معنی عمهاء در لغت نامه دهخدا

أرض عَمْهاء، زمین که در وی نشان و علم نباشد. (منتهی الارب). زمینی که نشانه ها و علاماتی که راه نجات را بنمایاند، در آن نباشد. (از اقرب الموارد)

معنی عمهاء - جستجوی لغت در جدول جو

عمهاء

لغت نامه دهخدا

عمهاء

فرهنگ لغت هوشیار

عماء

ابر مرتفع، ابر پرباران

فرهنگ فارسی عمید

مهاء

(مَ)

کجی و عیب کاسه و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج). عیب و کجی در کاسه و جز آن. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عماء

(عَمْ ما)

دراز و درازقامت. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : جاریه عماء، دختر تام الخلقۀ درازقامت. (ناظم الاطباء) (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از متن اللغه). نخله عماء، خرمابن دراز. (ناظم الاطباء) (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). عمیمه. رجوع به عمیمه شود. ج، عم ّ

دراز و درازقامت. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : جاریه عماء، دختر تام الخلقۀ درازقامت. (ناظم الاطباء) (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از متن اللغه). نخله عماء، خرمابن دراز. (ناظم الاطباء) (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). عمیمه. رجوع به عَمیمه شود. ج، عُم ّ

لغت نامه دهخدا

ممهاء

(مَ)

ناقه ممهاء، ماده شتری که شیر وی تنک و رقیق باشد. (ناظم الاطباء). ناقۀ تنک شیر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عتهاء

(عُ تَ)

جمع واژۀ عاته. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عزهاء

(عِ)

بمعنی عزه (ع زه / ع زه ) است. (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به عزه شود