معنی ساکیز در فرهنگ فارسی عمید

نمد، پارچۀ کلفتی که از پشم یا کرک می مالند و از آن کلاه یا چیزهای دیگر درست می کنند

معنی ساکیز در لغت نامه دهخدا

نمد را گویند مطلقاً خواه نمد تکیه باشد و خواه غیرنمد تکیه، (برهان) (آنندراج)، نمد باشد و آن را سیاکیز نامند، (جهانگیری) (شعوری)، نمد باشد و چون کیز بمعنی نمد آمده شاید که ساکیز نوعی از نمد باشد، (رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج)، لِبد، رجوع به سیاکیز و کیز شود

معنی ساکیز - جستجوی لغت در جدول جو

ساکیز

فرهنگ فارسی عمید

ساکیز

لغت نامه دهخدا

ساویز

(دخترانه)

خوش خلق، نیکخو

فرهنگ نامهای ایرانی

سامیز

سوهان، سنگی که برای تیز کردن کارد یا شمشیر و مانند آن به کار می رود، فسان، فسن، سان، سان ساو، سنگ ساو، مسنّ

فرهنگ فارسی عمید

ساکی

نوعی نوشابۀ الکلی ژاپنی که از تخمیر برنج به دست می آید، عرق برنج

فرهنگ فارسی عمید

ساویز

خوش خلق، نیک خو

فرهنگ فارسی عمید

ساکی

تیره ای است از ایل بیرانوند، (جغرافیای سیاسی کیهان ص 67)، درمنتخب التواریخ منسوب به معین الدین نطنزی (مؤلف در816 و 817 هجری قمری) آمده: قوم ساکی اگر چه زبان لری دارند اما در اصل لر نبوده اند، (همان کتاب ص 53)

لغت نامه دهخدا

ساکی

آندرا، نقاش ایتالیائی متولد رم (1600- 1661 میلادی) و او شاگرد آلبان است

لغت نامه دهخدا

ساکی

طایفه ای است از حسنونداز ایل کرد پیشکوه، (جغرافیای سیاسی کیهان ص 36)

لغت نامه دهخدا

سیاکیز

(سَ)

نمد را گویند و آن چیزی است که از پشم میمالند. (برهان) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ساویز

شخص خوش خلق، نیک خو، (برهان) (جهانگیری) (آنندراج) :
دلربا شوخ باید و خونریز
نزد عاشق نه مشفق و ساویز،
علی فرقدی

لغت نامه دهخدا

سامیز

بمعنی فسان، و آن سنگی باشد که بدان کارد و شمشیر و امثال آن تیز کنند، (برهان) (آنندراج)، سنگ کارد و تیغ، (رشیدی)، قس، سامان، (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)

لغت نامه دهخدا

ساقیز

از طوائف مغول و همان قبیلۀ معروف نایمان است و ’ساقیز’ بترکی به معنی عددهشت است و ’نایمان’ بزبان مغولی نیز بهمین معنی است و شاید شعب این قبیله هشت بوده است. (محمد قزوینی در حاشیۀ جهانگشا ج 1 ص 26 به نقل از ادگار بلوشه) : و در آن وقت (آغاز دولت چنگیز اونک خان سرور قبائل کریت و ساقیز بود. (جهانگشا ج 1 ص 26)

لغت نامه دهخدا

ساکیت

نام یکی از بلاد قدیم هند وسطی، از کتاب سنکهت براهمهر، (از ماللهند ص 153)

لغت نامه دهخدا

پاکیز

نام داو از کشتی که به یکدست پای حریف گرفته بدست دیگر زور بر گردن آوردن باشد، (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

اسکیز

(اِ)

برجستن و آلیز و جفته انداختن ستور باشد. (برهان). رجوع به اسکیزه و اسکیزیدن شود

لغت نامه دهخدا

ساکی