معنی عنبرفشان - جستجوی لغت در جدول جو

عنبرفشان

لغت نامه دهخدا

عنبرفام

به رنگ عنبر، سیاه رنگ

فرهنگ فارسی عمید

عنبردان

ظرفی که در آن عنبر می کردند، عنبرچه

فرهنگ فارسی عمید

عبیرفشان

عبیر افشاننده، آنچه بوی خوش پراکنده می سازد

فرهنگ فارسی عمید

نورفشان

(رَ)

نورافشان. نورپاش. نورافکن. که بر اشیاء دیگر پرتو افکند و نورفشانی کند

لغت نامه دهخدا

عنبردان

(عَمْ بَ)

به معنی عنبرچه است. (از ناظم الاطباء). رجوع به عنبرچه شود:
ز عنبردان که بودش گوهرآگین
بیاض سینه اش را لوح زرین.
محسن تأثیر (از آنندراج).
عیان باشد ز لوح آن تن صاف
چو عنبردان سیمین حقۀ ناف.
شفیع اثر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عنبرشکن

(بَ پَ سَ)

عنبرریز. آنچه عنبر از آن پراکنده شود:
گر دلم حق وفا با خط و خالت دارد
محترم داردر آن طرۀ عنبرشکنش.
حافظ

لغت نامه دهخدا

عنبرفام

(عَمْ بَ)

هرچه برنگ عنبر باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عنبرفکن

(بَخوَهْ / خُهْ)

عنبرفکننده. آنکه عنبر بیفکند. آنکه عنبر بیندازد:
گاوی کنند و چون صدف آبستن اند لیک
از طبع گوهرآور و عنبرفکن نیند.
خاقانی.
- گاو عنبرفکن، ماهی عنبر. عنبرماهی:
گاو عنبرفکن از طوس به دست آرم لیک
بحر اخضر نه به عمان به خراسان یابم.
خاقانی.
گاو عنبرفکن برهنه تن است
خر بربط بریشمین افسار.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

عنبریان

(عَمْ بَ)

قومی از عرب منسوب به عنبر که پدر قبیله ای از تمیم است. (از آنندراج) (از غیاث اللغات). عنبریان از خاندانهای قدیم ناحیت بیهق بوده اند و جد ایشان ابوالعباس اسماعیل بن علی بن الطیب بن محمد بن علی العنبری بوده است که برادر او ابومحمد عبدالله بود، و این دو از احفاد ابوزکریا یحیی بن محمد بن عبدالله بن العنبربن عطأ بن صالح بن محمد بن عبدالله السلمی بوده اند. و شرح حال افراد این خانواده در تاریخ بیهق آمده است. رجوع به تاریخ بیهق ص 119 شود

لغت نامه دهخدا

عنبرفشانده

(عَمْ بَ فَ / فِ دَ/ دِ)

عنبرپاشیده:
سنبل نشانده بر گل سوری نگه کنید
عنبرفشانده گرد سمن زار بنگرید.
سعدی

لغت نامه دهخدا

عنبربزان

(عَمْ بَ تَ / تِ)

دهی است از دهستان ژاوه رود بخش حومه شهرستان سنندج. سکنۀ آن 600 تن. آب آنجا از چشمه و محصول آن غلات و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

عنبرستان

(عَمْ بَ رِ)

جای آکنده از عنبر. عنبرسار. عنبرزار:
از تو وقف صبحدم کاکل پریشان ساختن
وز صبا مغزجهانی عنبرستان ساختن.
نورالدین ظهوری (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عنبرستان

(عَمْ بَ سَ)

دهی است از دهستان طبس بخش صفی آباد شهرستان سبزوار. سکنۀ آن 783 تن. آب آن از رودخانه و قنات و محصول آن غلات، میوه، ابریشم و بنشن است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

عنبرفزای

(بَ خوا / خا)

عنبرفزاینده. فزایندۀ عنبر:
ماهیش دندان فکن گشت و صدف گوهرنمای
گاو او عنبرفزای و ساحلش سنبل گیا.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

عنبرافشان

(بَ)

مخفف عنبرافشاننده. آنچه عنبر بیفشاند. آنچه بوی عنبر دهد. خوشبوی چون عنبر:
بی بادۀ زرفشان نباشم
چون باد شده ست عنبرافشان.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 353).
لب یار من شد دم صبح مانا
که سرد آتش عنبرافشان نماید.
خاقانی.
سیه شعری چو زلف عنبرافشان
فرودآویخت بر ماه درفشان.
نظامی.
خالی از زلف عنبرافشان تر
چشمی از خال نامسلمان تر.
نظامی.
ز حلقوم دراهای درفشان
مشبکهای زرین عنبرافشان.
نظامی.
مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست.
حافظ.
چو برشکست صبازلف عنبرافشانش
بهر شکسته که پیوست تازه شد جانش.
حافظ.
چون صبا گفتۀ حافظ بشنید از بلبل
عنبرافشان به تماشای ریاحین آمد.
حافظ.
گذشت آنکه ترا زلف عنبرافشان بود
گذشت آنکه مرا خاطری پریشان بود.
؟

لغت نامه دهخدا

عنبران

(عَمْ بَ)

دهی است از بخش نمین شهرستان اردبیل. سکنۀ آن 2846 تن. آب آنجا از رود عنبران و محصول آن غلات و حبوب است. این ده در دو محل بنام عنبران بالا (علیا) و عنبران پایین (سفلی) قرار دارد. و سکنۀ عنبران علیا 2046 تن است. دارای پاسگاه مرزی و دبستان نیز میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

عنبر دان

امبر دان امبر چه

فرهنگ لغت هوشیار

معنی عنبرفشان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما