معنی فتیل
- فتیل((فَ))
- تافته، مفتول، ریسمان باریک از پوست خرمابن، آن چه از چرک بدن که با انگشتان تابند
واژههای مرتبط با فتیل
فتیل
- فتیل
- فَتیله، پنبۀ تابیده یا نوار نخی که در چراغ نفتی می گذارند، پنبه یا لتۀ تاب داده، پَلیته، پَتیله، ذُباله
فتیل
- فتیل
- تافته شده
فضیل
- فضیل
- دارای فضل
رتیل
- رتیل
- عنکبوت درشت و کوتاه پای که گویند قسمتی از آنها گزنده است و سمی مهلک دارد
تفتیل
- تفتیل
- آشوباندن آشوبش غاکاندن چلپیدن (چلپ فتنه) (غاک فتنه)، دو به همزدن
تفیل
- تفیل
- فربهیدن، دراز جوانی، سست رایی
فضیل
- فضیل
- شخص بافضل، دارای برتری و فزونی
فصیل
- فصیل
- دیوار کوتاه درون حصار یا بارۀ شهر
فتیله
- فتیله
- پنبۀ تابیده یا نوار نخی که در چراغ نفتی می گذارند، پنبه یا لتۀ تاب داده، فَتیل، پَلیته، پَتیله، ذُباله
