- قعین (قُ عَ)
بطنی است از بنی اسد. (منتهی الارب). قعین بن حارث بن ثعلبه، از دودۀ بنی اسد از خزیمه از عدنان. جد جاهلی است. (اعلام زرکلی ج 3 ص 798)
معنی قعین - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
به چشم دیدن چیزی و به یقین پیوستن، لازم و محقق شدن امری یا چیزی، بزرگی و دارایی پیدا کردن، جاه، مقام و بزرگی داشتن
(اَ یُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ عین، بمعنی چشم. اعیان. عیون. (منتهی الارب). جمع واژۀ عین. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی). و رجوع به اعیان شود، نم کشیده و خیسیده، آمیخته و سرشته. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). و رجوع به آغار شود
(اَ یَ)
لغت نامه دهخدا
فراخ چشم. ج، عین (اصله فعل بالضم). (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). فراخ چشم. (المصادر زوزنی). فراخ چشم. مؤنث: عیناء. ج، عین. (مهذب الاسماء نسخۀ خطی).
زاخورش زن کم خور، مرد کم خور، ابریشم جوش دیده پیله جوش دیده، خوبروی، خوار: مرد، نیزه کهنه، کنه از خرفستران
