معنی عازف
- عازف((زِ))
- نوازنده چغانه، سرودگوی
واژههای مرتبط با عازف
عازف
- عازف
- چغانه نواز، سرود گوی چغانه زننده نوازنده چغانه، سرود گوی
عازف
- عازف
- موضعی است. (آنندراج) (منتهی الارب). عزیف یعنی صوت و ممکن است محل مخصوص راکه در اثر وزش باد صوت ایجاد میکند عازف گویند. (معجم البلدان ج 4 ص 95)
عازف
- عازف
- چغانه زننده که نوعی از رودچامه هاست. (منتهی الارب). مرد معازف باز. سرودگوی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
عارف
- عارف
- دانا، آگاه، آنکه از راه تهذیب نفس و تفکر به معرفت خداوند دست می یابد، نام شاعر ایرانی قرن چهاردهم، عارف قزوینی
عازم
- عازم
- رهسپار، راهی
تازف
- تازف
- کوتاه شدن و نزدیک شدن
عاصف
- عاصف
- تند، شدید، باد تند و شدید
عازم
- عازم
- کسی که عزم و ارادۀ کاری می کند، قصد کننده بر انجام کاری، آنکه قصد دارد به طرف جایی حرکت کند
عاکف
- عاکف
- کسی که در مسجد یا در گوشه ای برای عبادت مقام می کند، گوشه گیر، گوشه نشین، در تصوف کسی که از دنیا قطع علاقه می کند و فقط به خدا می پردازد، حاضر، مقیم
