معنی عتبی در لغت نامه دهخدا

محمد بن عبدالجبار. رازی الاصل خراسانی النشاءهاست. مکنی به ابونصر از نویسندگان و شاعران قرن پنجم هجری است. اصل او از ری بود و در خراسان نشأت یافت و در نیشابور سکونت جست. او راست: تاریخ آل سبکتکین یا تاریخ عتبی که به تاریخ یمینی مشهور است یمینی آن را شرح کرده و جرزمانی به فارسی درآورده است به سال 427 هجری قمری درگذشت. (از ریحانه الادب ج 3 ص 68)، اسعد بن مسعود بن علی بن محمد بن حسن عتبی مکنی به ابوابراهیم عالم، شاعر و منشی دورۀ سلجوقیان و غزنویان بود. به سال 404 هجری قمری متولد شده است و تا اواخر ایام نظام الملک میزیسته و تاریخ وفاتش به درستی معلوم نیست. (از ریحانه الادب ج 3 ص 67)

معنی عتبی در لغت نامه دهخدا

خشنودی و رضا. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

معنی عتبی - جستجوی لغت در جدول جو

عتبی

لغت نامه دهخدا

عتبی

لغت نامه دهخدا

عتبی

فرهنگ لغت هوشیار

عقبی

عقبا، جهان، دیگر آخرت

فرهنگ فارسی عمید

عصبی

مربوط به عصب، مربوط به سلسلۀ اعصاب، ویژگی کسی که زود عصبانی می شود، خشمگین، دارای عصبانیت یا فشار روحی مثلاً واکنش عصبی، از روی عصبانیت، باحالت خشم

فرهنگ فارسی عمید

عربی

زبانی از شاخۀ زبان های سامی که در شبه جزیرۀ عربستان، شمال قارۀ افریقا و کشورهای کویت، عراق، فلسطین، امارات و چند کشور دیگر رایج است، مربوط به قوم عرب مثلاً رقص عربی

فرهنگ فارسی عمید

عتیب

سخن کنایه آمیز که معمولاً به منظور توهین یا تمسخر و سرزنش بر زبان می آید، تفش، بیغار، بیغاره، تفشه، نکوهش، سرزنش، پیغاره، زاغ پا، ملامت، سرکوفت، سراکوفت، تفشل، طعنه
برای مثال مکن با من ناشکیبا عتیب / که در عشق صورت نبندد شکیب (سعدی۱ - ۱۰۲)،
خشم

سخن کنایه آمیز که معمولاً به منظور توهین یا تمسخر و سرزنش بر زبان می آید، تَفش، بیغار، بیغارِه، تَفشِه، نِکوهِش، سَرزَنِش، پیغارِه، زاغ پا، مَلامَت، سَرکوفت، سَراکوفت، تَفشَل، طَعنِه
برای مِثال مکن با من ناشکیبا عتیب / که در عشق صورت نبندد شکیب (سعدی۱ - ۱۰۲)،
خشم

فرهنگ فارسی عمید

عتبه

آستانۀ در، آستانه، درگاه، مقبرۀ هر یک از امامان و بزرگان تشیع

فرهنگ فارسی عمید

عتابی

نوعی پارچۀ موج دار شبیه اطلس یا لباسی که از این پارچه دوخته می شد

فرهنگ فارسی عمید

عزبی

عزب بودن مجرد بودن

فرهنگ لغت هوشیار

عقبی

سزای کردار، آخرت

فرهنگ لغت هوشیار

عصبی

کسی که تعصب بخرج دهد و از کسی یا چیزی حمایت کند، عصبانی

فرهنگ لغت هوشیار

کتبی

مقابل شفاهی، امتحان کتبی

فرهنگ لغت هوشیار

عربی

منسوب به عرب

فرهنگ لغت هوشیار

عدبی

نیکخوی، بی آک

فرهنگ لغت هوشیار

عتابی

گورخر خارا گونه ای جامه که در عتابیه بغداد فراهم می آورند نوعی پارچه (تافته) موجدار و مخطط و با الوان مختلف خارا. توضیح محله ای در بغداد به نام عتابیه منسوب به یکی از افراد بنی امیه عتاب بوجود آمد درین محله پارچه های موجدار و مخطط می بافتند به نام همان محله (عتابیه) و سپس عتابی بدان پارچه ها اطلاق شد

فرهنگ لغت هوشیار