معنی رزاح در لغت نامه دهخدا

رُزاح. افتادن شتر از ماندگی یا لاغری. (از اقرب الموارد). افتادن شتر از ماندگی و لاغری و لاغر گردیدن آن. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). مصدر به معنی رُزوح. (منتهی الارب). رجوع به رُزوح شود. سخت لاغر شدن ستور و بماندن. (مصادر اللغۀ زوزنی)، ضعیف و بدحال شدن، با نیزه زدن کسی را، افتادن انگور. (از اقرب الموارد)

معنی رزاح در لغت نامه دهخدا

نام پسر عدی بن کعب. (منتهی الارب) (از تاج العروس)

معنی رزاح در لغت نامه دهخدا

رَزاح. مصدر به معنی رَزاح. (ناظم الاطباء). ماندن شتر از نزاری. (تاج المصادر بیهقی). رجوع به رَزاح شود

معنی رزاح - جستجوی لغت در جدول جو

رزاح

لغت نامه دهخدا

رزاح

لغت نامه دهخدا

رزاح

لغت نامه دهخدا

رزان

(دخترانه)

زن باوقار، بانوی متین، خانم محترم، درخت انگور، (فتحه ر) صفت فاعلی از رزیدن به معنای رنگ کردن، جمع رز است اما غالباً به عنوان مفرد بکار میرود به معنای تاکستان

فرهنگ نامهای ایرانی

رزاق

(پسرانه)

روزی دهنده، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

رزاز

برنج فروش

فرهنگ فارسی عمید

ریاح

ریح ها، بادها، هواهای متحرک، جمع واژۀ ریح

فرهنگ فارسی عمید

رواح

شبانگاه، سر شب، اول شب، از وقت زوال تا شب

فرهنگ فارسی عمید

رماح

رمح ها، نیزه ها، جمع واژۀ رمح

فرهنگ فارسی عمید

مزاح

بسیار شوخی کننده، بسیار شوخ

فرهنگ فارسی عمید

مزاح

هزل، شوخی، خوش طبعی، مسخرگی

فرهنگ فارسی عمید

رزاحی

(رَ حا)

جمع واژۀ رازح. گویند: ابل رزاحی، شتران لاغر. (از ناظم الاطباء). شتران لاغر. (منتهی الارب) (آنندراج). شتران لاغر و افتاده. (از اقرب الموارد). و رجوع به رازح شود

لغت نامه دهخدا