معنی سندان در فرهنگ فارسی عمید

افزار آهنی ضخیم که آهنگران قطعۀ آهنی را به روی آن می گذارند و با پتک یا چکش می کوبند، میخ ستبر و یا تکۀ آهن زیر کوبۀ در

معنی سندان در لغت نامه دهخدا

مردی قوی بزرگ جثه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)، گرگ سخت قوی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

معنی سندان در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان آغمیون بخش مرکزی شهرستان سراب. دارای 400 تن سکنه است. آب آن از چاه. محصول آنجا غلات و حبوبات. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

معنی سندان در لغت نامه دهخدا

ابزاری است که آهنگران و مسگران بر آن چیزها کوبند. افزاری باشد مسگران و زرگران و آهنگران را. (برهان). آهنی ضخیم که فلزات و جز آن را بر آن نهند و با پتک کوبند. آلتی است معروف که آهنگران بدان آهن فولاد کوبند. (آنندراج). از آلات آهنگران و زرگران که آهن و زر و غیره بر آن نهاده میکوبند. بهندی آنرا اهرن گویند نه به معنی آنکه بهندی آنرا گهن و هتورا گویند. (غیاث). آهنی را گویند که آهنگران و نعلبندان دارند و آهن پاره ها به پتک بر آنجا راست کنند. (صحاح الفرس). علاه. (منتهی الارب). مقابل پتک و کدین. خایسک. (یادداشت مؤلف). مَسطبه. مِسطبه. مهمزه. (منتهی الارب). غفچ. آهنین کرسی:، بتی که غمزه ش از سندان کند گذاره، دلم بمژگان کرده ست پاره پاره.، دقیقی (از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 489).، کمندافکن و مرد میدان بدند، برزم اندرون سنگ و سندان بدند.، فردوسی.، دل سنگ و سندان بترسد ز مرگ، رهایی نیابد از او بیخ و برگ.، فردوسی.، سر سروران زیر گرز گران، چو سندان بدو پتک آهنگران.، فردوسی.، کند به تیر چو زنبورخانه سندان را، اگر نهند بر آماجگاه او سندان.، فرخی.، بروز رزم بکوبد بنعل مرکب خویش، مخالفان را دلهای سخت چون سندان.، فرخی.، چو سندان آهنگران گشت یخ، چو آهنگران ابر مازندران.، منوچهری.، نباشد عشق را جز عشق درمان، نشاید کرد سندان جز بسندان.، (ویس و رامین).، چه روی از پس این دیو گریزنده، چه زنی پتک بر این سرد و قوی سندان.، ناصرخسرو.، بفر دولت او هرکه قصد سندان کرد، بزیر دندان چون موم یافت سندان را.، ناصرخسرو.، همه به پلۀ نیکی ز یک سپندان کم، به پلۀ بدی اندر هزار سندانم.، سوزنی.، به زیر ضربت خایسک محنت و شیون، صبور نیست ولی صبر کار سندانست.، انوری.، منم آن کاوه که تأیید فریدونی بخت، طالب کوره و سندان شدنم نگذارند.، خاقانی.، کاوه که داند زدن بر سر ضحاک پتک، کی شودش پای بند کوره و سندان و دم.، خاقانی.، چو مرگ از راه جان آید نه از راه حواس تو، ز خوف مرگ نتوان رست اگر در جوف سندانی.، عطار.، چو سندان کسی سخت رویی نکرد، که خایسک تأدیب بر سر نخورد.، سعدی.، دل تنگ مکن که سنگ و سندان، پیوسته درم زنند و دینار.، سعدی.، بس راه نوردی ای دریغا هست، دو پاشنه چون دو سخت سندانم.، ملک الشعراء بهار.، - سردسندان، تعبیری است مثلی، تسلیم ازناچاری. (یادداشت مؤلف).، - سندان را مشت زدن، کار لغو و بی حاصل کردن:، پنجه با ساعد سیمین نه به عقل افکندم، غایت جهل بود مشت زدن سندان را.، سعدی.، - سندان کین، کنایه از کین استوار و دشمنی سخت است:، دریغ آمد او را سپهبد بمرگ، که سندان کین بد سرش زیر ترگ.، فردوسی.، - مثل سندان، سخت ِ سخت:، از هر سوئی فراغ بجان تو، بسته یخ است پیش چو سندانا.، ابوالعباس.،، تنکۀ آهنی که بر تخته درهای کوچه میخ زنند تا کسی که خواهد صاحب خانه را خبردار کند حلقه را بر تنکۀ آهنی زند. (برهان) (از غیاث). تنکۀ آهنی که با میخ بر تختۀ در بدوزند تا اگر کسی خواهد که صاحب خانه را از آمدن خود خبردار کند حلقه را بر آن تنکه آهنی زند تا در صدا کند. (جهانگیری). آهن پهن که بر در کوبند و حلقه را بر آن زنند تا مردم خانه خبردار شوند و بیرون آیند:، دی گذشت امروز خوش زی زآنکه خود دست صبوح، حلقه بر سندان عشرت خانه فردا زند.، فضل بن یحیی هروی.، در جان میزند هجر تو دیریست، که بانگ حلقه و سندان می آید.، خاقانی.، دولت دوید و هفت در آسمان گشاد، چون برزدیم حلقه بسندان صبحگاه.، خاقانی.، در ایوان شاهی در دولتش را، فلک حلقه و ماه سندان نماید.، خاقانی.، بود با یار خود خوش و خندان، کآمد آواز حلقه و سندان.، جامی (از آنندراج).،، یکی از استخوانهای سه گانه گوش میانی که بشکل یک دندان کرسی دو ریشه ای است و بوسیلۀ قسمت پهن خود (سطح پهن فوقانی) با استخوان چکشی مفصل شده است. استخوان سندانی

معنی سندان در فرهنگ لغت هوشیار

افزار آهنی ضخیم که آهنگران قطعه آهن را بر روی آن می گذارند و با پتک یا چکش می کوبند

معنی سندان در فرهنگ فارسی معین

ابزار آهنی ضخیم که آهنگران آهن را روی آن گذاشته و با پُتک می کوبند، تکه آهن زیر کوبه در

معنی سندان - جستجوی لغت در جدول جو

سندان

فرهنگ فارسی عمید

سندان

لغت نامه دهخدا

سندان

لغت نامه دهخدا

سندان

لغت نامه دهخدا

سندان

فرهنگ لغت هوشیار

سندان

فرهنگ فارسی معین

سندان

فرهنگ گویش مازندرانی

سپندان

(پسرانه)

خردل

فرهنگ نامهای ایرانی

زندان

جایی که محکومان و تبهکاران را در آنجا نگه می دارند، محبس، بندیخانه

فرهنگ فارسی عمید

دندان

هر یک از استخوان های ریز که به ترتیب در میان دهان انسان و حیوان در دو فک بالا و پایین قرار گرفته و با آن ها غذا جویده می شود. تعداد دندان ها در انسان در کودکی بیست عدد است که آن ها را دندان شیری می گویند و از هفت سالگی به تدریج می ریزد و در جای آن ها ۳۲ دندان دیگر درمی آید که عبارت است از دندان های پیش، دندان های نیش، دندان های آسیا، دندان های عقل
دندان آسیا: در علم زیست شناسی دندان های عقب دهان که دارای تاج پهن و ناهموار است. نوع کوچک آن دارای یک ریشه است و بزرگ آن دو یا سه ریشه دارد و تعداد آن ها در هر فک ده عدد است، نوع بزرگ آن را دندان کرسی هم می گویند، طواحن
دندان پیش: در علم زیست شناسی دندان های تیز جلو دهان که دو در بالا و دو در پایین قرار دارند، ثنایا
دندان تیز کردن: کنایه از طمع کردن، قصد ربودن چیزی کردن
دندان داشتن: کنایه از کینه و دشمنی داشتن نسبت به کسی
دندان زدن: دندان فرو بردن به چیزی
دندان عقل: در علم زیست شناسی آخرین دندان های آسیا که تعداد آن ها چهار عدد است دو در بالا و دو در پایین و در انتهای ردیف دندان های آسیا می روید
دندان نمودن: ترسانیدن مثل دهان باز کردن و دندان نشان دادن جانور درنده در هنگام حمله، کنایه از اظهار قدرت کردن
دندان نیش: در علم زیست شناسی چهار دندان نوک تیز که دو در بالا و دو در پایین در کنار دندان های پیش جا دارد، انیاب
به دندان بودن: کنایه از مناسب بودن، درخور بودن، باب دندان بودن

فرهنگ فارسی عمید

سعدان

دو سیّارۀ سعد که منظور سیّاره مشتری و سیّاره زهره است
گیاهی دارای برگ های متناوب و خارهای سه پهلو که شتر آن را به رغبت می خورد و بهترین علف برای شتران است
نوعی میمون

فرهنگ فارسی عمید

خندان

خنده کننده، درحال خندیدن، خندنده، ضاحک، ضحوک، خنداخند، خنده ناک، سبک روح، شکفته، منبسط، خنده رو، خندناک
کنایه از شکفته و بازشده مثلاً گل خندان، پستۀ خندان
بن مضارع خنداندن

فرهنگ فارسی عمید

سندهان

عود هندی، درختی با چوب قهوه ای رنگ که هنگام سوختن بوی خوش می پراکند و معمولاً در هند و هندوچین می روید، انجوج

فرهنگ فارسی عمید

چندان

آنقدر، آن اندازه، برای مثال عهد و پیمان فلک را نیست چندان اعتبار / عهد با پیمانه بندم شرط با ساغر کنم (حافظ - ۶۹۲ حاشیه) زیاد مثلاً این کار زحمت چندانی ندارد، پسوند متصل به واژه به معنای
برابر مثلاً دوچندان
چندان که: آن اندازه که، آن مقدارکه، همین که، به محض اینکه، هراندازه که

آنقدر، آن اندازه، برای مِثال عهد و پیمان فلک را نیست چندان اعتبار / عهد با پیمانه بندم شرط با ساغر کنم (حافظ - ۶۹۲ حاشیه) زیاد مثلاً این کار زحمت چندانی ندارد، پسوند متصل به واژه به معنای
برابر مثلاً دوچندان
چندان که: آن اندازه که، آن مقدارکه، همین که، به محض اینکه، هراندازه که

فرهنگ فارسی عمید

بندان

بسته کننده، در حال بستن یا بسته کردن مثلاً یخ بندان

فرهنگ فارسی عمید

سگدان

آغل سگ، جای سگ، کنایه از جای کثیف و ناپاک

فرهنگ فارسی عمید

سندانه

(سِ نَ)

ماده خر. (منتهی الارب). اتان

لغت نامه دهخدا

سندیان

پارسی تازی گشته سندیان بلوت از درختان بلوط

فرهنگ لغت هوشیار

سنسان

سخن غیر فصیح و بلیغ

فرهنگ لغت هوشیار

سنگدان

عضو عضلانی که دارای الیاف ماهیچه ای قوی و سخت جهت خرد کردن دانه ها و دیگر مواد غذائی پرندگان در مسیر مری پس از چینه دان و قبل از معده اصلی قرار دارد

فرهنگ لغت هوشیار

سخندان

شاعر و فصیح زبان

فرهنگ لغت هوشیار

سعدان

شاد مان، خارکویک (نخل خرما)، پستانه خاری است خوراک اشتر، کپی کپیک (بوزینه) به صیغه تننیه ناهید و زاوش (زهره و مشتری)، گل کرکی از گیاهان گیاهی از تیره گل سرخیان که دارای برگهای متناوب و گلهای محوری است و دارای اندامهای پرزآلود است و آن بومی افریقا است

فرهنگ لغت هوشیار

سبدان

جمع سبد، شبان فریبکان، راه آب بند ها

فرهنگ لغت هوشیار

خندان

متبسم، خنده کننده

فرهنگ لغت هوشیار

چندان

آن قدر آن اندازه: (و اگر آب نیابد یا چندان یا بد که خوردن ویرا و رفیقان ویرا چیزی بسر نیامد) (کشف الاسرار)، تا آن زمان: (چندان بمان که خرقه ازرق کند قبول بخت جوانت از فلک پیر ژنده پوش) (حافظ) یا چندان که. آن مقدار که آن اندازه که: (بیک تیمم بیش از یک فریضه گزاردن رواست همچنانکه بیک طهارت چندانکه خواهد فرایض نماز گرازد) (کشف الاسرار)، هر قدر که: (چندانکه گفتم غم باطمینان درمان نکردند مسکین غریبان) (حافظ)، همینکه بمحض اینکه: (چندانکه مقربان حضرت بر حال من وقوف یافتند و باکرام در آوردند) (گلستان)

فرهنگ لغت هوشیار

سپندان

گیاهی است از تیره صلیبیان که به طور خودرو در مناطق مرطوب و کنار جویها در اکثر نقاط ایران میروید. گلهایش کوچک و زرد رنگ و میوه اش خورجینک است و محتوی یک یا دو دانه است خدل فارسی حرف السطوح خردل صحرایی، تخم اسفند. یا سپندان خرد. تخم خردل. یا سپندان سرخ. تخم تره تیزک

فرهنگ لغت هوشیار

زندان

محبس، خانه و حبس و سجن، جایی که متهمان و محکومان را در آن نگاهدارند

فرهنگ لغت هوشیار

دندان

هر یک از ساختمانهای سخت استخوانی که در دو فک بالا و پائین مهره داران، یا در سایر استخوانهای جدار دهان یا حلق جایگزین اند و برای جویدن غذا بکار می رود و نیز بعنوان سلاخ تعرضی و دفاعی بکار می رود

فرهنگ لغت هوشیار