لغت نامه دهخدا

متهم

کسی که به او تهمت زده شده، کسی که کار بدی به او نسبت داده شده

فرهنگ فارسی عمید

متوهم

کسی که دچار وهم وخیال شده باشد، گمان برنده، خیال کننده

فرهنگ فارسی عمید

ملتهم

(مُ تَ هََ)

رنگ برگردیده. (آنندراج) (از منتهی الارب). برگشته رنگ. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التهام شود

لغت نامه دهخدا

ملتهم

(مُ تَ هَِ)

همه شیر پستان مکنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). بچه ای که خالی می کند پستان را و همه آن را می مکد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کسی که به چابکی و به یک بار می خورد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متبهم

(مُ تَ بَهَْ هَِ)

سخن بسته. (آنندراج). مبهم و نامعلوم و نامحقق ونهفته و پوشیده و مخفی و غیرقابل فهم. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تبهم شود، غیرمعروف. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبهم شود

لغت نامه دهخدا

متتمم

(مُ تَ تَمْ مِ)

کسی که مشابه طایفۀ تمیم باشد در رأی و عقیده و هوا و محله. (ناظم الاطباء) ، کسی که بواسطۀ شکستگی استخوان به زحمت و اذیت راه می رود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) ، شکافتگی آشکار در استخوان بدون آن که از هم جدا شده باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متطهم

(مُ تَ طَهَْ هَِ)

ناخوش دارندۀ طعام را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آزرده و متنفر و بیزار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تطهم شود

لغت نامه دهخدا

متفهم

(مُ تَ فَهَْ هَِ)

اندک اندک دریابنده. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کسی که اندک اندک دریافت میکند و میفهمد. (ناظم الاطباء) ، دانا و عاقل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مستهم

(مُ تَ هَِ م م)

خواهنده از کسی که نسبت به کاری اهتمام ورزد، اهتمام ورزنده به کار قوم خود. (از اقرب الموارد). اندوهگین شونده و رنج برنده به کار قوم. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به استهمام شود

لغت نامه دهخدا

متوهم

(مُ تَ وَهَْ هَِ)

گمان برنده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اندیشنده و گمان برنده و خیال کننده، ترسیده و ترسناک. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متهتم

(مُ تَ هََ تْ تِ)

دندان شکسته. (آنندراج) (از منتهی الارب). شکسته دندان. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تهتم شود

لغت نامه دهخدا

متلهم

(مُ تَ لَهَْ هَِ)

به یکبار فروخورنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آن که میخورد و می بلعدو فرو میبرد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلهم شود