معنی مآوب - جستجوی لغت در جدول جو

مآوب

لغت نامه دهخدا

مشوب

آمیخته شده، آغشته، آلوده

فرهنگ فارسی عمید

مصوب

آنچه به راستی و درستی آن حکم داده شده، تصویب شده

فرهنگ فارسی عمید

منوب

کسی که دیگری در امری نیابت و جانشینی او را عهده دار شده، منوب عنه

فرهنگ فارسی عمید

مآرب

نیازها، حاجت ها

فرهنگ فارسی عمید

مذوب

(مُ ذَوْ وَ)

گداخته شده. آب شده. (ناظم الاطباء). نعت مفعولی است از تذویب. رجوع به تذویب شود

لغت نامه دهخدا

مروب

(مِرْ وَ)

خنور یا مشک شیر خوابانیدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ماست دان. محقن. (یادداشت مرحوم دهخدا). ج، مراوب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مروب

(مُ رَوْ وَ)

نعت مفعولی از مصدر ترویب. رجوع به ترویب شود، سقاء مروب، مشک شیر خوابانیده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مذوب

(مِذْ وَ)

آن دیگ که بر آن روغن گدازند و جز آن. (از مهذب الاسماء). ظرفی که در آن چیزی ذوب کنند. (از متن اللغه) ، روغن داغ. (منتهی الارب) (آنندراج) ، مایذاب من الشمع، آنچه ذوب گردد از شمع. (از اقرب الموارد) ، چمچه. (ناظم الاطباء). رجوع به مذوبه شود

لغت نامه دهخدا

مذوب

(مُ ذَوْ وِ)

آنکه ذوابه و چتر و گیسو برای کودک می سازد و آن را می آراید و زینت می کند. (ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از تذویب به معنی ذوابه ساختن. رجوع به تذویب شود

لغت نامه دهخدا

محوب

(مُ حَوْ وِ)

نعت فاعلی مذکر از تحویب. (یادداشت مرحوم دهخدا). زجرکننده شتر نر را به کلمه حوب، کسی که مال رفته بازیابد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مبوب

(مُبَوْ وَ)

مبوّبه. باب کرده شده. (ناظم الاطباء). تبویب شده. باب باب شده. باب باب کرده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

مجوب

(مُ جَوْ وِ)

گریبان کننده پیراهن را. (از منتهی الارب) (آنندراج). کسی که گریبان می سازد برای پیراهن. (ناظم الاطباء). و رجوع به تجویب شود، آورنده، برنده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مثوب

(مِ نی یِ)

شهری است به یمن. (از معجم البلدان) (ازمنتهی الارب). نام شهری به حضرموت و در اینجا سپاه وهرز به یاری اهل یمن از کشتیها فرود آمدند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ابناء و وهرز شود

لغت نامه دهخدا

مثوب

(مُثْ وِ)

جزادهنده و مکافات دهنده و عوض دهنده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به اثواب شود

لغت نامه دهخدا

مثوب

(مُ ثَوْ وِ)

بازگردنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، دوباره خواننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به تثویب شود، بازدهنده. (ناظم الاطباء) ، اداکننده و واپس دهنده وام. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مصوب

(مِصْ وَ)

کفلیز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کفلیزه. کفگیر

لغت نامه دهخدا

مصوب

(مُ صَوْ وَ)

نعت مفعولی از تصویب. راستگوی دانسته شده و راستگوی شمرده شده، مصدق. تصویب شده. تأییدشده. آنچه مورد تأیید و موافقت مقام یاهیأت یا گروهی قرار گیرد: قوانین مصوب مجلس شورای ملی. مقررات مصوب انجمن استادان زبان و ادب پارسی

لغت نامه دهخدا

مجوب

(مُ جَوْ وَ)

جایی که جابجا بر آن باران باریده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مآرب

(مَ رِ)

جمع واژۀ مأربه. (ترجمان القرآن) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (اقرب الموارد). نیازها. حاجتها: قال هی عصای اتوکؤا علیها و اهش بها علی غنمی و لی فیها مآرب اخری. (قرآن 18/20). دیگری به قوت عقل بر مطالب و مآرب خویش رسیده. (کلیله و دمنه). برادران بعد از استماع پیغام... به تازه رویی رسول را با انجاز مآرب و عطا بازفرستادند. (سلجوقنامۀ ظهیری ص 13). بعد از انجاح مآرب و مطالب اجازت انصراف فرمود. (جامعالتواریخ رشیدی). و رجوع به مأربه شود.
چالاکتر از عصای موسی
فرخ قلمت گه مآرب.
انوری

جَمعِ واژۀ مَأرَبَه. (ترجمان القرآن) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (اقرب الموارد). نیازها. حاجتها: قال هی عصای اتوکؤا علیها و اهش بها علی غنمی و لی فیها مآرب اخری. (قرآن 18/20). دیگری به قوت عقل بر مطالب و مآرب خویش رسیده. (کلیله و دمنه). برادران بعد از استماع پیغام... به تازه رویی رسول را با انجاز مآرب و عطا بازفرستادند. (سلجوقنامۀ ظهیری ص 13). بعد از انجاح مآرب و مطالب اجازت انصراف فرمود. (جامعالتواریخ رشیدی). و رجوع به مأربه شود.
چالاکتر از عصای موسی
فرخ قلمت گه مآرب.
انوری

لغت نامه دهخدا

مجوب

(مِجْ وَ)

سپر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دو کارد گریبان کاو. (منتهی الارب) (آنندراج) ، ابزار آهنین که بدان چیزی می شکافند و دو نیم می کنند. (ناظم الاطباء). آهنی که بدان چیز می برند. (ازاقرب الموارد) ، مقراض. (ناظم الاطباء). قیچی بزرگ. قیچی باغبانی. (از فرهنگ جانسون) ، آتشدان. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مآدب

(مَ دِ)

جمع واژۀ مأدبه و مأدبه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (اقرب الموارد). رجوع به مأدبه شود

لغت نامه دهخدا

مآزب

(مَ زِ)

جمع واژۀ مئزاب. (منتهی الارب ذیل ازب). رجوع به مئزاب و مآزیب شود

لغت نامه دهخدا

مآود

(مَ وِ)

بلاها. (منتهی الارب) (آنندراج). بلاها و بدبختیها. (ناظم الاطباء). رماه اﷲ بالمآود، خدای او را در بلاها افکند. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مآثب

(مَ ثِ)

جمع واژۀ مئثب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (ذیل اقرب الموارد). رجوع به مئثب شود

لغت نامه دهخدا

مشوب

(مَ)

آمیخته. (مجمل اللغه). آمیخته شده و مخلوط. (غیاث) (آنندراج). مخلوط و ممزوج. (از اقرب الموارد). مخلوط. آمیخته. به آمیغ. (یادداشت مؤلف) :
مشورت دارند سرپوشیده خوب
در کنایت با غلطافکن مشوب.
مولوی (مثنوی چ نیکلسن ج 1 ص 65).
- ذهن کسی را مشوب کردن، خاطر و فکر او را پریشان و در هم ساختن و ذهنش را به ناراستی سوق دادن. مشتبه کردن ذهن او.
- مشوب به اغراض، مشوب به غرض، آلودۀ غرضها. (یادداشت مؤلف).
- مشوب به ریا، مشوب به غرض. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا