- عاز(زز)
کوه طویل و دراز. (منتهی الارب)
معنی عاز - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که عزم و ارادۀ کاری می کند، قصد کننده بر انجام کاری، آنکه قصد دارد به طرف جایی حرکت کند
(اَ تَ)
لغت نامه دهخدا
آهنگ کردن. قصد کردن:
یارب بفضل خویش ببخشای بنده را
آن دم که عازم سفر آن جهان شود.
سعدی
یارب بفضل خویش ببخشای بنده را
آن دم که عازم سفر آن جهان شود.
سعدی
(زِ)
لغت نامه دهخدا
آهنگ کننده. (منتهی الارب) (آنندراج) ، کوشش کننده. (ناظم الاطباء). کسی که ارادۀ حتمی به انجام کاری کند. (فرهنگ نظام)
(سِ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است. (آنندراج) (منتهی الارب). عزیف یعنی صوت و ممکن است محل مخصوص راکه در اثر وزش باد صوت ایجاد میکند عازف گویند. (معجم البلدان ج 4 ص 95)
(زِ)
لغت نامه دهخدا
چغانه زننده که نوعی از رودچامه هاست. (منتهی الارب). مرد معازف باز. سرودگوی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(زِ)
لغت نامه دهخدا
آزر. دوست ابراهیم. (عقدالفرید ج 3 ص 90). و همان است که در قرآن آزر و پدر ابراهیم معرفی شده است: و اذ قال ابراهیم لابیه آزر أتتخذ أصناماً آلهه. (قرآن 74/6). برخی از مفسرین گویند عموی ابراهیم بوده است. در تفسیر تبیان است که آزر جد مادری و یا عموی ابراهیم بوده است زیرا پدر ابراهیم از مؤمنان بوده است و از گفتار مجاهد نقل کند که آزر نام بت است. (تفسیر تبیان ج 1 ص 626)
(زَ)
لغت نامه دهخدا
نام آن مردی است که عیسی (ع) او را بعد ازمرگ زنده کرد. (منتهی الارب) (آنندراج) :
عازر ثانی منم یافته از وی حیات
عیسی دلها وی است داده تنم را شفا.
خاقانی.
و رجوع به آزر شود
عازر ثانی منم یافته از وی حیات
عیسی دلها وی است داده تنم را شفا.
خاقانی.
و رجوع به آزر شود
(زِ بَ)
لغت نامه دهخدا
زن مرد. (منتهی الارب) ، شتر. (منتهی الارب) ، زنی که در هنگام طهر شویش غایب باشد. ج، عوازب. (ناظم الاطباء)
(زِ)
لغت نامه دهخدا
قریۀ بیت المقدس است و در آنجاست قبرعازر که او را عیسی علیه السلام زنده کرد. (معجم البلدان ج 6 ص 95)
سر، مطلب پوشیده و پنهان در دل کسی که پیشه اش کارهای ساختمانی است، بنا، گلکار، والادگر، بمعنی بزرگتر و رئیس بنایان و همچنین بمعنای پوشیده و پنهان هم گویند
پرنده ایست مشهور و معروف که سلاطین و اکابر آنرا شکار میکردند گشاده، گشوده، جدا گشاده، گشوده، جدا
گرامی تر، کمیاب تر، درازتر، استوارتر ارجمندتر گرانمایه تر بزرگوارتر، نایاب تر دشوار یاب تر
نوعی نفرین به حیوانات اهلی حلال گوشت و به معنی در عزا خورده
نفرین به بعضی ابزار و ادوات، خاصه تفنگ