زدن چیزی سخت را بر چیزی رست و سخت. (منتهی الارب) ، کر کردن آواز گوش را. (منتهی الارب). کر کردن. (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان علامۀ جرجانی) ، به منقار زدن زاغ پشت ریش شتر را، آواز سنگ. (منتهی الارب)
زدن چیزی سخت را بر چیزی رست و سخت. (منتهی الارب) ، کر کردن آواز گوش را. (منتهی الارب). کر کردن. (تاج المصادر بیهقی) (ترجمان علامۀ جرجانی) ، به منقار زدن زاغ پشت ریش شتر را، آواز سنگ. (منتهی الارب)
چرکین و ریمناک شدن جامه. (منتهی الارب) ، بگشادن آتش را. (منتهی الارب). منتهی الارب هر دو مصدر را ناقص یائی ضبط کرده است. لیکن در قطرالمحیط بمعنی دوم از ناقص واوی آمده است نه یائی
چرکین و ریمناک شدن جامه. (منتهی الارب) ، بگشادن آتش را. (منتهی الارب). منتهی الارب هر دو مصدر را ناقص یائی ضبط کرده است. لیکن در قطرالمحیط بمعنی دوم از ناقص واوی آمده است نه یائی
منزلی است که رسول صلی اﷲ علیه و سلم در آن فرود آمد... چنین است در قاموس و گویا تصحیف صخیرات الیمام است یا آنکه موضع دیگری است. در مجمع در باب صاد مع الحاء آورد: رای رجلا یقطع سمره بصحیرات الیمام، و آن نام موضعی است و یمام درختی و مرغی است و آن مصغر جمع صخره است و هی ارض لینه تکون وسط الحره، و تفسیر یمام به مرغ درست است لکن معروف در درخت ثمام است به ثاء مثلثه. (منتهی الارب)
منزلی است که رسول صلی اﷲ علیه و سلم در آن فرود آمد... چنین است در قاموس و گویا تصحیف صخیرات الیمام است یا آنکه موضع دیگری است. در مجمع در باب صاد مع الحاء آورد: رای رجلا یقطع سمره بصحیرات الیمام، و آن نام موضعی است و یمام درختی و مرغی است و آن مصغر جمع صخره است و هی ارض لینه تکون وسط الحره، و تفسیر یمام به مرغ درست است لکن معروف در درخت ثمام است به ثاءِ مثلثه. (منتهی الارب)