معنی لاحب - جستجوی لغت در جدول جو

لاحب

لغت نامه دهخدا

لاحب

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از صاحب — تصویر صاحب

(پسرانه)

دارنده، مالک، دارا، سرور، همنشین، یار

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از لاعب — تصویر لاعب

بازی کننده

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از صاحب — تصویر صاحب

مالک، ملازم، معاشر، یار و دوست، هم صحبت

فرهنگ فارسی عمید

شلاجه. گویند مادۀ آن بول گورخر است که بتدریج در سنگ و سطح سفت و سخت کوه جمع شود و مانند صمغ که بر درختان چسبد بدانجا می چسبد. نیکوترین او آن بود که رنگ او سیاه بود و بوی او به بوی بول گاو شبیه بود. برخی گفته اند که تولد آن از بول نهاز کوهی است و بعضی گفته اندکه از بول حیوانی است که عرب او را دبر گوید. (از تذکرۀ صیدنۀ ابوریحان بیرونی). رجوع به شلاجه شود

شلاجه. گویند مادۀ آن بول گورخر است که بتدریج در سنگ و سطح سفت و سخت کوه جمع شود و مانند صمغ که بر درختان چسبد بدانجا می چسبد. نیکوترین او آن بود که رنگ او سیاه بود و بوی او به بوی بول گاو شبیه بود. برخی گفته اند که تولد آن از بول نهاز کوهی است و بعضی گفته اندکه از بول حیوانی است که عرب او را دبر گوید. (از تذکرۀ صیدنۀ ابوریحان بیرونی). رجوع به شلاجه شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از ساحب — تصویر ساحب

کشتاما (تراکتور)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لاحس — تصویر لاحس

خورنده، لیسنده لیسنده، خورنده آکل جمع لواحس

فرهنگ لغت هوشیار

آنچه بجا آوردنش ضروراست: لازم ضرور بایسته، فعلی که عمل بدان لازم است و ترکش گناه دارد. یاواحب عینی. واحبی که هرفرد مسلمان مکلف است بشخصه انجام دهد: مقابل واجب کفایی. یا واحب کفایی. واجبی است که چون بعض افراد آنرا انجام دهند تکلیف از گردن دیگران ساقط شود مانند کفن و دفن اموات، موجودی است که وجودش منتسب بخود و از خود و بخود باشد و بعبارت دیگر موجودیت او بنفس ذاتش باشد: مقابل ممکن ممتنع. یا واحب بالذات. موجودی است که از جهت ذات مصداق موجودیت باشد و موجودیت آن بدون قید و وصف و شرط باشد و آن اصل الوجود است که ذات حق تعالی است: مقابل واجب بالغیر. یا واحب بالغیر. موجودی است که وجوب آن از طرف علتی است که آنرا پدید آورده. کلیه مخلوقات واجب بالغیرند: مقابل واحب بالذات. یا واحب بالقیاس. آنست که غیراستدعای وجوب او را دارد و بنابرین همه معلولات مستدعی وجوب وجود علت خود میباشند اعم از وجوب بالذات یا بالغیر. پس ممکنات هم واجب بالغیرند و هم واجب بالقیاس و ذات واحب الوجود واجب بالذات است و در طرف علت واجب بالقیاس باین معنی که هم بالذات واجب است و هم بقیاس بمعلول از باب اقتضای وجود معلول. پس درطرف معلول معنی وجوب بالقیاس استدعای وجوب است و از طرف علت اقتضای وجود و وجوب، سزاوار شایسته: (پیغامبر گفت: (اگرنه آنستی که مر رسول کشتن واجب نیستی و اگر نه من شما را کشتن واجب نیستی و اگر نه من شما را کشتن فرمودمی)، مایحتاج: (غله فرستادن بفراه به جهت تخم و علوفه اهال آن بقعه واجب یک ساله) (ص 407) یعنی آنچه مایحتاج یک ساله بوده است از بذر و خواربار اهالی، پولی که همه ماهه بنوکران و ملازمان دهند: (خسرو اگر غمت خورد ناله بس است خدمتش واجب چاوشان دهند از پی های و هوی را) (خسروی) یابه واحب. چنانکه باد بواجب کاملا: (چنانکه باید هر که از خدمتکاران خدمتی شایسته و بواجب بکردی در حال او را نواخت و انعام فرمودند بر قدر خدمت)

آنچه بجا آوردنش ضروراست: لازم ضرور بایسته، فعلی که عمل بدان لازم است و ترکش گناه دارد. یاواحب عینی. واحبی که هرفرد مسلمان مکلف است بشخصه انجام دهد: مقابل واجب کفایی. یا واحب کفایی. واجبی است که چون بعض افراد آنرا انجام دهند تکلیف از گردن دیگران ساقط شود مانند کفن و دفن اموات، موجودی است که وجودش منتسب بخود و از خود و بخود باشد و بعبارت دیگر موجودیت او بنفس ذاتش باشد: مقابل ممکن ممتنع. یا واحب بالذات. موجودی است که از جهت ذات مصداق موجودیت باشد و موجودیت آن بدون قید و وصف و شرط باشد و آن اصل الوجود است که ذات حق تعالی است: مقابل واجب بالغیر. یا واحب بالغیر. موجودی است که وجوب آن از طرف علتی است که آنرا پدید آورده. کلیه مخلوقات واجب بالغیرند: مقابل واحب بالذات. یا واحب بالقیاس. آنست که غیراستدعای وجوب او را دارد و بنابرین همه معلولات مستدعی وجوب وجود علت خود میباشند اعم از وجوب بالذات یا بالغیر. پس ممکنات هم واجب بالغیرند و هم واجب بالقیاس و ذات واحب الوجود واجب بالذات است و در طرف علت واجب بالقیاس باین معنی که هم بالذات واجب است و هم بقیاس بمعلول از باب اقتضای وجود معلول. پس درطرف معلول معنی وجوب بالقیاس استدعای وجوب است و از طرف علت اقتضای وجود و وجوب، سزاوار شایسته: (پیغامبر گفت: (اگرنه آنستی که مر رسول کشتن واجب نیستی و اگر نه من شما را کشتن واجب نیستی و اگر نه من شما را کشتن فرمودمی)، مایحتاج: (غله فرستادن بفراه به جهت تخم و علوفه اهال آن بقعه واجب یک ساله) (ص 407) یعنی آنچه مایحتاج یک ساله بوده است از بذر و خواربار اهالی، پولی که همه ماهه بنوکران و ملازمان دهند: (خسرو اگر غمت خورد ناله بس است خدمتش واجب چاوشان دهند از پی های و هوی را) (خسروی) یابه واحب. چنانکه باد بواجب کاملا: (چنانکه باید هر که از خدمتکاران خدمتی شایسته و بواجب بکردی در حال او را نواخت و انعام فرمودند بر قدر خدمت)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لائب — تصویر لائب

تشنه دور از آب

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لاهب — تصویر لاهب

فروزان مشتعل شعله ور جمع لواهب

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لا حب — تصویر لا حب

راه آشکار راه فراخ

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از صاحب — تصویر صاحب

معاشر، ملازم، یار، دوست، مالک

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لاغب — تصویر لاغب

سست درمانده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لاتب — تصویر لاتب

پای بر جا استوار، بر چفسنده

فرهنگ لغت هوشیار

بازیکن بازیگر بازی کننده بازیگر بازی کن جمع لاعبین لواعب: لب لعل ضاحک خم زلف کافر رخ خوب لامع سر زلف لاعب. (برهانی (ک) مقاله م. معین. نشریه دانشکده ادبیات تبریز سال اول شماره 1) بازیگر، بازی کننده

فرهنگ لغت هوشیار

چشم، نگرنده بدنبال چشم نگرنده، نگرنده: اسرار قلم در دل لوح آمده محفوظ مشتاق علی سر قلم را شده لاحظ. (مظفر علی شاه. مشتاقیه. بمبئی ص 113)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لازب — تصویر لازب

استوار پا بر جای، ایستا، چسبنده ثابت پابرجای، چسبنده دوسنده لازق

فرهنگ لغت هوشیار

میوه پسرس، رسنده، آینده آنکه از پس چیزی آید و بدو پیوندد رسنده واصل، پیوند شونده متصل، آینده بعدی مقابل سابق: و هر روز او را شانی است غیر شان سابق و لاحق جمع لاحقین. دررسنده، پیوسته، رسیده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قاحب — تصویر قاحب

سرفه سخت

فرهنگ لغت هوشیار

گور سنگدار، گور کن قبرکن گورکن لحد ساز: عاقلان بینی بشادی بهر آن در هرمکان لاحدان بینی برنج از بهر این در هر دیار. (سنائی لغ) قبرکن، لحد ساز

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لاذب — تصویر لاذب

چسبنده دوسنده چسبنده دوسنده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از لاحی — تصویر لاحی

نکوهنده

فرهنگ لغت هوشیار

ته خوان کسی که تا ته سخن را می خواند، بد خوان کسی که در کار برد واتنشان ها می لغزد

فرهنگ لغت هوشیار

گوشتدار، گوشتخوار، گوشت خوارننده، در گویش بندری: کشتی گیر: گیر کردن کشتی به تک خدواند گوشت، آنکه بمردمان گوشت دهد، آزمند بگوشت گوشتخوار، گیر کردن کشتی بزمین در دریا

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از صاحب — تصویر صاحب

((~. شَ عَ))

آن که شریعتی آورده، پیغمبر، پیغمبر اسلام

فرهنگ فارسی معین

تصویری از صاحب — تصویر صاحب

((~. مُ دِ))

بدون صاحب، آن که یا آن چه صاحبش مرده باشد، بدون صاحب نوعی نفرین به معنی کاش دارنده اش می مرد

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لاعب — تصویر لاعب

((ع))

بازی کننده، بازیگر

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لازب — تصویر لازب

((زِ))

ثابت، پابرجا، چسبنده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لاذب — تصویر لاذب

((ذِ))

چسبنده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لاحق — تصویر لاحق

((حِ))

آن که از پس چیزی آید و بدو پیوندد، رسنده، واصل، پیوند شونده، متصل، آینده، بعدی، مقابل سابق، جمع لاحقین

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لاحظ — تصویر لاحظ

((حِ))

به دنبال چشم نگرنده، نگرنده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از لاحد — تصویر لاحد

((حِ))

گورکن، لحدساز

فرهنگ فارسی معین

تصویری از صاحب — تصویر صاحب

((حِ))

معاشر، هم صحبت، همراه، مالک

فرهنگ فارسی معین

تصویری از صاحب — تصویر صاحب

دارنده

فرهنگ واژه فارسی سره