معنی قنچی - جستجوی لغت در جدول جو

قنچی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از قیچی — تصویر قیچی

وسیله ای با دو تیغۀ دسته دار برای بریدن کاغذ، پارچه و مانند آن
قیچی زدن (کردن): چیزی را با قیچی برش دادن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از قمچی — تصویر قمچی

تازیانه، شلاق

فرهنگ فارسی عمید

(قَ)

نسبت است به قند. آنچه از قند ساخته باشند چون بادام قندی و پستۀ قندی. (آنندراج) (لباب الانساب) :
پستۀ قندی اگر جوئی شکرخندش ببین
خواهی ار بادام قندی در شکرخوابش نگر.
محمد سعید اشرف (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(رَ / رِ نَ)

ورزیدن و کسب کردن، خوشنود گرداندن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(قَ نا)

نیزه. (مخزن الادویه) ، بعض اطباء گفته اند: قنی بفتح قاف و قصر، قصب (نی) است و بر عودالطباشیر یعنی قصب آن نیز اطلاق می نمایند و بر شجرهالاشق نیز و گفته اند خود اشق است و گفته اند نوعی از اندروطالیس است و نیز گفته اند اسم نباتی است، برگ آن شبیه به برگ نعناع و معروف و نزد عامۀ عرب بکلخ و نزد بعضی برطبۀ یابسه و کلخ. (مخزن الادویه)

نیزه. (مخزن الادویه) ، بعض اطباء گفته اند: قنی بفتح قاف و قصر، قصب (نی) است و بر عودالطباشیر یعنی قصب آن نیز اطلاق می نمایند و بر شجرهالاشق نیز و گفته اند خود اشق است و گفته اند نوعی از اندروطالیس است و نیز گفته اند اسم نباتی است، برگ آن شبیه به برگ نعناع و معروف و نزد عامۀ عرب بکلخ و نزد بعضی برطبۀ یابسه و کلخ. (مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

(قَ نی ی)

گوسفندکه برای شیر و بچه باشد. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(قُ نی ی)

جمع واژۀ قناه، به معنی نیزه. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(قُنْ نی ی)

نسبت به قنه. مؤلف لباب الانساب گوید: گمان میرود قنه نام قریه ای است. (از لباب الانساب) ، نسبت است به قن و آن دهی است. (از معجم البلدان). رجوع به قن شود

لغت نامه دهخدا

دهی است از دهات کوهسار، کوهسار شامل چهار محله است: کوهسار، چناشک، قانچی و حاجی لر، سکنۀ آنجا افرادی خوش سیما و خوش بنیه و بیشتر آنها از ترکهای گریلی میباشند، مردم چناشک و قانچی با آنکه در یک جلگۀ تنگ و مسدود پرآب زیست میکنند و فقط زراعت برنج مختصری دارند، بلندقامت و تنومند و تندرست و خوش صورت تر از سکنۀ دربندهای خشک حدود ناردین هستند، (ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 115 و 116 و 172)

دهی است از دهات کوهسار، کوهسار شامل چهار محله است: کوهسار، چناشک، قانچی و حاجی لر، سکنۀ آنجا افرادی خوش سیما و خوش بنیه و بیشتر آنها از ترکهای گریلی میباشند، مردم چناشک و قانچی با آنکه در یک جلگۀ تنگ و مسدود پرآب زیست میکنند و فقط زراعت برنج مختصری دارند، بلندقامت و تنومند و تندرست و خوش صورت تر از سکنۀ دربندهای خشک حدود ناردین هستند، (ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 115 و 116 و 172)

لغت نامه دهخدا

(قَ / قِ)

قیچا. آلتی که بوسیلۀ آن پارچه، کاغذ و اشیای دیگر را برند. (فرهنگ فارسی معین). مقراض. (آنندراج) (ناظم الاطباء). مقص. کازود. دوکارد:
حکیم سوزنی آن تیز قیچی فطرت
که بوده ابرۀ هزلش همیشه آسترم
اگرچه در فن هزل از عبید افزون بود
ولی ز هر دو به ادراک من زیاده ترم.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
بعضی اصل این کلمه را قی چین (آلتی که قی شمع را می چیند) پنداشته اند، ولی این کلمه ترکی - مغولی است. (فرهنگ فارسی معین).
- دم قیچی، خرده پارچه هایی که خیاط پس از برش لباس از پارچه جدا میکند و آنها قابل استفاده نیستند. (فرهنگ فارسی معین)

قیچا. آلتی که بوسیلۀ آن پارچه، کاغذ و اشیای دیگر را برند. (فرهنگ فارسی معین). مقراض. (آنندراج) (ناظم الاطباء). مقص. کازود. دوکارد:
حکیم سوزنی آن تیز قیچی فطرت
که بوده ابرۀ هزلش همیشه آسترم
اگرچه در فن هزل از عبید افزون بود
ولی ز هر دو به ادراک من زیاده ترم.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
بعضی اصل این کلمه را قی چین (آلتی که قی شمع را می چیند) پنداشته اند، ولی این کلمه ترکی - مغولی است. (فرهنگ فارسی معین).
- دم قیچی، خرده پارچه هایی که خیاط پس از برش لباس از پارچه جدا میکند و آنها قابل استفاده نیستند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج شهرستان مراغه، سکنۀ آن 160 تن، آب آن از رود خانه قزل قلعه، محصول آن غلات، برنج، نخود، بزرک و زردآلو، شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان آنجا جاجیم بافی است، راه مالرو دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

دهی است از دهستان چهاراویماق بخش قره آغاج شهرستان مراغه، سکنۀ آن 160 تن، آب آن از رود خانه قزل قلعه، محصول آن غلات، برنج، نخود، بزرک و زردآلو، شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان آنجا جاجیم بافی است، راه مالرو دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

(قَ نَ وی ی)

نسبت است به قناه بمعنی نیزه. گروهی از محدثان به این نام مشهورند. (از لباب الانساب)

لغت نامه دهخدا

(قَ)

عبدالملک بن محمد بن عبدالله بن بشران اموی قرشی واعظ مکنی به ابوالقسم. از محدثان است. وی از احمد بن سلمان نجاد و دعلج بن احمد و جز آنان روایت کند و از او ابوبکر خطیب و ابوبکر احمد بن حسین بیهقی روایت دارند. در شوال سال 339 ق. متولد شد و در ربیعالاخر سال 430 ق. در گذشت. مردی ثقه و ثبت بود. (از لباب الانساب)

عبدالملک بن محمد بن عبدالله بن بشران اموی قرشی واعظ مکنی به ابوالقسم. از محدثان است. وی از احمد بن سلمان نجاد و دعلج بن احمد و جز آنان روایت کند و از او ابوبکر خطیب و ابوبکر احمد بن حسین بیهقی روایت دارند. در شوال سال 339 ق. متولد شد و در ربیعالاخر سال 430 ق. در گذشت. مردی ثقه و ثبت بود. (از لباب الانساب)

لغت نامه دهخدا

(قَ)

دهی است از دهستان القورات بخش حومه شهرستان بیرجند، واقع در 30هزارگزی شمال بیرجند، موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن معتدل است. آب آن از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

دهی است از دهستان القورات بخش حومه شهرستان بیرجند، واقع در 30هزارگزی شمال بیرجند، موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن معتدل است. آب آن از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

(قَمْ)

احمد بن عصفور. سلفی گوید: وی شاعری اندلسی است و هزلیاتی دارد. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(قَمْ)

نسبت است به قنبه. (از معجم البلدان). رجوع به قنبه شود

لغت نامه دهخدا

(نَ بَ)

دهی است از دهستان مرکزی بخش مریوان شهرستان سنندج، در 23 هزارگزی شمال دژ شاهپور و 5 هزارگزی مرز ایران و عراق، در دامنۀ سردسیری واقع است و 170 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و محصولش غلات و توتون و لبنیات و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

دهی است از دهستان مرکزی بخش مریوان شهرستان سنندج، در 23 هزارگزی شمال دژ شاهپور و 5 هزارگزی مرز ایران و عراق، در دامنۀ سردسیری واقع است و 170 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و محصولش غلات و توتون و لبنیات و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

(قَ)

شلاغ. سوط. تازیانه. (غیاث اللغات) (آنندراج) :
قمچی نیاز بند و جفا را بهانه کن
با عاشقان سخن بسر تازیانه کن.
سیفی (از آنندراج).
و پوست بیرونی جوز هندی که آن را نارگیس گویند در حوض آب اندازند تا تمام نرم شود و آن را می کوبند و با آن لیف به هم آمیخته جهت لنگر کشتی و قمچی و انواع ریسمان ها تابند. (فلاحت نامۀ غازانی)

شلاغ. سوط. تازیانه. (غیاث اللغات) (آنندراج) :
قمچی نیاز بند و جفا را بهانه کن
با عاشقان سخن بسر تازیانه کن.
سیفی (از آنندراج).
و پوست بیرونی جوز هندی که آن را نارگیس گویند در حوض آب اندازند تا تمام نرم شود و آن را می کوبند و با آن لیف به هم آمیخته جهت لنگر کشتی و قمچی و انواع ریسمان ها تابند. (فلاحت نامۀ غازانی)

لغت نامه دهخدا

تصویری از قیچی — تصویر قیچی

آلتی که بوسیله آن پارچه و کاغذ و اشیا دیگر را ببرند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قچی — تصویر قچی

ترکی خفج راسن لبسان از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قنی — تصویر قنی

جمع قناه، نیزه ها فراهم آمده، آفریده شده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قمچی — تصویر قمچی

تازیانه، شلاق، سوط

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قوچی — تصویر قوچی

ترکی زینه دار، زینه پوش (زینه جنگ افزار)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قندچی — تصویر قندچی

پانیذگر پانیذفروش فروشنده قند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قندی — تصویر قندی

غندی چون نان پارسی تازی گشته از: کند کندی کندواسپرک، می خوشبوی

فرهنگ لغت هوشیار

ترکی زینه دار، زینه پوش (زینه جنگ افزار) رئیس جبه خانه، جبه پوش سلاحدار مسلح

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قمچی — تصویر قمچی

((قَ مْ))

تازیانه، شلاق

فرهنگ فارسی معین

تصویری از قیچی — تصویر قیچی

((قِ))

ابزاری که به وسیله آن پارچه، کاغذ و اشیاء دیگر را می برند و دارای دو شاخه برنده است که از وسط به یکدیگر وصل شده اند، مقراض

فرهنگ فارسی معین

تصویری از قرچی — تصویر قرچی

((قُ))

رئیس جبه خانه، جبه پوش، سلاحدار، مسلح

فرهنگ فارسی معین

تصویری از قیچی — تصویر قیچی

برشگر

فرهنگ واژه فارسی سره

تازیانه، شلاق

فرهنگ واژه مترادف متضاد

شلاق، گیاهی است سوزنی برگ به ارتفاع دو متر که در زمستان سبز است

فرهنگ گویش مازندرانی

اندچی

فرهنگ گویش مازندرانی