- لس
بی حس، مفلوج، سست، تنبل، افسرده، پژمرده
معنی لس - جستجوی لغت در جدول جو
- لس (زَ بَ رَ)
خوردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر) (زوزنی) ، لیسیدن، به پتقوز برکردن ستور گیاه را. (منتهی الارب). نتفته بمقدم فمها فی عباره اخری اخذته باطراف لسانها. (افرب الموارد). گرفتن دابه گیاه به دندان. (زوزنی). خوردن ستور علف را. (منتخب اللغات)
- لس (لَ)
مفلوج. به فالج شده. فالج زده. مبتلی به فالج، مسترخی
- لس (لُ)
لت. لس خورده، لت خورده ؟: همچنانکه اهل دلی که او را گوهری باشد شخصی را بزند و سر و بینی و دهان بشکند همه گویند که این مظلوم است اما بتحقیق مظلوم آن زننده است. ظالم آن باشد که مصلحت نکند. آن لس خورده و سرشکسته ظالم است و این زننده یقین مظلوم است. چون این صاحب گوهر است و مستهلک حق است کردۀ او کردۀ حق باشد، خدا را ظالم نگویند. (فیه مافیه ص 52). و رجوع به کلمه لوس با شاهد از مناقب افلاکی شود (و محتمل است که لام کاف باشد مخفف کوس)
- لس (لِ)
نام رودخانه ای به بلژیک که به رود موز ریزد و 84 هزار گز درازا دارد
- لس
بی حس، تنبل
- لس ((لَ))
سست، تنبل
- لس
افلیج، فلج، بی حرکت، بی حس، سست، لم
- لس
سست، لق، آهسته، این واژه پسوند و به معنی لیسنده است
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بارهنگ، گیاهی خودرو و یک ساله با ساقه های نازک و برگ های بیضی شکل و خوشه های دراز که دانه های ریز و لعاب دار آن مصرف دارویی دارد،، زبان برّه، بارتنگ، جرغول، چرغول، جرغون، خرغول
زبان، عضو گوشتی و متحرک در دهان انسان و حیوان که با آن مزۀ غذاها چشیده می شود و به جویدن غذا و بلع آن کمک می کند و انسان به وسیلۀ آن حرف می زند، لهجه و طرز تکلم و گفتار هر قوم و ملت
لسان حال: آنچه از صورت ظاهر که دلالت بر کیفیت و حالت درونی بکند
لسان حال: آنچه از صورت ظاهر که دلالت بر کیفیت و حالت درونی بکند
زبان گنجشک، درختی زینتی از خانوادۀ زیتون با برگ هایی شبیه برگ بادام که مصرف دارویی دارد
ون، مرغ زبانک، تلک، بنجشک زوان، گنجشک زبان
ون، مرغ زبانک، تلک، بنجشک زوان، گنجشک زبان
لسانیه در فارسی: زبانی وات های زبانی: ر ز س ش در پارسی و ص ض در تازی مونث لسانی. یا حروف لسانیه. عبارتند از: ر ز س ش ص ض
دستمال. توضیح در لغت فرس آمده: سپیدرک دستارچه بود. رودکی گفت: ای قبله خوبان من ای طرفه ری، لب را بسپیدرک بکن پاک از می. (لفا اق. 280) این کلمه در نسخه های لغت فرص بصور: بسبیدرک زسپردرک اسبیدرک و در فرهنگهای دیگر سپردرک آمده. در سروری نسخه بدل کلمه سردرک ضبط شده. آقای دبیر سیاقی حدس میزند که کلمه در شعر رودکی سردزک (بکسر راء و ضم دال و فتح زاء) است و دزک در قزوین بمعنی آستین استعمال شود یعنی لب را با سر آستین از شراب پاک کن امااستاد هنینگ مصراع را چنین خوانده: لب را به لسپردرک بکن پاک از می و اصل کلمه را سغدی داند (چنانکه در بالا گفته شد) ولی درین صورت وزن درست نیست و اگر چنین بخوانیم: لب را لسپردرک بکن پاک از می حرف اضافه به - که لازم است - بیهوده حذف شده، احتمال میرودکه ل اول کلمه بتخفیف یا تحریف حذف شده - و نسخه بدلها این امر را تایید میکند - و کلمه در بیت رودکی بسپردرک. (به سپردرک) باشد
دستمال. توضیح در لغت فرس آمده: سپیدرک دستارچه بود. رودکی گفت: ای قبله خوبان من ای طرفه ری، لب را بسپیدرک بکن پاک از می. (لفا اق. 280) این کلمه در نسخه های لغت فرص بصور: بسبیدرک زسپردرک اسبیدرک و در فرهنگهای دیگر سپردرک آمده. در سروری نسخه بدل کلمه سردرک ضبط شده. آقای دبیر سیاقی حدس میزند که کلمه در شعر رودکی سردزک (بکسر راء و ضم دال و فتح زاء) است و دزک در قزوین بمعنی آستین استعمال شود یعنی لب را با سر آستین از شراب پاک کن امااستاد هنینگ مصراع را چنین خوانده: لب را به لسپردرک بکن پاک از می و اصل کلمه را سغدی داند (چنانکه در بالا گفته شد) ولی درین صورت وزن درست نیست و اگر چنین بخوانیم: لب را لسپردرک بکن پاک از می حرف اضافه به - که لازم است - بیهوده حذف شده، احتمال میرودکه ل اول کلمه بتخفیف یا تحریف حذف شده - و نسخه بدلها این امر را تایید میکند - و کلمه در بیت رودکی بسپردرک. (به سپردرک) باشد
لیسیدن: توضیح شاهدی که برای لشتن درستون دوم همین صفحه آمده در آنندراج و لغت نامه برای لستن هم ضبط شده
