معنی سقا در لغت نامه دهخدا

سقاء. رجوع بدان کلمه شود.، - مرغ سقا، سریچه. (فرهنگ اسدی) : و مرغانی که سقا خوانند پیوسته بر آن درختها نشینند. (تاریخ طبرستان).،، آبکش. آنکه شغل او آب دادن یا آب فروختن به تشنگان است. آب فروش:، سقائی است این لنبک آبکش، بخوبی گفتار و کردار خوش.، فردوسی.، بدان سقّا که خود خشک است کامش، گهی بگری و گه بفسوس وبرخند.، ناصرخسرو.، بر لب بحر کفش خورشیدوار، قربۀ زرین و سقا دیده ام.، خاقانی.، چو سقّا آب چشمه بیش ریزد، ز چشمه کآب خیزد بیش خیزد.، نظامی.، تا بیابی بهر لشکر آب را، در سفر سقّا شوی اصحاب را.، مولوی.، گداطبع اگر در تموز آب حیوان، به دستت دهد جور سقّا نیرزد.، سعدی

معنی سقا در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه شغل او آب دادن یا آب فروختن به تشنگان است

معنی سقا در فرهنگ واژه مترادف متضاد

آب فروش، آبکش، آب رسان

معنی سقا - جستجوی لغت در جدول جو

سقا(سَقْ قا)

لغت نامه دهخدا

سقا

فرهنگ لغت هوشیار

سقا((سَ قّ))

فرهنگ فارسی معین

سقا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

سقاء

آب دهنده، کسی که آب نوشیدنی می فروخت

فرهنگ فارسی عمید

سقاط

شمشیر بران که پیش از مقطوع به زمین برسد

فرهنگ فارسی عمید

سقات

ساقی ها، آب دهنده ها، در تصوف مرشدان و پیران کامل که به مریدان فیض برساند، جمع واژۀ ساقی

فرهنگ فارسی عمید

سقام

بیمار شدن، بیماری، دردمندی

فرهنگ فارسی عمید

سقام

سقیم ها، بیماران، جمع واژۀ سقیم

فرهنگ فارسی عمید

سقاء

ظرفی چرمی برای آب یا شیر یا چیز دیگر، مشک، مشک آب، مشک شیر

فرهنگ فارسی عمید

سقاع

(سِ)

خرقه که در زیر معجر افکنند تامعجر ریمناک نگردد. (منتهی الارب) ، چیزی که بینی ناقه را بدان استوار کنند، روی بند. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به صقاع شود

لغت نامه دهخدا

سقال

(سَقْ قا)

زداینده. (آنندراج) (منتهی الارب). رجوع به صقال شود

لغت نامه دهخدا

سقام

(سَ)

بیماری. (آنندراج) (مهذب الاسماء) (اقرب الموارد) :
ز سعی و فضل تو داروی ومرهمم باید
که تن رهین سقام است و دل اسیر جراح.
مسعودسعد.
آن کلامت میرهاند از کلام
و آن سقامت میجهاند از سقام.
مولوی.
این طبیبان بدن دانشورند
بر سقام تو ز تو واقف ترند.
مولوی

لغت نامه دهخدا

سقام

(سِ)

بیماران. در این صورت جمع سقیم است. (غیاث) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سقاه

(سُ)

جمع واژۀ ساقی. آب دهنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (دهار) : و خنیاگران و سقاه بترتیب ایستاده. (جهانگشای جوینی). رجوع به سقات شود

لغت نامه دهخدا

سقاط

(سَقْ قا)

بسیار سقوطکننده، کسی که متاعهای افتاده را فروشد. (اقرب الموارد). نبهره فروش. (منتهی الارب) (آنندراج) ، شمشیری که در پس ضریبه افتد یعنی مقطوع را بریده یا پس مقطوع رسد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سقار

(سَقْ قا)

کافر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، آنکه غیرمستحق لعنت را بسیار لعنت کند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، دروغگو. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سقای

(سَ)

دهی جزء دهستان دیزمار باختری بخش ورزقان شهرستان اهر، آب از چشمه و محصول آن غلات و سردرختی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

سقاط

(سُ)

آنچه برافتداز چیزی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سقات

(سُ)

سقاه. جمع واژۀ ساقی. آب دهنده: تخت را بسه پایه یکی خاص و دیگری خاتون او سیم جهت سقات و خوان سالاران. (جهانگشای جوینی)

لغت نامه دهخدا

سقاب

(سِ)

پنبۀ خون آلود که آن را زن مصیبت زده بر سر گذارد و یک طرف آن پنبه از روی بند بیرون کند تا بیننده بداند که او مصیبت زده است. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سقاء

(سِ)

مشک شیر و آب. ج، اسقیه، اسقیات، اساقی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سقاء

(سَقْ قا)

کسی که آب نوشاندن پیشۀ وی باشد و این صیغۀ نسبت است چنانکه حداد و طباخ و صباغ. (غیاث) (آنندراج). آب دهنده. (منتهی الارب) (دهار). آب کش. (مهذب الاسماء) (دهار). رجوع به سقا شود

لغت نامه دهخدا

سقاط

(سِ)

آنچه بردارند از خرما و جز آن و از جایی بجای دیگر برند، غورۀ خرمای از درخت افتاده، بال مرغ. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، خطا در نبشتن و در سخن و در حساب. (منتهی الارب) (آنندراج) ، لغزش و خطا. (اقرب الموارد) ، لغزش در فعل و یا قول. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) :
سقاطهای تو آن است و شعر من این است
به تو چه مانم ویحک به من چه میمانی.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

سقائف

جمع سقیفه، تخته های کشتی

فرهنگ لغت هوشیار

سقایی کردن

سقایت کردن آب دادن، آب فروختن

فرهنگ لغت هوشیار

سقایی

سقایت آب دادن، فروش آب

فرهنگ لغت هوشیار

سقاء

مشک آب دول دل آبخوری آبکار در تتق بارگهش گاه کار مانده کش عیسی و خضر آبکار (میرخسرو)، چمانی (ساقی) فروشنده آب آب دهنده آبکش. مشک آب یا شیر، جمع اسقیه اسقیات

فرهنگ لغت هوشیار

سقاب

پنبه خون آلوده که زن شوی مرده بر سر نهد و گوشه آن از رو بنده بیرون کند تا بیننده بداند که او شوی از دست داده است، جمع سقب، کره اشتران نر، ستون های تاژ، شاخه های کشن

فرهنگ لغت هوشیار

سقاط

بال مرغ، لغزش در نبشتن، لغزش در سخن، پی هم افکندن، سست دویدن اسپ، خاموشی و شنیدن افتاده، جمع سقطه، پاره های افتاده پاره های ابر نبهره فروش (نبهره قلب تقلبی)، خرده فروش، افتان بسیار سقوط کننده، شمشیر بران که مضروب را زمین افکند

فرهنگ لغت هوشیار

سقاع

جولخ آبفت (خرقه) روبند روبنده

فرهنگ لغت هوشیار

سقال

ترکی ریش زداینده

فرهنگ لغت هوشیار

سقام

بیمار شدن

فرهنگ لغت هوشیار

سقایه

آبکار زن آبشخور آبخانه، چمانیگری، باده، جام باده، آبخوری، مزد چمانی (چمانی ساقی)، مزد آبکار، نوشاک پیمانه، پیمانه می، باده انگوری، آبخوری موضع سقی جای آب دادن، ظرفی که با آن آب دهند پیمانه آب و شراب، دادن آب شراب و غیره

فرهنگ لغت هوشیار

سقاط

((سُ))

افتاده، ریخته

فرهنگ فارسی معین

معنی سقا - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما