معنی قحدم در لغت نامه دهخدا

ابن ابی سلیمان شاگرد صالح کاتب و یکی از مترجمان و نویسندگان است که به سال 78 هجری قمری به امر حجاج بن یوسف ثقفی مأمور شد که دیوان های کوفه و بصره را از فارسی به عربی ترجمه کند در زمانی که یوسف بن عمر حکومت عراق را بدست گرفت، در کوفه و بصره تا زمان عبدالملک مروان دو دیوان وجود داشت یکی به زبان عربی برای آمارگیری و دیگری به زبان فارسی برای ثبت اموال. (الوزراء و الکتاب ص 23 و 41 و 43)

معنی قحدم در لغت نامه دهخدا

مکنی به ابوبشر یکی از راویان است که درباره عمر بن عبدالعزیز روایتی از او نقل شده است. رجوع شود به سیرۀ عمر بن عبدالعزیز ص 126

معنی قحدم - جستجوی لغت در جدول جو

قحدم

لغت نامه دهخدا

قحدم

لغت نامه دهخدا

قدم

اندازۀ پا از سر انگشت تا پاشنه، گام، کار، عمل
قدم افشردن: پا فشردن، پافشاری کردن
قدم برداشتن: حرکت کردن، راه افتادن، قدم برگرفتن
قدم برگرفتن: حرکت کردن، راه افتادن
قدم بریدن: ترک آمد و شد کردن، پا بریدن
قدم زدن: راه رفتن و گردش کردن
قدم گذاردن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی، قدم نهادن
قدم گشادن: کنایه از راه رفتن
قدم نهادن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی
قدم گذاشتن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی، قدم نهادن

اندازۀ پا از سر انگشت تا پاشنه، گام، کار، عمل
قَدَم افشردن: پا فشردن، پافشاری کردن
قَدَم برداشتن: حرکت کردن، راه افتادن، قدم برگرفتن
قَدَم برگرفتن: حرکت کردن، راه افتادن
قَدَم بریدن: ترک آمد و شد کردن، پا بریدن
قَدَم زدن: راه رفتن و گردش کردن
قَدَم گذاردن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی، قدم نهادن
قَدَم گشادن: کنایه از راه رفتن
قَدَم نهادن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی
قَدَم گذاشتن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی، قَدَم نهادن

فرهنگ فارسی عمید

قدم

سابقه در امری، دیرینگی، مقابل حدوث، در فلسفه وجود چیزی در جهان ازل و بدون وابستگی به چیز دیگر

فرهنگ فارسی عمید

قادم

آینده، مسافری که از سفر برگردد، پیشرو

فرهنگ فارسی عمید

قحد

(ذَ)

برآمدن کوهان شتر. بزرگ شدن کوهان شتر. (منتهی الارب) (آنندراج). گویند: قحد الجمل قحداً، برآمد کوهان وی و بزرگ شد. (منتهی الارب)

معنی قحدم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما