جدول جو
جدول جو

معنی فنجش - جستجوی لغت در جدول جو

فنجش(فَ جَ / فُ جُ)
فراخ، هرچه باشد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از فنج
تصویر فنج
مبتلا به که بیماری فتق، دبه خایه، غر، برای مثال عجب آید مرا ز تو که همی / چون کشی آن گران دو خایۀ فنج (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۲۲)، غری، فتق، کلان، بزرگ
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از رنجش
تصویر رنجش
کدورت، دل آزردگی، رنجیدن
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از فنجی
تصویر فنجی
کلانی، بزرگی
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از سنجش
تصویر سنجش
مقایسه، اندازه گیری
فرهنگ فارسی عمید
(عَ فَ جَ)
مرد درشت و بدخوی. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(فَ نِ)
ماری که آزار به کسی نرساند. (برهان). مار خانگی. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(فُ نُ)
کسانی که محبت آنها را ناخوش دارند. (منتهی الارب). الثقلاء. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(دُ)
سر شکستن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، فراخ ساختن چیزی را. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(مَ جَ)
نام شهری نزدیک بصره و آن را منجشان نیز گویند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). رجوع به منجشانیه شود
لغت نامه دهخدا
(رَ جِ)
آزردگی. (آنندراج) (ناظم الاطباء). رنجیدگی، اندوه. (آنندراج) (ناظم الاطباء). دلتنگی. ملالت. (ناظم الاطباء). ملال.
- رنجش آمیز، آمیخته به ملالت و اندوه: رفیق این سخن بشنید و بهم برآمد و برگشت و سخنهای رنجش آمیز گفتن گرفت. (گلستان).
، خشم. قهر. غضب، محنت. مشقت. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(سَ جِ)
سختن. آزمودن. قیاس کردن. قیاس. مقایسه. آزمودن. رجوع به سنجیدن شود، موازنه. وزن. توازن
لغت نامه دهخدا
(فِ)
حالتی است که آدمی را در وقت درآمدن تب واقع شود، و آن خمیازه، کش واکش و کمانکش بدن باشد، و به عربی قشعریره و تمطی خوانند. (برهان). بیاستو. آسا. دهن دره. خمیازه. ثوباء. دهان دره. فاژیدن. (یادداشت مؤلف) ، برف را نیز گویند. (برهان)
لغت نامه دهخدا
(فَ جَ)
شخصی را گویند که آلت مردی او بزرگ و گنده باشد. (برهان). فنجره. رجوع به فنجره شود
لغت نامه دهخدا
(فَ جَ)
آنکه در رفتار پیش پاها را نزدیک نهد و پاشنه ها را دور. (منتهی الارب). الرجل الافجح. (اقرب الموارد) ، به معنی افجل است. (منتهی الارب). رجوع به افجل شود
لغت نامه دهخدا
(فُ جُ)
سیاه گوش. (منتهی الارب). عناق الارض. (اقرب الموارد). سیاه گوش. تفه. پروانه. فروانق. عنجل. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(فَ جَ / جِ)
پنجک. پنجه. (یادداشت مؤلف) ، خمسۀ مسترقه. پنجۀ دزدیده. پنجۀ گزیده. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(فَ)
پنجی. پنج روزی. (یادداشت مؤلف). خمسۀ مسترقه. اندرگاهان. فنجۀ دزدیده. (یادداشت مؤلف) ، درمی بوده است چون توتکی و کژکی. (یادداشت مؤلف از نسخۀ اسدی)
لغت نامه دهخدا
(فَ دَ)
غلام فندش، کودک هوشیار و توانا و سخت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(فَ)
معرب فنگ است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : برگ فنج که به تازی بنج گویند اندر شراب انگوری پخته، پختنی برچشم نهادن علاجی سودمند است. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
لغت نامه دهخدا
(عُ جُ)
پیر فانی یا ترنجیده پوست. (از ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب). پیر فانی و یا کسی که پوست وی جمع و منقبض شده باشد. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
حالتی که آدمی را در وقت درآمدن تب واقع شود و آن خمیازه، کش واکش بدن میباشد
فرهنگ لغت هوشیار
بزرگی کلانی: امروز که شاهی درم الفنج و میندیش زیرا که نماند ابدی شاهی و فنجی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از سنجش
تصویر سنجش
آزمودن و قیاس کردن، مقایسه، وزن
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پنجش
تصویر پنجش
پنجه دزدیده، نوعی رقص رقص دستبند فنجگان چوپی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از فجش
تصویر فجش
سر شکستن، فراخ ساختن
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رنجش
تصویر رنجش
ملامت، دلتنگی، آزردگی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از سنجش
تصویر سنجش
((سَ جِ))
عمل سنجیدن
فرهنگ فارسی معین
تصویری از رنجش
تصویر رنجش
((رَ جِ))
دلتنگی
فرهنگ فارسی معین
تصویری از فنج
تصویر فنج
((فَ نْ))
بزرگ، کلان
فرهنگ فارسی معین
تصویری از فنج
تصویر فنج
((فَ یا فُ نْ))
کسی که بیماری ورم بیضه دارد، فتق، ورم بیضه
فرهنگ فارسی معین
تصویری از سنجش
تصویر سنجش
قیاس، مقایسه
فرهنگ واژه فارسی سره
تصویری از رنجش
تصویر رنجش
زحمت
فرهنگ واژه فارسی سره
آزردگی، تاذی، دلتنگی، رنجیدگی، شکراب، کدورت، ملال، ملالت، ناراحتی، نقار
فرهنگ واژه مترادف متضاد
اندازه گیری، پیمایش، تخمین، توزین، سنجیدن، قیاس، مقابله، مقایسه، ارزیابی
فرهنگ واژه مترادف متضاد