معنی فرح در فرهنگ فارسی عمید

شاد شدن، شادمان شدن، شادی، شادمانی، سرور

معنی فرح در لغت نامه دهخدا

شادان و فیرنده. (منتهی الارب). فارح. (اقرب الموارد). رجوع به فارح شود

معنی فرح در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان فلارد بخش لردگان شهرستان شهرکرد، واقع در 48هزارگزی جنوب خاوری لردگان و سی هزارگزی راه عمومی. ناحیه ای است واقع در جلگه و معتدل که دارای 133 تن سکنه است. از چشمه مشروب میشود. محصولاتش غلات، برنج و کتیرا است. اهالی به کشاورزی گذران میکنند. هنر دستی زنان گلیم بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

معنی فرح در لغت نامه دهخدا

ابن انطون بن الیاس انطون. نویسنده ای محقق بود. در طرابلس تولد یافت و همانجا به تحصیل پرداخت و در سال 1315 هَ. ق. به اسکندریه رفت و سرپرستی مجلۀ ’الجامعه’ را به عهده گرفت و شش سال هم نویسندۀ ’صدی الاهرام’ بود و نیز مجله ای به نام ’السیدات’ منتشر کرد. در 1325 هَ. ق. به امریکا رفت و در آنجا مجلۀ الجامعه را دوباره انتشار داد و اندکی بعدآن را تعطیل کرد و به مصر بازگشت و باز تا پایان عمر انتشار ’الجامعه’ را ادامه داد. از آثار اوست: 1- مجلۀ الجامعه، در شش دوره. 2- فلسفۀ ابن رشد. 3- تاریخ مسیح، ترجمه از فرانسه. و تعدادی کتب روایت و داستان. وی مردی بود دارای عزت نفس و نرمی خوی و در عمل سریع و به اندک قانع بود. او را در نهضت مصر دستی بود. درگذشت وی به سال 1340 هَ. ق. / 1922 میلادی اتفاق افتاد. (از اعلام زرکلی از مجله السیدات و الرجال)، تکتوک. از قبیلۀ بطاحین از اعراب سودان است. او در شماربزرگان شعرای سودان و از مشاهیر عصر خود بود. شعرش نیکوست. درگذشت او به سال 1017 هَ. ق. / 1608 میلادی اتفاق افتاد. (از اعلام زرکلی از شعراءالسودان ص 260)