معنی صدع در لغت نامه دهخدا

بز کوهی و آهو و گورخر و شتر جوان قوی و توانا، مرد نازک بدن لطیف اندام، ریم و چرک آهن، میانۀ میان دوچیز از هر نوع که باشد مثلاً میانۀ دو دراز و کوتاه و میانۀ دو جوان و پیر و میانۀ دو فربه و لاغر و میانۀ دو کلان و خرد. (منتهی الارب). الشی ٔ المتوسط بین الطویل و القصیر و الفتی و المسن. (قطر المحیط)

معنی صدع در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ صدیع. (منتهی الارب). رجوع به صدیع شود

معنی صدع در لغت نامه دهخدا

جماعت مردم، پاره ای از هر چیزی. (منتهی الارب)

معنی صدع در فرهنگ لغت هوشیار

شکاف، شاخه از مردم، نازک اندام مرد، شکافتن، دوباره ساختن، آشکار گفتن، آشکارکردن، گراییدن، در نوردیدن بیابان، رخنه انداختن، راست گرداندن شکافتن چیزی را، قصد کسی کردن به جهت کرم وجود او، فرمان به جای آوردن، آشکارا کردن، خواستن چیزی را، ممتاز ساختن حق از باطل، حکم راست دادن، میانه راه رفتن

معنی صدع در فرهنگ فارسی معین

شکافتن چیزی، آشکار ساختن

معنی صدع - جستجوی لغت در جدول جو

صدع

لغت نامه دهخدا

صدع

لغت نامه دهخدا

صدع

لغت نامه دهخدا

صدع

فرهنگ لغت هوشیار

صدع

فرهنگ فارسی معین

صدا

(دخترانه)

انعکاس صوت، پژواک

فرهنگ نامهای ایرانی

صدف

(دخترانه)

نوعی جانور نرم تن که قدما اعتقاد داشتند اگر قطره باران در آن جا بگیرد به مروارید تبدیل می شود، نام سه ستاره به شکل مثلث

فرهنگ نامهای ایرانی

مصدع

آنچه باعث دردسر شود، دردسر دهنده

فرهنگ فارسی عمید

صدعات

(صَ دَ)

تفرق و پراکندگی. یقال: بینهم صدعات فی الرأی و الهوی، ای تفرق. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مصدع

(مَ دَ)

راه نرم در زمین درشت. ج، مصادع. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مصدع

(مُ صَدْ دَ)

گرفتار دردسر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تصدع

پراکنده شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). متفرق و پریشان گشتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، گریخته غایب شدن در زمین. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شکافته شدن و پاره پاره شدن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). شکافته شدن چیزی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مصدع

(مُ صَدْ دِ)

کسی که جداجدا می کند. (ناظم الاطباء). جداکننده. (غیاث) ، آنکه دردسر می رساند. (ناظم الاطباء). دردسررساننده. (غیاث). گران. دردسردهنده. مایۀ دردسر. تصدیعافزا. سردردآرنده. سردردآور. (یادداشت مؤلف). هر چیزی که دردسر آورد و آزار رساند و اذیت کند.
- مصدع اوقات شدن، زحمت رسانیدن و آزار دادن.
- مصدع شدن، دردسر آوردن و اذیت کردن. (ناظم الاطباء). دردسر دادن. دردسر آوردن. (یادداشت مؤلف).
- ، زحمت رسانیدن. (ناظم الاطباء). زحمت دادن

لغت نامه دهخدا

صدعه

(صِ عَ)

گلۀ شتران. (منتهی الارب) ، رمۀ گوسفندان. (منتهی الارب). رمه. (مهذب الاسماء) ، نیمه ای از هر چیزی شکافته بدو نیم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صدی

آوازی که در کوه و گنبد و امثال آن پیچد و باز همان آواز شنیده شود. توضیح آوازی است که از انعکاس صوت به وجود آید بدین نحو که چون امواج صوتی با سطح انعکاس تلاقی کنند منعکس گردند و آوازی نظیر آواز اول احداث نمایند. شرط لازم برای این که صدا از آواز اصلی تمیز داده شود این است که فاصله شخص تا سطح انعکاس لااقل 17 متر باشد، آواز انسان و آوازهایی که از آلات موسیفی حادث شود: صدای جعفر صدای تار، بانگ جانوران: صدای گربه صدای سگ، پخش اخبار و افکار به وسیله رادیو: رادیوی صدای آمریکا. یا صدا و ندا. بانگ و فریاد داد و فریاد. یا صدای لرزان. آوازی که هنگام خروج از گلو لرزان بیرون آید به سبب حزن ترس و جز آن آواز مرتعش. یا یک دست صدا ندارد (بی صداست) توفیق از آن جمعیت است. نسا (جسد آدمی سد در)، مغز، پژواک (باز گشت آوا)، کوچ نر چغد نر، در افسانه های تازی پرنده ای پنداری است که از سر کشته بیرون می آید و تا زمانی که کشنده گرفتار و به کیفرنرسد بانگ می زند: اسقونی مرا سیراب کنید تشنه مرد صدی... ... . در صد مثلا گویند صدی سه از فلان جنس یعنی سه در صد سه بخش از صد بخش

معنی صدع - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما