معنی صیادلر - جستجوی لغت در جدول جو

صیادلر

لغت نامه دهخدا

صیاد

(پسرانه)

شکارچی

فرهنگ نامهای ایرانی

صیدگر

شکارچی، آنکه پیشه اش شکار کردن جانوران است، قانص، متصیّد، نخجیرگیر، نخجیرگر، صیدبند، شکارگر، حابل، شکارگیر، نخجیروال، صیدافکن، نخجیرزن، نخجیرگان، صیّاد

فرهنگ فارسی عمید

گیادار

جایی که گیاه دارد، مرغزار، علفزار

فرهنگ فارسی عمید

صیدله

صیدنه، علمی که دربارۀ گیاهان دارویی و خاصیت آن ها بحث می کند، گیاه شناسی، فروش عطر، دارو و گیاهان دارویی، داروفروشی، عطاری، کتاب داروشناسی، صیدنه در عربی

فرهنگ فارسی عمید

صیاقل

صیقل ها، زدودن زنگ ها، زداینده های زنگ فلز یا آینه، جلادهنده ها، جمع واژۀ صیقل

فرهنگ فارسی عمید

بیادر

خرمن های جو یا گندم

فرهنگ فارسی عمید

صیدگر

(صَ / صِ گَ)

صیدگیر. شکارچی. صیاد. شکارگر:
صیدگری بود عجب تیزبین
بادیه پیمای و مراحل گزین.
نظامی.
صیدگری دام به صحرا کشید
بر سر ره رخت تمنا کشید.
میرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سیدلر

(سَیْ یِ لَ)

دهی است از دهستان گرمادوز بخش کلیبر شهرستان اهر. دارای 193 تن سکنه. آب آن از رود خانه سلین چای و چشمه. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت، گله داری و صنایع دستی گلیم و جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

صنادل

(صُ دِ)

حمار صنادل، خر قوی و سرسخت. (منتهی الارب). حمار و بعیر ضخیم و صلب عظیم الرأس را نامند. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

صیادله

(صَ دِ لَ)

جمع واژۀ صیدلانی. (منتهی الارب). رجوع به صیدلانی و صیدله شود

لغت نامه دهخدا

صیادی

(صَیْ یا)

عمل صیاد. شکار کردن:
هست آئین نیک صیادی
مرگ یا دانه گرنه آزادی.
دهخدا

لغت نامه دهخدا

گیادار

(حِ)

مخفف گیاه دار، آنجای که گیا دارد، دارای گیاه، مرغزار، علفزار، باغ و بوستان:
بدو در گیادار وی گونه گون
گل و میوه از صدهزاران فزون،
اسدی،
گل و نیشکر بی کران انگبین
گیادار و از میوه ها همچنین،
اسدی

لغت نامه دهخدا

صیاقله

(صَ قِ لَ)

جمع واژۀ صیقل. (منتهی الارب) (دهار). رجوع به صیاقل و صیقل شود

لغت نامه دهخدا

صیادان

(صَیْ یا)

دهی است از دهستان دشمن زیاری بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون، واقع در 31000 گزی جنوب خاور فهلیان و 25000 گزی شوسۀ کازرون به فهلیان. کوهستانی و هوای آن معتدل و مالاریائی است. 75 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات و حبوبات. شغل اهالی زراعت و گلیم بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

صیادنه

(صَ دِ نَ)

جمع واژۀ صیدنانی

لغت نامه دهخدا

صدادار

(اَ رَ / رِ)

باصدا. باآواز. باصوت. رجوع به صدا شود

لغت نامه دهخدا

صیاله

(ثَ)

به یکدیگر حمله آوردن، برجستن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صیاقل

(صَ قِ)

جمع واژۀ صیقل. (منتهی الارب). رجوع به صیقل و صیاقله شود

لغت نامه دهخدا

صیدنر

(صَ نَ)

دهی است از دهستان لیریائی بخش پاپی شهرستان خرم آباد، واقع در 17 هزارگزی باختر ایستگاه سپیددشت. کوهستانی، گرمسیری و مالاریائی است. 80تن سکنه دارد. آب آن از رود خانه سزار. محصول آنجا غلات، حبوبات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

صیدالبر

(صَ دُلْ بَرر)

مقابل صیدالبحر. شکار بیابانی. آنچه در بیابان صید شود

لغت نامه دهخدا