معنی صفرائی - جستجوی لغت در جدول جو

صفرائی

لغت نامه دهخدا

صفراوی

مربوط به صفرا، ناشی از صفرا، کنایه از به رنگ زرد، کنایه از تندمزاج، تندخو

فرهنگ فارسی عمید

صفرابر

آنچه صفرا را کم می کند، برندۀ صفرا، برای مثال زر چو نهی روغن صفرا گر است / چون بخوری میوۀ صفرابر است (نظامی۱ - ۷۳)

فرهنگ فارسی عمید

صحرایی

بیابانی، صحرانشین، ساکن صحرا، پرورش یافته در صحرا مثلاً گل صحرایی، موش صحرایی، کار یا عملی که در صحرا انجام شود

فرهنگ فارسی عمید

صحرائی

(صَ)

منسوب به صحراء. بیابانی. بری. مقابل بستانی:
نکتۀ او دانه و ارواحست مرغ
دانه زی مرغان صحرائی فرست.
خاقانی.
شبروان چون کرم شب تابنده صحرائی همه
خفتگان چون کرم قز زنده بزندان آمده.
خاقانی.
حلقه کردند او چو شمعی در میان
سجده کردندش همه صحرائیان.
مولوی.
همه دانند که من سبزه خط دارم دوست
نه چو دیگر حیوان سبزه صحرائی را.
سعدی

لغت نامه دهخدا

صحرائی

(صَ)

دهی از دهستان تبادکان بخش حومه شهرستان مشهد. دوهزارگزی شمال خاوری مشهد. جلگه. معتدل. سکنه 279 تن. آب آن از قنات. محصول آن غلات، تریاک. شغل اهالی زراعت و مالداری، قالیچه بافی. راه اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

صفرزائی

(صَ فَ)

دهی است از دهستان دلاور بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار. در 22هزارگزی باختر دشتیاری، کنار راه دج به قصرقند. جلگه. گرمسیر. مالاریائی. دارای 150 تن سکنه. آب آن از باران. محصول آنجا غلات، ذرت، لبنیات. شغل اهالی زراعت، گله داری. راه مالرو دارد. ساکنین از طایفۀ سردار زائی هستند. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

صفراوی

(صَ)

منسوب به صفرا. تندمزاج. (ناظم الاطباء). صفرائی. زردابی

لغت نامه دهخدا

صفراوی

(صَ)

عبدالرحمان اسماعیل بن عثمان صفراوی عالم در قراآت، او را کتابی است موسوم به الاعلان. مولد و وفات او در اسکندریه است و به سال 636 هجری قمری درگذشت. (الاعلام زرکلی ص 487). رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود

لغت نامه دهخدا

صفائی

(صَ)

مصطفی افندی. وی از شعرای عثمانی و از مردم استانبول است و در دفتر دیوان همایون پرورش یافت و به مأموریت های متعدد رفت و به سال 1196 درگذشت. اشعار فراوانی دارد و او راست: تذکرۀ شعرا از تاریخ 1050 تا 1133. (از قاموس الاعلام ترکی)
یکی از شعرای ایران و از اهالی خراسان میباشد و از احبای مولانا جامی است. ازوست:
سوختم چندانکه برتن نیست دیگر جای داغ
بعد از این خواهم نهادن داغ بر بالای داغ.
(قاموس الاعلام ترکی)
جوانی ساده بود اما بصحبت جوانان شعف تمام داشت و از جمله چیزهائی که منافی طبع سادۀ او از او زائیده شده این بیت است:
می نماید گاه جولان نعل شبرنگش به چشم
چون مه نو کز نظر سازند مردم غایبش.
درسمرقند فوت شد. (مجالس النفائس ص 48). از اندیجان است. (حاشیۀ همان صفحه)

لغت نامه دهخدا

صحرایی

منسوب به صحرا بیابانی بری، گیاهی که در صحرا روید بری مقابل بستانی

فرهنگ لغت هوشیار