معنی طشت در فرهنگ فارسی عمید

معرّب واژۀ پارسی تَشت، ظرفی که در آن لباس یا چیز دیگر می شویند، لگن

معنی طشت در لغت نامه دهخدا

لغتی است در طست. (اقرب الموارد). ابوعبیده گوید: فارسی است. ثعالبی گفته که فارسی و معرب است، معرب تشت معروف. (غیاث اللغات) (آنندراج). لگن. (دهار). لقن. (دهار). مُعرب است. لگن. (اقرب الموارد). ابوالایس. ابوکامل. (المرصع). ابومالک. (المرصع) (السامی فی الاسامی) : رَهْرَه ْ، طشت فراخ که قریب القعر بُوَد. سَیْطَل، طشت خُرد. مِخْضَب، طشت شمع. (دهار) :، پرستنده را دل پراندیشه گشت، بدان تا دگرباره بنهاد طشت.، فردوسی.، پرستنده ای را بفرمود شاه، که طشت آور و آب برکش ز چاه.، فردوسی.، یکی طشت زرین بیاورد پیش، نگفت این سخن با پرستار خویش.، فردوسی.، دو کودک بدیدند مرده به طشت، ز ایوان به کیوان فغان برگذشت.، فردوسی.، یکی طشت بنهاد زرین برش، به خنجر جدا کرد از تن سرش.، فردوسی.، چنان بُد که دینار بر سر به طشت، اگر پیرمردی ببردی به دشت، نکردی به دینار او کس نگاه، ز نیک اختر روزو از داد شاه.، فردوسی.، کنیزک ببرد آب و دستار و طشت، ز دیدار مهمان همی خیره گشت.، فردوسی.، چو دیده نعمت بیند به کف درم نبود، سر بریده بود در میان زرین طشت.، فرخی.، مرا آن طشت زرین نیست درخور، که دشمن خون من ریزد بدو در.، فخرالدین اسعد (ویس و رامین).، ز عدل تست که نرگس به تیره شب در دشت، نهاده بر سر پیوسته طشت زر دارد.، مسعودسعد.، اول مجلس که باغ شمع گل اندرفروخت، نرگس با طشت زر کرد به مجلس شتاب.، خاقانی.، چون طشت بیسرند و چو در جنبش آمدند، الا شناعتی و دریده دهن نیند.، خاقانی.، چو پرخون شد آن طشت زنگی چه کرد، بخوردش چو آبی و آبی بخورد.، نظامی.، بجز خون شاهان در این طشت نیست، بجز خاک خوبان در این دشت نیست.، ؟ (از تاریخ گیلان مرعشی).، یک چراغی هست در دل وقت گشت، وقت خشم و حرص اندر زیر طشت.، مولوی.، - طشت آتش بر سر ریخته شدن، کنایه از تحت تأثیر واقع شدن هنگام مشاهدۀ امری ناگوار، یا شنیدن خبری بر خلاف توقع و انتظار است که در آن حال گویند: از مشاهدۀ فلان چیز یا از شنیدن فلان خبر، گوئی طشتی آتش به سر من ریختند: چون بر آن واقف گشتم، گوئی طشتی بر سر من ریختند از آتش. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 130).، - طشت آتش به سر داشتن، عذر خواستن، چه در زمان قدیم هر کس که از او جرمی صادر میشد، طشت پُرآتش به سر گرفته می ایستاد، و این علامت عجز و انکسار است. (آنندراج).، - طشت کسی از بام افتادن، رازوی فاش شدن. رسوا شدن. فاش شدن راز کسی. (غیاث اللغات) (آنندراج) :، طبل پنهان چه زنم طشت من از بام افتاد.، ؟ (از امثال و حکم).، مرا به عشق تو طشت ای پسر ز بام افتاد، چه راز ماند طشتی بدین خوش آوازی.، سوزنی (ازامثال و حکم).، و رجوع به فرهنگ شعوری ج 2 ص 162 شود

معنی طشت در لغت نامه دهخدا

آبهای دریاچۀ بختگان فارس بواسطۀ دو تنگۀ پیچاپیچ به دریاچۀ دیگری موسوم به نرگس یا طشت متصل میشود. (جغرافیای طبیعی کیهان ص 90)

معنی طشت در فرهنگ لغت هوشیار

پارسی تازی گشته تشت تشت، یکی از آلات موسیقی. یا طشت بلند. آسمان. یا طشت نه سوراخ. یکی از لوازم آتشگاه. یا طشت و خایه. تشت و خایه. یا طشت کسی از بام افتادن، راز وی فاش شدن رسوا شدن او

معنی طشت در فرهنگ فارسی معین

ظرفی گود و بزرگ و گرد ویژه رخت شویی، یکی از لوازم آتشگاه، نوعی از آلات موسیقی

معنی طشت در فرهنگ جامع تعبیر خواب

طشت درخواب کنیزکی است که حوائج بدو تسلیم نمایند. اگر بیند طشتی فراگرفت یاکسی بدو داد یاخرید، دلیل که زنی خادمه به خانه آورد یا کنیزکی بخرد. اگر بیند طشت بشکست یا ضایع شد، دلیل که آن کنیزک بگریزد یا از دنیا رحلت نماید - محمد بن سیرین، : دیدن طشت درخواب بر سه وجه است. اول: زن خادمه. دوم: کنیزک. سوم: منفعت از زنان.، طشت درخواب، زنی خادمه است .

معنی طشت - جستجوی لغت در جدول جو

طشت

فرهنگ فارسی عمید

طشت

لغت نامه دهخدا

طشت

لغت نامه دهخدا

طشت

فرهنگ لغت هوشیار

طشت

فرهنگ فارسی معین

طشت

فرهنگ جامع تعبیر خواب

طشتداری

(طَ)

عمل و شغل طشتدار: نام انوشتکین بود و رسم طشتداری داشت. (جهانگشای جوینی). و رجوع به تشتداری شود

معنی طشت - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما