از پیش. از این پیش. پیش از این. در ایام پیش. در زمان پیش. پیش از آن. پیش از وقت. در پیش. پیشتر. در سابق. در زمان سابق. سابق بر این. سابق بر آن. قبلاً. قبل از این. قبل از آن. قدیماً. در قدیم. فی ماتقدم. در گذشته. در زمان گذشته. سالفاً فی مامضی. فی ماسبق. رجوع به سابق شود
از پیش. از این پیش. پیش از این. در ایام پیش. در زمان پیش. پیش از آن. پیش از وقت. در پیش. پیشتر. در سابق. در زمان سابق. سابق بر این. سابق بر آن. قبلاً. قبل از این. قبل از آن. قدیماً. در قدیم. فی ماتقدم. در گذشته. در زمان گذشته. سالفاً فی مامضی. فی ماسبق. رجوع به سابق شود
شاعر اساطیری یونانی که مولد او را آتن گفته اند و سوئیداس زمان وی را مقدم بر امیروس داند و منظومه ای در باب خلقت عالم بدو نسبت دهند در پنجهزار بیت و کتبی دیگر در موضوعاتی نظیر موضوع فوق، مانند: مکالمات و بیانات آفرودیت و ارس، ولادت آپولن و آرتمیس و جنگ آتنه و پوزایدون بدو منسوب است عالم صرف و نحو یونانی. مولد او پارس یا پرین. وی ظاهراً در دورۀ امپراطوری روم زندگی میکرد. و رساله ای در باب اساطیر بنام مسائل باورنکردنی دارد که خلاصه ای از آن در دست است
شاعر اساطیری یونانی که مولد او را آتن گفته اند و سوئیداس زمان وی را مقدم بر اُمیروس داند و منظومه ای در باب خلقت عالم بدو نسبت دهند در پنجهزار بیت و کتبی دیگر در موضوعاتی نظیر موضوع فوق، مانند: مکالمات و بیانات آفرودیت و اِرُس، ولادت آپولن و آرتمیس و جنگ آتنه و پوزایدون بدو منسوب است عالم صرف و نحو یونانی. مولد او پارُس یا پرین. وی ظاهراً در دورۀ امپراطوری روم زندگی میکرد. و رساله ای در باب اساطیر بنام مسائل باورنکردنی دارد که خلاصه ای از آن در دست است
دو کلمه سال و ماه بر خلاف قیاس به ’یان’ جمع بسته شوند، (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)، بمعنی سالهاست که جمع سال باشد، (برهان) (آنندراج)، جمع سالی یعنی چیزی که سال از آن قرار گرفته باشد، (شرفنامۀ منیری)، و آن وقت و زمانه است پس سالیان بمعنی ازمنه و اوقات باشد، (غیاث) : بگذرد سالیان که برناید روزی از مطبخش همی خنجیر، خسروی، چو چندی برآمد همی سالیان سر سرو بگذشت از آسمان، دقیقی، جهانداربرنا ز گیتی برفت برو سالیان بر گذشته دو هفت، فردوسی (شاهنامه، ج 4 ص 1805)، به آخر ترا رفتن آید بدان اگر چند ایدر بوی سالیان، فردوسی، گذشته بر او سالیان دو هزار گر ایدونکه برتر نیاید شمار، فردوسی، ز مردی آنچه تو کردی همی به اندک سال بسالیان فراوان نکرد رستم زر، فرخی (از آنندراج)، بود سالیان هفتصد هشتصد که تا اوست محبوس درمنظری، منوچهری، سستی کنی و باده خوری سال و سالیان شکرگزی و نوش مزی شاد و شادخوار، منوچهری، هر چیزی که خواهند بر یک اندر کنند هر چند سالیان برآید، (تاریخ سیستان)، تو سالیانها خفتی و آنکه برتو شمرد دم شمردن تو یک نفس زدن نغنود، ناصرخسرو چه گویی که فرساید این چرخ گردون چو بیحد و مر بشمرد سالیان را، ناصرخسرو، قوت روزم غمی است سال آورد که نخواهد بسالیان برخاست، خاقانی، از دانۀ دل ز کشت شادی یک خوشه بسالیان نشانیم، خاقانی، چنان زی کز آن زیستن سالیان ترا سود و کس را نباشد زیان، نظامی، که به اندک تغیر حال از مخدوم قدیم برگردد و حقوق نعمت سالیانی درنوردد، (گلستان)، حق سالیانش فرامش مکن، سعدی (بوستان)، ، سال واحد، (برهان) (شرفنامۀ منیری)، مدت یکسال، یکسال، همه روزه، (برهان)
دو کلمه سال و ماه بر خلاف قیاس به ’یان’ جمع بسته شوند، (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)، بمعنی سالهاست که جمع سال باشد، (برهان) (آنندراج)، جمع سالی یعنی چیزی که سال از آن قرار گرفته باشد، (شرفنامۀ منیری)، و آن وقت و زمانه است پس سالیان بمعنی ازمنه و اوقات باشد، (غیاث) : بگذرد سالیان که برناید روزی از مطبخش همی خنجیر، خسروی، چو چندی برآمد همی سالیان سر سرو بگذشت از آسمان، دقیقی، جهانداربرنا ز گیتی برفت برو سالیان بر گذشته دو هفت، فردوسی (شاهنامه، ج 4 ص 1805)، به آخر ترا رفتن آید بدان اگر چند ایدر بوی سالیان، فردوسی، گذشته بر او سالیان دو هزار گر ایدونکه برتر نیاید شمار، فردوسی، ز مردی آنچه تو کردی همی به اندک سال بسالیان فراوان نکرد رستم زر، فرخی (از آنندراج)، بود سالیان هفتصد هشتصد که تا اوست محبوس درمنظری، منوچهری، سستی کنی و باده خوری سال و سالیان شکرگزی و نوش مزی شاد و شادخوار، منوچهری، هر چیزی که خواهند بر یک اندر کنند هر چند سالیان برآید، (تاریخ سیستان)، تو سالیانها خفتی و آنکه برتو شمرد دم شمردن تو یک نفس زدن نغنود، ناصرخسرو چه گویی که فرساید این چرخ گردون چو بیحد و مر بشمرد سالیان را، ناصرخسرو، قوت روزم غمی است سال آورد که نخواهد بسالیان برخاست، خاقانی، از دانۀ دل ز کشت شادی یک خوشه بسالیان نشانیم، خاقانی، چنان زی کز آن زیستن سالیان ترا سود و کس را نباشد زیان، نظامی، که به اندک تغیر حال از مخدوم قدیم برگردد و حقوق نعمت سالیانی درنوردد، (گلستان)، حق سالیانش فرامش مکن، سعدی (بوستان)، ، سال واحد، (برهان) (شرفنامۀ منیری)، مدت یکسال، یکسال، همه روزه، (برهان)
اکثر اوقات. بیشتر. در غالب. رجوع به غالب شود: من و انکار شراب این چه حکایت باشد غالباً این قدرم عقل و کفایت باشد. حافظ. ، باحتمال اغلب. ظاهراً: محتسب گوید که بشکن ساغر و پیمانه را غالباً دیوانه میداند من فرزانه را. سلمان
اکثر اوقات. بیشتر. در غالب. رجوع به غالب شود: من و انکار شراب این چه حکایت باشد غالباً این قدرم عقل و کفایت باشد. حافظ. ، باحتمال اغلب. ظاهراً: محتسب گوید که بشکن ساغر و پیمانه را غالباً دیوانه میداند من فرزانه را. سلمان
نام موضعی است در شروان در کنار آب ارس و بعضی گویند نام شهری است از ولایت شروان، (برهان)، بندری است بمیان طرف مشرق و جنوب او متصل به دریای گیلان و دوجانب دیگر برود کرو و صحرای موغان وسعت زمین او طولاً بیست فرسخ و عرضاً ده فرسخ، سمت شمالی آن صحرا قصبۀ سالیان است، که بندر بنام او معروف است و سالیان دو هزارباب خانه دارد و از بناهای ملوک شروان بوده، (آنندراج)، نام بندری است در کنار دریای خزر دهی است ازدهستان زاوه رود بخش زراب شهرستان سنندج واقع در 25هزارگزی باختر آویهنگ، کوهستانی هوای آن سرد و دارای 200 تن سکنه است، آب آن از چشمه تأمین میشود محصول آن غلات، توتون، لبنیات شغل اهالی زراعت، گله داری و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5) نام محلی کنار راه قم به سلطان آباد، میان دو راهه دلیجان و عنایت بیگ، در 177200 گزی طهران قرار گرفته است
نام موضعی است در شروان در کنار آب ارس و بعضی گویند نام شهری است از ولایت شروان، (برهان)، بندری است بمیان طرف مشرق و جنوب او متصل به دریای گیلان و دوجانب دیگر برود کرو و صحرای موغان وسعت زمین او طولاً بیست فرسخ و عرضاً ده فرسخ، سمت شمالی آن صحرا قصبۀ سالیان است، که بندر بنام او معروف است و سالیان دو هزارباب خانه دارد و از بناهای ملوک شروان بوده، (آنندراج)، نام بندری است در کنار دریای خزر دهی است ازدهستان زاوه رود بخش زراب شهرستان سنندج واقع در 25هزارگزی باختر آویهنگ، کوهستانی هوای آن سرد و دارای 200 تن سکنه است، آب آن از چشمه تأمین میشود محصول آن غلات، توتون، لبنیات شغل اهالی زراعت، گله داری و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5) نام محلی کنار راه قم به سلطان آباد، میان دو راهه دلیجان و عنایت بیگ، در 177200 گزی طهران قرار گرفته است
سولفاتها نمکهای اسید سولفوریک اند و نمکهایی هستند جامد و بیشترسفید یا بی رنگ و بعضی مانند سولفات مس رنگین هستند. بطور کلی رنگ آنها مربوط بفلزشان است. همه سولفاتهادر آب محلول شوند و فقط سولفات سرب و باریم غیر محلولند. سولفاتها بسیار باثبات اند و بر اثر گرمای زیادبسختی تجزیه گردند و در طبیعت بفراوانی یافت شوند. سولفات انواع متعدد دارد: سولفات سود (سولفات دوسود ، سولفات سدیم، سولفات سرب، سولفات فرو، سولفات فریک، سولفات کلسیم، سولفات مس. (فرهنگ فارسی معین)
سولفاتها نمکهای اسید سولفوریک اند و نمکهایی هستند جامد و بیشترسفید یا بی رنگ و بعضی مانند سولفات مس رنگین هستند. بطور کلی رنگ آنها مربوط بفلزشان است. همه سولفاتهادر آب محلول شوند و فقط سولفات سرب و باریم غیر محلولند. سولفاتها بسیار باثبات اند و بر اثر گرمای زیادبسختی تجزیه گردند و در طبیعت بفراوانی یافت شوند. سولفات انواع متعدد دارد: سولفات سود (سولفات دوسود ، سولفات سدیم، سولفات سرب، سولفات فرو، سولفات فریک، سولفات کلسیم، سولفات مس. (فرهنگ فارسی معین)
سولفات ها نمک هایی هستند جامد، بیشتر سفید یا بی رنگ و بعضی ها رنگین. به طور کلی رنگ آن ها مربوط به فلزشان است. همه سولفات ها در آب حل می شوند و فقط سولفات سرب و باریم غیرمحلولند. در طبیعت به فراوانی یافت می شوند و انواع گوناگون دارند
سولفات ها نمک هایی هستند جامد، بیشتر سفید یا بی رنگ و بعضی ها رنگین. به طور کلی رنگ آن ها مربوط به فلزشان است. همه سولفات ها در آب حل می شوند و فقط سولفات سرب و باریم غیرمحلولند. در طبیعت به فراوانی یافت می شوند و انواع گوناگون دارند