معنی سقوط در فرهنگ فارسی عمید

فرود آمدن بر زمین، افتادن، کنایه از کاهش ناگهانی، کنایه از تصرف و تسخیر منطقه ای توسط دشمن، سقوط کردن: افتادن و بر زمین فرود آمدن، به پستی افتادن، سقوط کردن شهر: کنایه از به تصرف دشمن درآمدن آن، سقوط دولت: کنایه از برکنار شدن و از کار افتادن هیئت وزیران

معنی سقوط در لغت نامه دهخدا

افتادن. (منتهی الارب) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 58) (دهار) (تفلیسی)، در نزد پزشکان بیماری صرع است. (آنندراج) (کشاف اصطلاحات الفنون)

معنی سقوط در لغت نامه دهخدا

افتاده. (آنندراج) (منتهی الارب)

معنی سقوط در فرهنگ لغت هوشیار

افتادن، بر زمین فرود آمدن

معنی سقوط در فرهنگ واژه فارسی سره

سرنگونی، واژگونی

معنی سقوط در فرهنگ واژه مترادف متضاد

افت، افتادگی، زوال، لغزش، نزول، هبوط، متضاد: صعود، فروپاشی، تلاشی، اضمحلال، افتادن، پرت شدن، فرود آمدن، فرو افتادن، متضاد: صعود کردن

معنی سقوط - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی سقوط در فرهنگ واژه فارسی سره

سرنگونی، واژگونی

سقوط

فرهنگ فارسی عمید

سقوط

لغت نامه دهخدا

سقوط

لغت نامه دهخدا

سقوط

فرهنگ لغت هوشیار

سقوط

فرهنگ فارسی معین

سقوط

فرهنگ واژه فارسی سره

سقوط

فرهنگ واژه مترادف متضاد

سقاط

شمشیر بران که پیش از مقطوع به زمین برسد

فرهنگ فارسی عمید

سقوف

سقف ها، بالاترین سطوح داخلی هر فضای سرپوشیده، از آسمان ها، جمع واژۀ سقف

فرهنگ فارسی عمید

سعوط

دارویی عطسه آور که در بینی بریزند

فرهنگ فارسی عمید

سموط

سمط ها، چیزهایی که از گلوبند آویزان باشد، گردن بندها، جمع واژۀ سمط

فرهنگ فارسی عمید

سبوط

(تَ ثُ)

فروهشته گردیدن موی. (منتهی الارب). ضد جعد. (اقرب الموارد). فرخالی

لغت نامه دهخدا

سخوط

(سَ)

مکروه. (غیاث) (آنندراج). بدین معنی در اقرب الموارد و منتهی الارب مسخوط آمده است، در بیت زیر بمعنی نفرین شده و ملعون آمده است:
همچنان کاصحاب فیل و قوم لوط
کردشان مرجوم چون خود آن سخوط.
مثنوی

لغت نامه دهخدا

قسوط

(رِ)

بیداد کردن. (ترجمان ترتیب عادل). جور و بیدادی کردن و از حق بازگردیدن، پریشان و پراکنده نمودن چیزی را. (منتهی الارب). قسط. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قسط شود، خشک شدن و راست شدن استخوان ستور. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قسط شود

بیداد کردن. (ترجمان ترتیب عادل). جور و بیدادی کردن و از حق بازگردیدن، پریشان و پراکنده نمودن چیزی را. (منتهی الارب). قَسْط. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قَسْط شود، خشک شدن و راست شدن استخوان ستور. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قَسَط شود

لغت نامه دهخدا

سقوف

(سُ)

جمع واژۀ سقف. (دهار) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سقوب

(سُ)

جمع واژۀ سقب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به سقب شود

لغت نامه دهخدا

سعوط

(سَ)

دارو به بینی ریختنی. (منتهی الارب) (آنندراج). دارویی را گویند که اندر بینی چکانند. (ذخیره خوارزمشاهی). ج، سعوطات. دارو که در بینی افکنند. (مهذب الاسماء). آنچه در بینی کنند و مایع باشد باین اسم نامند و از اختراعات جالینوس است و عودالعطاس نیز به این اسم نامند. (تحفۀ حکیم مؤمن). رجوع به ضریر انطاکی ص 193 شود

لغت نامه دهخدا

مسقوط

(مَ)

خرمای افتاده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سقوطر

(سَ طَ)

گیاهی است که صبر از آن حاصل میشود. (برهان) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سقوطر

(سَ طَ)

نام جزیره ای است نزدیک به سواحل چهل فرسنگ در چهل فرسنگ که صبر خوب از آنجا آورند و صبر سقوطری منسوب بدانجااست و اهل آن جزیره ساحر و بی دین اند و اصل ایشان ازیونان بوده و سکندر ایشان را بجهت ساختن صبر بدین جزیره آورده و سحر ایشان به مرتبه ای است که اگر با شخصی خصمی داشته باشند اگر آن شخص حاضر شد فبها و الا صورت و شکل او را بخاطر آورند و قدحی پرآب در پیش خودنهند و شروع به سحر کنند تا آن زمان که نقطۀ خون در میان قدح آب پیدا شود و بعد از زمانی قدح پر از دل و جگر و شش گردد و آن شخص در حال بمیرد و شکم او رابشکافند جگر در شکمش نباشد. (برهان) (آنندراج). نام جزیره ای که صبر آنجا خوب باشد. (غیاث) :
تا بتلخی نبود شهد شهی همچو نهنگ
تا بخوشی نبود صبر سقوطر چو شکر.
فرخی.
رجوع به سقوطری شود

لغت نامه دهخدا

سقاط

(سُ)

آنچه برافتداز چیزی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سقاط

(سَقْ قا)

بسیار سقوطکننده، کسی که متاعهای افتاده را فروشد. (اقرب الموارد). نبهره فروش. (منتهی الارب) (آنندراج) ، شمشیری که در پس ضریبه افتد یعنی مقطوع را بریده یا پس مقطوع رسد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سقاط

(سِ)

آنچه بردارند از خرما و جز آن و از جایی بجای دیگر برند، غورۀ خرمای از درخت افتاده، بال مرغ. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، خطا در نبشتن و در سخن و در حساب. (منتهی الارب) (آنندراج) ، لغزش و خطا. (اقرب الموارد) ، لغزش در فعل و یا قول. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) :
سقاطهای تو آن است و شعر من این است
به تو چه مانم ویحک به من چه میمانی.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

نقوط

چشم روشنی ارمغان اروسی (بنگرید به عروس)

فرهنگ لغت هوشیار

سنوط

کوسه که هیچ ریش ندارد یا مرد سبک ریش

فرهنگ لغت هوشیار

قسوط

بیدادگری ستمگری، پراکندن، گمراهی

فرهنگ لغت هوشیار

سموط

جمع سمط، رشته های مروارید گردن بند ها

فرهنگ لغت هوشیار

سعوط

چکاندن در بینی، داروی بینی، شامک چکان (شامک قطره)، گرده بو (انفیه) عطسه آور (دارو) معطس

فرهنگ لغت هوشیار

سقاط

بال مرغ، لغزش در نبشتن، لغزش در سخن، پی هم افکندن، سست دویدن اسپ، خاموشی و شنیدن افتاده، جمع سقطه، پاره های افتاده پاره های ابر نبهره فروش (نبهره قلب تقلبی)، خرده فروش، افتان بسیار سقوط کننده، شمشیر بران که مضروب را زمین افکند

فرهنگ لغت هوشیار