- صروع (صُ)
جمع واژۀ صرع. (منتهی الارب). رجوع به صرع شود
معنی صروع - جستجوی لغت در جدول جو
- صروع (صَ)
نیک کشتی گیر. (منتهی الارب). نیک اندازنده مردم را. ج، صرع. (منتهی الارب)
- صروع
جمع صرع، تاه های ریسمان کهرمان کشتی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که دلش به ترس آمیخته، بیمناک، ترسیده، کسی که دچار بیم و ترس شده
وحشت زده، هراسیده، مرعوب، متوحّش، خائف، رعیب، چغزیده، نهازیده
وحشت زده، هراسیده، مرعوب، متوحّش، خائف، رعیب، چغزیده، نهازیده
کرچک، دانه ای درشت و روغن دار که روغن آن به عنوان مسهل به کار می رود، گیاه این دانه که علفی یک ساله و از خانوادۀ فرفیون است، بیدانجیر
آغاز کردن به کاری، کاری را آغاز کردن، ابتدا، آغاز
شروع کردن: آغاز کردن، آغازیدن
شروع کردن: آغاز کردن، آغازیدن
فرع ها، شاخه ها، نتیجه ها، محصول ها، سودها، جمع واژۀ فرع
فروع دین: عبادات و اعمالی که مسلمان باید انجام بدهد و عبارت است از مثلاً نماز، روزه، خمس، زکات، حج، جهاد، امر به معروف، نهی از منکر
فروع دین: عبادات و اعمالی که مسلمان باید انجام بدهد و عبارت است از مثلاً نماز، روزه، خمس، زکات، حج، جهاد، امر به معروف، نهی از منکر
(بَرْ وَ)
لغت نامه دهخدا
نام ناقۀ عبید راعی نمیری شاعر ابن حسین، و از اینجاست که جریر جندل بن راعی را بروع می گفت. (منتهی الارب)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
برزمین افکنده شده. (آنندراج) ، (اصطلاح پزشکی) صرع زده و کسی که گرفتار بیماری صرع باشد. (ناظم الاطباء). بیمار صرع. (آنندراج). مجنون. مبتلای به صرع. که به مرض صرع گرفتار باشد. (یادداشت مؤلف) :
دست در دست برده چون مصروع
پای در پای می کشم چون مست.
مسعودسعد.
بحر مصروعی است از رشک سخاش
زآن سراپایش مسلسل کرده اند.
خاقانی.
حکم بومعشر مصروع نگیرم گرچه
نامش ادریس رصددان به خراسان یابم.
خاقانی.
خورشید شاه انجم و هم خانه مسیح
مصروع و تب زده ست و سها ایمن از سقام.
خاقانی.
پس از یک دم چو مصروعان بیهوش
به هوش آمد دل سنگینش از جوش.
نظامی.
برآورداز جگر آهی شغبناک
چو مصروعی ز پای افتاد بر خاک.
نظامی.
در او پیچید و آن شب کام دل راند
به مصروعی بر افسونی غلط خواند.
نظامی.
آب را اگرچه پیوسته دست باد در سلسله می کشید اما چون مصروعان به سر می رفت. (جوامعالحکایات ج 1 ص 17).
- مصروع خاوری، آفتاب در محل برآمدن و فرورفتن. (برهان) (آنندراج).
- مصروع گشته، صرعی. گرفتار بیماری صرع. دیوگرفته:
اگر نه دیوند این مردمان دیونشان
چرا چو مردم مصروع گشته حیرانم ؟
مسعودسعد
دست در دست برده چون مصروع
پای در پای می کشم چون مست.
مسعودسعد.
بحر مصروعی است از رشک سخاش
زآن سراپایش مسلسل کرده اند.
خاقانی.
حکم بومعشر مصروع نگیرم گرچه
نامش ادریس رصددان به خراسان یابم.
خاقانی.
خورشید شاه انجم و هم خانه مسیح
مصروع و تب زده ست و سها ایمن از سقام.
خاقانی.
پس از یک دم چو مصروعان بیهوش
به هوش آمد دل سنگینش از جوش.
نظامی.
برآورداز جگر آهی شغبناک
چو مصروعی ز پای افتاد بر خاک.
نظامی.
در او پیچید و آن شب کام دل راند
به مصروعی بر افسونی غلط خواند.
نظامی.
آب را اگرچه پیوسته دست باد در سلسله می کشید اما چون مصروعان به سر می رفت. (جوامعالحکایات ج 1 ص 17).
- مصروع خاوری، آفتاب در محل برآمدن و فرورفتن. (برهان) (آنندراج).
- مصروع گشته، صرعی. گرفتار بیماری صرع. دیوگرفته:
اگر نه دیوند این مردمان دیونشان
چرا چو مردم مصروع گشته حیرانم ؟
مسعودسعد
جمع صرف، گردش های روزگار جمع صرف حوادث نوایب. یا صروف دهر. گردشهای روزگار حوادث دنیا
افکنده افتاده زمین خورده، دیو زده، یگاه رونده، تازیانه، کمان ناتراشیده
جمع زرع، کشت ها فرزندان کاشتن زراعت کردن، کشتکاری کاشت زراعت، کاشته کشت جمع زروع
آزاری (گویش گیلکی) دیو کلوچ صرع زده مبتلی به صرع: ... آب را اگر چه پیوسته دست باد در سلسله میکشید اما چون مصروعان بسر میرفت. . ، جمع مصروعین. یا مصروع خاوری. آفتاب
((فُ))
فرهنگ فارسی معین
جمع فرع، شاخه ها، ریشه هایی که از یک بیخ برآمده باشد، اموری که پیرو یک اصل باشند، علم فقه
پری زده، جن زده، حمله ای، دیوانه، دیودیده، دیوزده، صرعی، غشی، مبتلا به صرع، سایه زده، سایه دار