معنی رفقاء در فرهنگ لغت هوشیار

جمع رفیق، همرایان دمسازان جمع رفیق دوستان یاران همراهان

معنی رفقاء در فرهنگ فارسی معین

جمع رفیق، دوستان، یاران

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

زنی که آلت تناسلیش مسدود باشد و با او آرامش نتوان کرد

دوستان

سازواری، آشتی دادن، بر چسبانگی، درزدوزی درزگیری از ریشه یونانی درزگیر درز دوز رفوگر رفو کننده. پیوستگی اتفاق سازواری سازگاری

افسونگر، کوهنورد

بمعنی همراهی، یاران و دوستان، همراهان

اتفاق، پیوستگی، سازگاری

رفیق ها، یارها، دوست ها، همراه ها، جمع واژۀ رفیق

((رَ فّ))

رفوگر، رفوکننده

((رَ))

پیوستگی، سازگاری

رفوگر، رفو کننده