معنی شاس در لغت نامه دهخدا

ابن زهیربن جذیمه بن رواحه العبسی از بنی عبس، وی در عصر جاهلیت در زمان نعمان بن المنذر میزیست و در یوم منعج که آن را یوم الروهه نیز خوانند کشته شد، درعقد الفرید ذکرش ضمن نقل داستانی آمده است، رجوع به عقد الفرید چ قاهره ج 1 ص 114 و ج 6 ص 4 و 5 شود، ابن عقیله، وی از بنی تمیم و برادر علقمۀ شاعر و از اصحاب منذربن ماء السماء است و حارث بن ابی شمر چون منذر را کشت وی را اسیر ساخت و سپس هنگام جستجوی علقمه او را آزاد کرد، (المنجد)

معنی شاس در لغت نامه دهخدا

بدخوی، (شعوری) (ناظم الاطباء)، بداخلاق، (شعوری) :، چو بنیاد جهان که بی اساس است، نبیند روی راحت هرکه شاس است،، (ازشعوری)،، این لغت در ناظم الاطباء پارسی شمرده شده لیکن یاقوت در معجم البلدان ذیل (شاس) بمعنی راهی میان مدینه و خیبر، در معنای کلمه گوید: ویقال: شاس الرجل یشاس اذا عرف فی نظره الغضب والحقد، که به معنی مذکور در شعوری و ناظم الاطباء نزدیک است و صاحب اقرب الموارد آرد: شاس الرجل، المنظر بمؤخر عینه تکبراً او تغیظاً و قیل صغّر عینه و ضم اجفانه للنظر، بدنهاد، بیدین، بدکار و بدعمل، (ناظم الاطباء)

معنی شاس در لغت نامه دهخدا

صندوقی که در آن جسد قدیسان را نگاهدارند

معنی شاس در لغت نامه دهخدا

لاغر و ضعیف و خشک. (منتهی الارب). الناحل الضعیف. (اقرب الموارد)

معنی شاس - جستجوی لغت در جدول جو

شاس

لغت نامه دهخدا

شاس

لغت نامه دهخدا

شاس

لغت نامه دهخدا

شاس

لغت نامه دهخدا

شاس

فرهنگ لغت هوشیار

شاسپرم

(دخترانه)

ریحان

فرهنگ نامهای ایرانی

شاسعه

شاسع، دور، بعید، منزل دور

فرهنگ فارسی عمید

شاست

هوبره، پرنده ای وحشی حلال گوشت و بزرگ تر از مرغ خانگی با گردن دراز و بال های زرد رنگ و خالدار، حباری، چرز، جرز، جرد، ابره، تودره،
کودن

فرهنگ فارسی عمید

شاسپرم

ریحان، از سبزی های خوردنی خوشبو با ساقۀ نازک و برگ های درشت بیضی که به صورت خام خورده می شود، اسفرغم، ونجنک، نازبو، شاه پرم، شاه سپرغم، اسپرم، سپرغم، اسفرم، شاه سپرم، شاه اسپرغم، ضومران، سپرم، سپرهم، ضیمران، اسپرغم، شاه اسپرم برای مثال از سر شاسپرم تا نکنی لختی کم / ندهد رونق و بالنده و بویا نشود (منوچهری - ۳۴)

رِیحان، از سبزی های خوردنی خوشبو با ساقۀ نازک و برگ های درشت بیضی که به صورت خام خورده می شود، اِسفَرغَم، وَنجنَک، نازبو، شاه پَرَم، شاهِ سپَرَغم، اِسپَرَم، سِپَرغَم، اِسفَرَم، شاهِ سپَرَم، شاه اِسپَرغَم، ضَومُران، سِپَرَم، سِپَرهَم، ضَیمُران، اِسپَرغَم، شاه اِسپَرَم برای مِثال از سر شاسپرم تا نکنی لَختی کم / ندهد رونق و بالنده و بویا نشود (منوچهری - ۳۴)

فرهنگ فارسی عمید

شاسع

دور، بعید، منزل دور

فرهنگ فارسی عمید

شاسی

چهارچوبه، قاب، آهن بندی زیر اتومبیل که قسمت های دیگر روی آن قرار می گیرد، در کشاورزی گلخانۀ زیرزمینی با سقف شیشه ای که به منظور تهیۀ نشا و زیاد کردن قلمه و نیز نگهداری گیاهان در زمستان به کار می رود، در موسیقی شستی، در هنر عکاسی قاب چهارگوشه ای که فیلم های تخت عکاسی را در آن نگاه می دارند و به مانع رسیدن نور به فیلم می شود

فرهنگ فارسی عمید

شاسیا

مرکب از شا مخفف شاه و سیاه مخفف سیاه، لقبی بود که بمزاح به مرحوم سیدعبداﷲ بهبهانی در دورۀ اول مجلس می داده اند، (یادداشت مؤلف)

معنی شاس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما