معنی صفیری در لغت نامه دهخدا

حروف صفیری، رجوع به صفیره شود

معنی صفیری در لغت نامه دهخدا

جونپوری. از شعرای هندوستان و از مردم جونپور است. آذر بیگدلی از تقی اوحدی آرد: وی با عدم رجولیت کدخدا شده و از طعنۀ مردم زن و خود را کارد زده کشت و گوید: بزعم فقیر صاحب این مطلع باید شعر بسیار داشته باشد به هر حال این مطلع از او است که بنظر رسیده:، ز عشق زادم و عشقم بکشت زار دریغ، خبر نداد به رستم کسی که سهرابم.، (آتشکدۀ آذر ذیل شعرای هندوستان).، و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود، ابن مولانا دیلمی یکی از شعرای ایران و از اهالی قزوین است. از اوست:، ز پیام من جوابی نشنیده قاصد اما، دهدم به این تسلی که ندیده ام هنوزش.، (قاموس الاعلام ترکی)

معنی صفیری - جستجوی لغت در جدول جو

صفیری

لغت نامه دهخدا

صفیری

لغت نامه دهخدا

صفدری

دریدن و شکافتن صف لشکر در جنگ، کنایه از دلیری، برای مثال سروری بی بلا به سر نشود / صفدری بی مصاف برناید (خاقانی - ۸۶۲)

فرهنگ فارسی عمید

صفیر

صدای ممتدی که خالی از حروف هجا باشد و از میان دو لب یا از آلتی خارج شود، سوت،
در موسیقی نوعی ساز بادی
صفیر راک: در موسیقی گوشه ای در دستگاه ماهور
صفیر زدن: صدا زدن، سوت زدن، سوت کشیدن، برای مثال اسبی که صفیرش نزنی می نخورد آب / نی مرد کم از اسب و نه می کمتر از آب است (منوچهری - ۹)

صدای ممتدی که خالی از حروف هجا باشد و از میان دو لب یا از آلتی خارج شود، سوت،
در موسیقی نوعی ساز بادی
صفیرِ راک: در موسیقی گوشه ای در دستگاه ماهور
صفیر زدن: صدا زدن، سوت زدن، سوت کشیدن، برای مِثال اسبی که صفیرش نزنی می نخورد آب / نی مرد کم از اسب و نه می کمتر از آب است (منوچهری - ۹)

فرهنگ فارسی عمید

صفیر

(صَ)

نام وی شمشاد و از مردم قم است. از اوست:
دلم را باز ده پیش تو بیکارست می دانم
ترا زین جنس بیمقدار بسیارست می دانم.
دور نئی که تا کنم شکوه ز درددوریت
آه که میکشد مرا هجر تو در حضور تو.
(آتشکدۀ آذرذیل شعرای قم) (قاموس الاعلام ترکی)

معنی صفیری - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما