معنی فرازی در لغت نامه دهخدا

بلندی. سربالائی:، بدو گفت کای ریمن پرفریب، مگر کز فرازی ندیدی نشیب.، فردوسی.، باز باید شدن از شر به سوی خیر به طبع، کز فرازی سوی پستی چو به طبع آمده باز.، ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 202).، رجوع به فراز شود

معنی فرازی - جستجوی لغت در جدول جو

فرازی

لغت نامه دهخدا

فرازی

فرهنگ لغت هوشیار

فرازی

فرهنگ فارسی معین

فراخی

فراوانی، گشادگی، وسعت

فرهنگ فارسی عمید

فراشی

شغل و عمل فرّاش

فرهنگ فارسی عمید

فرازا

ارتفاع، بلندی، مقدار ارتفاع یک محل از سطح دریا

فرهنگ فارسی عمید

خرازی

جایی که در آن مهره، گردنبند، آینه، شانه، عطر، جوراب، زینتآلات زنانه و مانند آن فروخته می شود

فرهنگ فارسی عمید

فرازین

(فَ)

بالایی. فرازی. اعلی. ضدفرودین. (از آنندراج). رجوع به فراز و فرازی شود

لغت نامه دهخدا

فرازین

(فَ)

جمع واژۀ فرزان. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

افرازی

(اَ)

بلندی. ارتفاع:
ای دیو دوان چرا نمی بینی
از جهل نشیب دهر از افرازی.
ناصرخسرو.

لغت نامه دهخدا

فراری

گریزان گریزان، در حال گریز

فرهنگ لغت هوشیار

فرانی

نان کلیچه گرد و بزرگ، جمع فرانی

فرهنگ لغت هوشیار

فرازع

جمع فرزعه، پاره های گیاه

فرهنگ لغت هوشیار

فراغی

دروایی (فضائی)

فرهنگ لغت هوشیار

فراقی

منسوب به فراق آنچه درباره فراق بود: پیاپی شد غزلهای فراقی برآمد بانگ نوشانوش ساقی

فرهنگ لغت هوشیار

فراخی

گشادگی فراخا فراخنا وسعت، پهنا، فراوانی وفور مقابل قحط تنگی، افزونی بیشی. یا فراخی چشم. گشادگی چشم، خوشخویی، وفاداری

فرهنگ لغت هوشیار

فرادی

تنها، بی همتا

فرهنگ لغت هوشیار

طرازی

پارسی تازی گشته ترازی از مردم تراز از ساخته های تراز پارسی تازی گشته ترازی ترز نگار منسوب بشهر طراز، آنچه در شهر طراز یافت شود اسب طرازی گرگ طرازی. منسوب به طراز آن که جامه را نگار کند مطرز رقام. یا جامه طراز. جامه ای که برای سلطان بافند

فرهنگ لغت هوشیار

خرازی

مهره فروش، مهره های در رشته کشیده شده، مهره و آئینه و قرقره و دگمه کردن و گردن بند فروش

فرهنگ لغت هوشیار