معنی شلو در لغت نامه دهخدا

اندام با گوشت. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). اندام. (دهار) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (آنندراج). قد و قامت بدن. (ناظم الاطباء)، تن و جسد از هر چیزی. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد)، هر سلخ شده و پوست برکشیده ای که آنرا خورده و قدری از آن باقی مانده باشد. ج، اَشلاء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد).، - شلوالانسان، جسد انسان پس از پوسیدگی آن. (ناظم الاطباء).،، بقیه از مردم. (منتهی الارب) (آنندراج)

معنی شلو در لغت نامه دهخدا

رفتن. (ناظم الاطباء) (ز منتهی الارب). گردش کردن. (از اقرب الموارد)، برداشتن چیزی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی شلو در فرهنگ گویش مازندرانی

نهال های باریک و بلند، آدم سست و ناتوان

معنی شلو - جستجوی لغت در جدول جو

شلو

لغت نامه دهخدا

شلو

لغت نامه دهخدا

شلو

فرهنگ گویش مازندرانی

شلوک

زالو، کرمی کوچک و سیاه رنگ که در آب زندگی می کند و با مکنده های روی بدنش خون جانوارن را می مکد
زرو، زلو، جلو، شلک، شلکا، خرسته، مکل، دیوک، دیوچه، دشتی، علق

فرهنگ فارسی عمید

شلوغی

جار و جنجال، هیاهو، ازدحام

فرهنگ فارسی عمید

شلواربند

بند شلوار

فرهنگ فارسی عمید

شلوغ کردن

سر و صدا کردن، نظم و ترتیب جایی را برهم زدن، کنایه از جلوه دادن موضوعی بزرگ تر از آنچه هست، اغراق کردن

فرهنگ فارسی عمید

شلوار

پوشاکی که از کمر تا پشت پا را می پوشاند، تنبان

فرهنگ فارسی عمید

شلوغ

پرازدحام، بی نظم و ترتیب، پرسر و صدا
شلوغ کردن: سر و صدا کردن، نظم و ترتیب جایی را برهم زدن، کنایه از جلوه دادن موضوعی بزرگ تر از آنچه هست، اغراق کردن

فرهنگ فارسی عمید