- رفقه
گروه هم سفر و همراه، دوستان و همراهان
معنی رفقه - جستجوی لغت در جدول جو
- رفقه (رَ قَ)
یا رفقه یا رفقه. گروه همسفر. ج، رفاق و ارفاق و رفق. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). همراهان و یاران سفر. (دهار). گروه همراه و همدم و هم صحبت. (ناظم الاطباء)
کاروان. (دهار). رجوع به رفقه یا رفقه یا رفقه شود، کاروان. (دهار)
کاروان. (دهار). رجوع به رفقه یا رفقه یا رفقه شود، کاروان. (دهار)
- رفقه (رَ فَ قَ)
برتافتگی آرنج. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)
- رفقه (رُ قَ)
یا رفقاء. خواهر لابان و زوجه اسحاق بن ابراهیم است. و چون بیست سال برین نکاح سپری شد رفقه یعقوب و عیسو را تولید نمود. (از قاموس کتاب مقدس). رجوع به رفقاء شود
- رفقه (رُ قَ)
جمع واژۀ رفیق. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به رفیق شود
- رفقه
همراهی، نرمرفتاری، کاروان، گروه همراه گروه راهیان همراهیان (همسفران) گروه همراه جماعت مرافق همسفران جمع رفاق
- رفقه ((رَ یارِ یا رُ قِ))
همسفران، گروه همراه، جمع رفاق
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنچه صرف و خرج معیشت عیال و اولاد کنند، هزینۀ زندگی عیال و اولاد، آنچه انفاق کنند
(تَ ظَلْ لی)
لغت نامه دهخدا
سر فروداشتن و خاموش بودن، دوسیدن بزمین. (از منتهی الارب) (از لسان العرب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد)
(مِ فَ قَ)
لغت نامه دهخدا
مرفق. نازبالش. (منتهی الارب). بالشت تکیه. (دهار). متکا و مخده. ج، مرافق. (از اقرب الموارد) :
کردی گرو دو بالش کون را برفق سیم
باریش همچو حشو نهالی و مرفقه.
سوزنی
کردی گرو دو بالش کون را برفق سیم
باریش همچو حشو نهالی و مرفقه.
سوزنی
(مُ رَفْ فَ قَ)
لغت نامه دهخدا
شاه مرفقه، گوسپند که هر دو دست وی تا هر دو آرنج سپید باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
یکبار دست دادن، پیمان خرید و فروش یک بار دست بر دست دیگری زدن در بیع یا بیعت، یک عقد بیع، بیع
شفقت در فارسی مهربانی دلسوزی نرمدلی (شفقه به فتحات در اصل لغت بمعنی ترس است و مجازا به معنی مهربانی مستعمل شده) ترس از بدی و زشتی
افسار، بند ریسمان، رشته گره دار حلقه (از طناب و مانند آن)، بند رشته رشته گره دار، بند گردن، یا ربقه اطاعت بند فرمانبرداری
