- فتی
جوانمرد و سخی، کریم، هر یک از پیروان آیین فتوت
معنی فتی - جستجوی لغت در جدول جو
- فتی
مصغّر واژۀ فتیٰ
- فتی (فَ تا)
جوان. (منتهی الارب). جوان نورسیده. (اقرب الموارد). ج، فتیان، فتیه، فتوه، فتو، فتی ّ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) :
گفت معشوقی به عاشق کای فتی
تو به غربت دیده ای بس شهرها.
مولوی.
به اماله نیز خوانند. (غیاث) :
پیر گفت ای فتی آن زر که ندارم چه دهم
گفت اخساء قطع اﷲ یمین العجمی.
خاقانی.
در تک آب ار تو بینی صورتی
عکس بیرون باشد این نقش ای فتی.
مولوی.
، جوانمرد نیکوخوی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بنده. (ترجمان علامۀ جرجانی). استعاره آرند عبد را. (اقرب الموارد)
گفت معشوقی به عاشق کای فتی
تو به غربت دیده ای بس شهرها.
مولوی.
به اماله نیز خوانند. (غیاث) :
پیر گفت ای فتی آن زر که ندارم چه دهم
گفت اخساء قطع اﷲ یمین العجمی.
خاقانی.
در تک آب ار تو بینی صورتی
عکس بیرون باشد این نقش ای فتی.
مولوی.
، جوانمرد نیکوخوی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بنده. (ترجمان علامۀ جرجانی). استعاره آرند عبد را. (اقرب الموارد)
- فتی (فُ تَی ی)
مصغر فتی ̍. (اقرب الموارد) ، کاسۀ حریفان شوخ و بیباک. (منتهی الارب). قدح الشطار. (اقرب الموارد)
- فتی (فَ تی ی)
جوانه سال از هر چیزی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ج، فتاء، افتاء. (منتهی الارب)
- فتی
جوانمرد و سخی
- فتی ((فَ تا))
جوان، سخی، جوانمرد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنچه نزد اقوام ابتدایی دارای جنبۀ رازآمیز و جادویی بوده و پرستش می شده
فتیله، پنبۀ تابیده یا نوار نخی که در چراغ نفتی می گذارند، پنبه یا لتۀ تاب داده، پلیته، پتیله، ذباله
(فَ)
لغت نامه دهخدا
کوفته و ریزه ریزه کرده. (منتهی الارب). فتوت. (اقرب الموارد) ، نان ریزه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). نان خشک است که بسیار نرم ساییده باشند و مستعمل آن از نان گندم است. قلیل الغذا و مخفّف رطوبت معده و مولد ریاح و سواد و دیرهضم و مضر احشای ضعیفه است و کهنۀ او بسیار زبون تر و مورث قولنج و مسدّد، و مصلحش شکر است. (تحفۀ حکیم مؤمن). نان فتیر است که فتیت نیز نامند، و فتیت هر چیزی را نامند. (فهرست مخزن الادویه). رجوع به فتوت شود
(فَ)
لغت نامه دهخدا
شتر کفته و شکافته از فربهی، رجل فتیق اللسان، مرد تیززبان، نصل فتیق الشفرتین، پیکان دوزبان، صبح فتیق، بامداد روشن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
زمین سوزان سنگلاخ که گویی سنگش در حال سوختن است. ج، فتن. (اقرب الموارد). زمین سنگلاخ سوخته و زمین سنگناک سیاه. (منتهی الارب)
کوفته، ریز ریز، نانریزه خرده نان، نانسوده خرده نان خشک که در آشپزی به کار برند کوفته و ریزه ریزه کردن، نان خشک نرم ساییده
ترکیده از فربهی در ستور، تیز زبان مرد، پیکان دو زبانه، بامداد روشن
باز ایستادن دختر از لهو بازی با کودکان، جوانمردی نمودن، ورزشکاربودن
نانی که خمیر آن درست ور نیامده باشد
