- قصدا
آگاهانه خواستی
معنی قصدا - جستجوی لغت در جدول جو
- قصدا
باالارده، به تعمد، تعمداً، خواسته، عمداً، متعامداً، متعمداً
متضاد: سهو
متضاد: سهو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آهنگ، عزم، منظور، مقصود، سوءنیت
قصد داشتن: عزم و آهنگ داشتن
قصد قربت: آهنگ کاری نیکو کردن با نیت تقرب به خدا
قصد کردن: آهنگ کردن، عزم کردن، برای مثال کجا گویم که با این درد جانسوز / طبیبم قصد جان ناتوان کرد (حافظ - ۲۸۰)
قصد داشتن: عزم و آهنگ داشتن
قصد قربت: آهنگ کاری نیکو کردن با نیت تقرب به خدا
قصد کردن: آهنگ کردن، عزم کردن،
آواز، بانگ، برای مثال تو را که این همه بلبل نوای عشق زند / چه التفات بود بر صدای منکر زاغ (سعدی - لغت نامه - صدا) ، آوازی که در کوه یا جای دیگر می پیچد و دوباره به گوش می رسد، آوازی که از انعکاس صوت به وجود می آید، برای مثال این جهان کوه است و فعل ما ندا / سوی ما آید نداها را صدا (مولوی - ۴۳)
(قُ)
لغت نامه دهخدا
قصبه ای است در ناحیه ای که بدان طوران گویند. و دارای روستا و باغهای انگور و انار و میوه جات فراوان است. (معجم البلدان)
(قَ صَ دَ)
لغت نامه دهخدا
یکی قصد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قصد شود، برگ و شاخ که نخستین برآید از درخت خاردار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
(قَ)
لغت نامه دهخدا
جعفر بن خطاب، مکنی به ابومحمد. از محدثان است. وی در بلخ سکونت کرد و از ابوالفضل عبدالصمد بن محمد بن نصیر عاصمی حدیث شنید. از او ابوالفتوح عبدالغافر بن حسین بن علی کاشغری حافظ روایت دارد. (لباب الانساب). واژه ی محدث از ریشه ’حدیث’ گرفته شده و به کسی اطلاق می شود که تخصص در نقل، حفظ و تحلیل احادیث دارد. این فرد معمولاً بر متون حدیثی مسلط است و می تواند صحیح را از ضعیف تشخیص دهد. محدثان نقش نگهدارنده سنت نبوی را داشتند و از طریق کتابت یا روایت شفاهی، احادیث را به نسل های بعدی منتقل کردند. برخی از معروف ترین محدثان عبارتند از بخاری، مسلم، ترمذی و نسائی.
(قَ)
لغت نامه دهخدا
نام ناحیه ای است مشهور نزدیک غزنه که جزو کشور هندوستان محسوب میشود. ابونضر عتبی در کتاب یمینی گوید: قصدار از نواحی سند است و این گفته درست است. (معجم البلدان). رجوع به قزاور شود
صوت، آوازی باشد که در کوه و گنبد و امثال آن پیچد و باز همان شنیده شود
همند (حیاط خانه گویش مازندرانی) پیشسرای، بستگی دور، کرانه بخش، دوری
((صَ یا ص))
فرهنگ فارسی معین
پژواک، انعکاس صوت، بانگ، آواز، آن چه که شنیده می شود
صدا چیزی را درنیاوردن: کنایه از درباره آن با کسی سخن نگفتن و رازش را فاش نکردن
صدا کسی را درآوردن: کنایه از موجب خشم و اعتراض او شدن
صدا چیزی را درنیاوردن: کنایه از درباره آن با کسی سخن نگفتن و رازش را فاش نکردن
صدا کسی را درآوردن: کنایه از موجب خشم و اعتراض او شدن
قصه افسانه
