- ظعون (ظَ)
شتر کار کشت و باربردار و شتر هودج کش. شتری که بدان بار بردارند و به کار دارند و هودج بر آن کنند، اشتر که سفر را دارند
معنی ظعون - جستجوی لغت در جدول جو
- ظعون
شتر بارکش، شتر هودگ کش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(زَ نَ)
لغت نامه دهخدا
بنت مظعون بن حبیب بن وهب بن حذاقه. از زنان عمر بن الخطاب و مادر حفصه و عبدالله. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 425 و 493 شود
(اَ بُسْ سا ءِ)
لغت نامه دهخدا
عثمان بن مظعون بن حبیب بن وهب. صحابی است، و پیش از رحلت رسول صلوات الله علیه درگذشته است. واژه ی صحابی نه تنها نشانی از همراهی فیزیکی با پیامبر است، بلکه بیانگر پیوندی معنوی و ایمانی نیز هست. صحابه افرادی بودند که درک عمیقی از پیام وحی داشتند و در ترویج آن نقش مستقیم ایفا کردند. این واژه از واژگان کلیدی تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.
ابن مظعون الجمحی معروف به ابن مظعون. صحابی بدری و از شجعان صاحب رأی و تقدم و از طرف مادر برادر عثمان بن عفان بود. وی به سال 30 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد سوف بن محمد لافی محمودی طرابلسی. وی مانند پدر خود از مجاهدان طرابلس غرب بشمار میرفت، و در برابر اشغالگران ایتالیایی مقاومت کرد و در راه مبارزۀ خود چندین بار به بلاد شام و مصر مهاجرت کردو سرانجام بسال 1366 هجری قمری در طرابلس غرب درگذشت. رجوع به الاعلام زرکلی ج 5 ص 280 و جهادالابطال شود
ابن محمد بن کندی، مکنی به ابومالک. وی یکی از یاران ابن اعرابی بود. از سلمه بن عاصم حدیث فراگرفت و صولی از وی نقل کرده است. رجوع به معجم الادباء چ مارگلیوث ج 6 ص 99 شود
ابن عبدالله بن جعفر طیار. فرزند عبدالله بود از زینب بنت علی (ع). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 436 شود
ابن محمد بن کندی، مکنی به ابومالک. وی یکی از یاران ابن اعرابی بود. از سلمه بن عاصم حدیث فراگرفت و صولی از وی نقل کرده است. رجوع به معجم الادباء چ مارگلیوث ج 6 ص 99 شود
ابن عبدالله بن جعفر طیار. فرزند عبدالله بود از زینب بنت علی (ع). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 436 شود
جمع واژۀ عانه، (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)، رجوع به عانه شود، جمع واژۀ عوان، (منتهی الارب) (اقرب الموارد)، رجوع به عوان شود،
- ابوعون، خرما، (از اقرب الموارد) (آنندراج)،
-، نمک، چون در خوردن طعام از آن کمک میگیرند، (از اقرب الموارد)
- ابوعون، خرما، (از اقرب الموارد) (آنندراج)،
-، نمک، چون در خوردن طعام از آن کمک میگیرند، (از اقرب الموارد)
(حِ وَ)
لغت نامه دهخدا
رفتن. کوچ کردن. از جائی به جائی شدن:
او نیفتد درگمان از طعنشان
او نگردد دردمند از ظعنشان.
مولوی
او نیفتد درگمان از طعنشان
او نگردد دردمند از ظعنشان.
مولوی
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ معونه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). و رجوع به معونه شود
سنّور وحشی است و به فارسی گربۀ دشتی نامند. (فهرست مخزن الادویه)
(ظَ)
لغت نامه دهخدا
مرد سست کم حیلت، زن ذات شرف که به جهت آن نکاح کنند، مرد بدگمان، چاه که ندانند آب دارد یانه، چاه کم آب، وام که ندانند گزارده شود یا نه، یعنی گیرنده بازدهد یا نی
(اَ وَ)
لغت نامه دهخدا
یاری دهنده تر. مدددهنده تر. (یادداشت مؤلف) : اذا کان الحنطه قریب العهد بالطحن کان اسخن و اعون علی حبس البطن. (ابن البیطار)
مرد بد گمان، مرد سست و ضعیف که نتوان بدو اعتماد کرد، جمع ظن گمان ها پنداشت ها. بد گمان: مرد
میانه سال گردیدن زن، یاری و مددکاری، دستگیری و حمایت و اعانت، مساعدت
کمک، نصر، یاری، یاوری، دستگیر، کمک رسان، مساعد، یار، یاور
بددل، بدگمان، شکاک