معنی رشکی - جستجوی لغت در جدول جو

رشکی

لغت نامه دهخدا

رمکی

رم کننده، حیوانی که زود رم می کند و می گریزد

فرهنگ فارسی عمید

تشکی

شکایت کردن، شکوه داشتن، گله کردن

فرهنگ فارسی عمید

رشکین

باغیرت، غیور، دارای رشک و حسد، حسود

فرهنگ فارسی عمید

مشکی

تهیه شده در مشک

فرهنگ فارسی عمید

مشکی

سیاه، به رنگ مشک

فرهنگ فارسی عمید

خشکی

خشک و بی آب بودن، مقابل دریا، زمین، برّ، یبوست، خشک سالی

فرهنگ فارسی عمید

رشکن

رشکین، باغیرت، غیور، دارای رشک و حسد، حسود

فرهنگ فارسی عمید

زرشکی

سرخ تیره، به رنگ زرشک

فرهنگ فارسی عمید

رشکین

(رَ)

منسوب به رشک یعنی صاحب رشک، و در سراج اللغات نوشته که این مرکب است از رشک و کلمه کین چون دو کاف به هم آمدند یکی را حذف کردند اغلب که کاف تازی حذف کرده باشند بخلاف چرکین که کاف دوم را که فارسی بود حذف کردند. (غیاث اللغات) (آنندراج). دارای رشک و حسد. رشکن. (از ناظم الاطباء). رشکناک. (یادداشت مؤلف). و رجوع به رشکن و رشکناک شود، رقیب. (ناظم الاطباء) ، باد سرخ. (ناظم الاطباء)

منسوب به رشک یعنی صاحب رشک، و در سراج اللغات نوشته که این مرکب است از رشک و کلمه کین چون دو کاف به هم آمدند یکی را حذف کردند اغلب که کاف تازی حذف کرده باشند بخلاف چرکین که کاف دوم را که فارسی بود حذف کردند. (غیاث اللغات) (آنندراج). دارای رشک و حسد. رشکن. (از ناظم الاطباء). رشکناک. (یادداشت مؤلف). و رجوع به رَشکن و رَشکناک شود، رقیب. (ناظم الاطباء) ، باد سرخ. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

زرشکی

(زِ رِ)

برنگ زرشک. سرخ تیره. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

رشکین

(رَ)

دهی از دهستان رودبار معلم کلایۀ شهرستان قزوین. سکنه 132 تن. آب آن از رود خانه خارارود. محصولات عمده غلات و فندق و زغال اخته و لبنیات و عسل. صنایع دستی گلیم و جاجیم بافی. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا