- شغو (شُغْوْ)
جمع واژۀ اشغی ̍، به معنی مرد ناهموار و درازدندان. (آنندراج). جمع واژۀ اشغی ̍ و شغواء. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به اشغی و شغواء شود
معنی شغو - جستجوی لغت در جدول جو
- شغو (تَ وَطْ طُ)
شغا. (ناظم الاطباء). ناهموار برآمدن دندانها. (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به شغا شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پوست سخت و ستبر که در کف دست از کثرت کار پیدا می شود، پینه و آبله که به سبب راه رفتن بسیار در پا ایجاد می شود، برای مثال همی دوم به جهان اندر از پی روزی / دو پای پرشغه و مانده با دلی بریان (عسجدی - مجمع الفرس - شغه)
پوست سخت و ستبر که در کف دست از کثرت کار کردن پیدا شود، پینه یا آبله ای که در پا از راه رفتن بسیار به هم رسد، شغه، شغر
نخله بک صالح. وی دارای سمت عالی دولتی در مصر بود. او راست: تاریخ الخلفاء که آنرا به فرانسه نوشته و بعد به تازی برگردانده است (1013 میلادی). (از معجم المطبوعات مصر)
(شَ/ شُ شی ی)
لغت نامه دهخدا
شغوش. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). رجوع به شغوش شود
(شَ)
لغت نامه دهخدا
شتر مادۀ دراز که چون خواهند بر وی سوار شوند پای خود را بردارد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
(شُ)
لغت نامه دهخدا
پوست گاو، شاخ گاو، شغال، شغار و راسو. (ناظم الاطباء). ممکن است که در این معنی مصحف سغر و سغور (صورتی از سغر، اسغر) باشد، حرام و هرچیز که در شرع از آن نهی کرده باشند. ضد شغاد، قدری، برخی. (ناظم الاطباء)
(شُ / شَ)
لغت نامه دهخدا
شغوشی. گندم بلایه آمیخته با شلیم. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). گندمی پست آمیخته به گال بنگ، و اصمعی گوید شغوش فارسی معرب است. (یادداشت مؤلف)
(شُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ شغل. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج شغل، به معنی کار. (آنندراج). و رجوع به شغل شود
بر انگیختن شورش، بر انگیختن دشمنی، آواز بلند برانگیختن فتنه و فساد، فتنه انگیزی فساد، شور و غوغا، آشوب
ناهمواری دندان، چکمیزک چک چک شاشیدن (شغا برابر با جعبه پارسی است بیفکند رستم شغا و کمان فردوسی) ترکش تیردان
پیش افتادن، کندن، پایان، تگ ته، خاک چاه، افسار شتر، سبد، پیش افتادن سبقت گرفتن، کندن (چنان که خاک را از چاه)، غایت هر چیز نهایت، غور تک ته، زمام ناقه مهار شتر، پشکل شتر، زنبیل
