- عس (عُس س)
کاسۀ بزرگ. (منتهی الارب). قدح بزرگ. (آنندراج) (غیاث اللغات). قدح بزرگ، و رفد از آن بزرگتر است. ج، عساس، عسسه، أعساس. (از اقرب الموارد) ، ذکر و نره. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)
معنی عس - جستجوی لغت در جدول جو
- عس
زرنیخ است. (فهرست مخزن الادویه)
- عس (خَدد)
به شب گردیدن به پاسبانی. (از منتهی الارب). بشب گشتن ازبرای احتراز از دزدان. (تاج المصادر بیهقی) (دهار) (از المصادر زوزنی). طواف کردن درشب برای حفظ و حراست مردمان و یافتن اشخاص مشکوک. (از اقرب الموارد) ، برآمدن خبر کسی. (از منتهی الارب) : عس خبره، خبر او دیر آمد. (از اقرب الموارد) ، چیزاندک خورانیدن قوم را. (از منتهی الارب). طعامی سبک دادن کسی را. (از تاج المصادر بیهقی) (از دهار) : عس القوم، قوم را طعامی اندک خورانید. (از اقرب الموارد) ، تنها چریدن ناقه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). تنها چرا کردن شتر. (تاج المصادر بیهقی) (از دهار) ، شیر نادادن ناقه پیش کسی. (از منتهی الارب). عسس. و رجوع به عسس شود
- عس (عَ سِنْ)
سزاوار و خلیق. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). عسی. عسی ّ. رجوع به عسی شود
- عس (عَس س)
گویند: جی ٔ بالمال من عسک و بسک، یعنی با جد و جهدخود، و آن لغتی است در ’حسک’. (از منتهی الارب) : جاءبه من عسه و بسه، یعنی آن را از جائی که بود و نبودآورد، و این دو از اتباع هستند و از هم جدا نمی گردند. (از اقرب الموارد). و رجوع به حس ّ و عش ّ شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ویژگی آنچه به رنگ عسل یا شبیه عسل است، پارچۀ زرد رنگی که در قدیم یهودیان برای امتیاز از مسلمانان بر شانۀ لباس خود می دوختند، زردپاره، پاره زرد، جهودانه، میز کوچک چهارپایه که معمولاً کنار یا جلو مبل می گذارند
گزیر شبگرد، گرگ، شکار جوی، زن بی باک از مردان، گشت کننده، شب شکار، تهی مرد (مرد بی خیر)
پشت پا، شاخه بی برگ خرما، شکاف در کوه، دمغازه استخوان دم، پشت پر، رویشگاه مو
