معنی شاست
- شاست
- هوبره، پرنده ای وحشی حلال گوشت و بزرگ تر از مرغ خانگی با گردن دراز و بال های زرد رنگ و خالدار، حباری، چرز، جرز، جرد، ابره، تودره،
کودن
واژههای مرتبط با شاست
شاست
- شاست
- مرغی طوقدار که آن را توی نیز خوانند و بیشتر کنار آب بسر برد، (شعوری)، هوبره:
گرآید پیش شاهین شاست با جنگ
فضای عالم آید بر سرش تنگ،
(از شعوری)،
رجوع به هوبره شود،
کودن، (ناظم الاطباء)
راست
- راست
- حق
شکست
- شکست
- تسخیر
راست
- راست
- مستقیم، بی انحراف
جاست
- جاست
- جای افشردن انگور جایی که انگور را در لگد زنند تا شیره آن برآید
حاست
- حاست
- حس کننده، قوه نفسانی که اشیا را حس کند قوه حس کننده: حاست بینایی (باصره) حاست شنوایی (سامعه)، توضیح حاست یا حسه عبارت از قوتی است که دریا بنده جزئیات جسمانیه است و قوای حاسه ظاهره در انسان پنج است و باطنه نیز پنج است. هر یک از قوای دریابنده را حاسه و، جمع آنها را حواس نامند
خاست
- خاست
- پیدا شدن، آمدن
شایست
- شایست
- شایستن سزاوار بودن، امکان، حلال جایز مقابل نشایست ناشایست. یا شایست و ناشایست (نشایست)، روا و ناروا، حلال و حرام
شامت
- شامت
- کسی که در بلیه دیگری خوشحال باشد بدبختی، شومی و بدی، بدفالی
