معنی قیصور - جستجوی لغت در جدول جو

قیصور

لغت نامه دهخدا

قیصر

(پسرانه)

معرب ار لاتین، لقب پادشاهان روم و بعضی از کشورهای اروپایی

فرهنگ نامهای ایرانی

قیصوم

بومادران، گیاهی خودرو با شاخه های باریک، برگ های ریز بریده و گل های سفید یا زرد چتری که مصرف دارویی دارد، برتاشک، بوماران، فاخور، ژابیژ، علف هزاربرگ

فرهنگ فارسی عمید

قیصر

لقب پادشاهان روم

فرهنگ فارسی عمید

قصور

از کاری بازایستادن، واگذاشتن کاری از روی عجز و درماندگی، کوتاهی کردن
جمع واژۀ قصر، کاخها

فرهنگ فارسی عمید

قیصوری

تهیه شده در قیصور مثلاً کافور قیصوری

فرهنگ فارسی عمید

فیصور

(فَ)

خر شادمان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قصور

(قُصْ صو)

دهی از دهستان نازلو از بخش حومه شهرستان ارومیه در 6000 گزی شمال ارومیه و 2000 گزی خاور شوسۀ ارومیه به سلماس. موقع جغرافیائی آن جلگه و هوای آن معتدل مالاریائی است. سکنۀ آن 191 تن است. آب آن از قنات و رود شهرچایی و محصول آن غلات و کشمش و توتون و چغندر و حبوبات وشغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان جوراب بافی است. راه ارابه رو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

قیور

(قَیْ یو)

گمنام و ناشناخته نسب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قیصر

(قَ صَ)

عنوان و لقب امپراتوران روم (عموماً) ، عنوان و لقب امپراتوران روم شرقی (خصوصاً). (فرهنگ فارسی معین). قیصر لقب یولیوس امپراتور روم (تولد 100 وفات 44 قبل از میلاد از میلاد) بود. پس از وی امپراتوران روم از خاندان وی رابه لقب قیصر خواندند و بعدها همه امپراتوران روم را قیصر نامیدند. (حاشیۀ برهان چ معین) :
محراب قیصر کوی تو عید مسیحا روی تو
عودالصلیب موی تو آب چلیپا ریخته.
خاقانی.
در روم ز اژدهای تیرت
زهر است نواله قیصران را.
خاقانی.
ستاده قیصر وخاقان و فغفور
یک آماج از بساط پیشگه دور.
نظامی.
دوزخی افتاده بجای بهشت
قیصر آن قصر شده در کنشت.
نظامی.
، عنوان و لقب امپراتوران آلمان، عنوان و لقب امپراتوران روسیه. ج، قیاصره. (فرهنگ فارسی معین)
بر وزن حیدر، فرزندی باشد که مادرش پیش از آنکه او را بزاید بمیرد و شکم مادر را بشکافند و آن فرزند را بیرون آورند و چون اول پادشاهان قیاصره که اغسطوس نام داشت اینچنین بوجود آمد بنابراین بدین اسم موسوم گشت. (برهان)

لغت نامه دهخدا

هیصور

(هََ)

شیر بیشه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به هیصار و هیصر شود

لغت نامه دهخدا

قیشور

(قَ / قِ)

سنگ پا. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

قیصار

(قَ صَ)

دهی است از دهستان مرکزی بخش قاین شهرستان بیرجند. آب از قنات و محصول آن غلات است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

کافور قیصوری

(رِ قَ)

رجوع به کافور قنصوری شود

لغت نامه دهخدا

قیصوم

(قَ)

نوعی از برنجاسب است که بوی مادران باشد. (برهان). برنجاسف است و آن از اسپرمهاست. (از ذخیرۀ خوارزمشاهی). شاه بابک. شاه بانگ. جمسفرم بری. برترف. شجرۀ ابراهیم. شجرۀ مریم. (یادداشت مرحوم دهخدا). گیاهی است و آن بر دو قسم است: نر و ماده. اطراف آن گیاه سودمند است و دارای شکوفه ای است طلائی و سخت تلخ و برگهایی چون سداب و میوه ای چون دانۀ آس و بسیار خوشبو که در معالجات به کار رود. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). گویند: فلان یمضع الشیح و القیصوم، درباره کسی که خالص در بدویت باشد. (از اقرب الموارد از اساس اللغه). مشک چوپان. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به تحفۀ حکیم مؤمن شود

لغت نامه دهخدا

قصور

باز ایستادن و فروماندن و عاجز گردیدن، کوتاه آمدن

فرهنگ لغت هوشیار

قیصر

آرامی تازی گشته کیسر پاژنام فرمانروایان روم عنوان و لقب امپراتوران روم (عموما)، عنوان و لقب امپراتوران روم شرقی (خصوصا) توضیح قیصر لقب یولیوس امپراتور روم بود و پس از وی امپراتوران روم از خاندان او را بلقبش قیصر خواندند و بعد ها همه امپراتوران روم بدین نام نامیده شدند، عنوان و لقب امپراتوران آلمان، عنوان و لقب امپراتوران روسیه تزار، جمع قیاصره

فرهنگ لغت هوشیار

قیور

گمنژاد گم تبار

فرهنگ لغت هوشیار

قیشور

یونانی تازی گشته سنگ پا پاخار، کف دریا سنگ پا

فرهنگ لغت هوشیار

قیصوم

مشک چوپان از گیاهان بوماران بومادران مشک چوپان. یا قیصوم انثی. یکی از گونه های قیصوم است که به نام مشک چوپان صغیر نیز نامیده می شود یا قیصوم ذکر. مشک چوپان

فرهنگ لغت هوشیار