جدول جو
جدول جو

معنی رحا - جستجوی لغت در جدول جو

رحا
(رَ)
رحی ̍. سنگ آسیا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (مهذب الاسماء) :
همیشه تا فلک آبگون همی گردد
گهی بسان رحا گه حمایل و دولاب.
مسعودسعد.
منحنی میشود فلک پس از آن
گر در او گردش رحا باشد.
مسعودسعد.
همیشه تا فلک اندر سه وقت هر سالی
شود بگشت رحا و حمایل ودولاب.
مسعودسعد.
، آسیا. (غیاث اللغات) :
باقیست چرخ کردۀ یزدان و شخص تو
فانیست زآنکه کردۀ این نیلگون رحاست.
ناصرخسرو.
، کاسۀ فراخ. (مهذب الاسماء) ، بیماریی باشد مر زنان رابه آبستنی ماننده در عظم بطن و فساد لون و احتباس طمث. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
رحا
سنگ آسیا
تصویری از رحا
تصویر رحا
فرهنگ لغت هوشیار
رحا
((رَ))
آسیا، رحی
تصویری از رحا
تصویر رحا
فرهنگ فارسی معین

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از رحال
تصویر رحال
پالان دوز، سازندۀ پالان، بسیار سفر کننده
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از رحال
تصویر رحال
رحل ها، بارها، جمع واژۀ رحل
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از رحاب
تصویر رحاب
رحبه ها، زمینهای فراخ و پر گیاه، ساحت خانه ها، میان سراها، فراخی میان خانه ها، جمع واژۀ رحبه
فرهنگ فارسی عمید
(رُ)
نام موضعی. (از ناظم الاطباء). موضعی است به حوران. (منتهی الارب) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(رَحْ حا)
جامه شوی. (مهذب الاسماء) (ملخص اللغات حسن خطیب)
لغت نامه دهخدا
(رَ بَ)
رحابه. وسعت. پهناوری: چه مسالک اوهام را نهایت رحابت و مناهج افهام را غایت فسحت در قصص و اخبار باشد. (تاریخ بیهق ص 11). و رجوع به رحابه شود
لغت نامه دهخدا
(تَ)
رحب. (منتهی الارب). فراخ و گشاد گردیدن. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). فراخ گردیدن. (آنندراج). فراخ شدن. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر اللغۀ زوزنی) : رحب بک المکان، فراخ شد جای تو. رحبتک الدار، فراخ شد خانه تو. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(عُرْ وَ)
ابن عتبه بن جعفر بن کلاب، مشهور به رحال. سبب شهرتش به رحال، کثرت مسافرتهایش بنزد ملوک و پادشاهان است. دومین جنگ فجار مابین دو قبیلۀ خندف و قیس بسبب قتل او رخ داده است. و گویند که این جنگ دوازده سال پس از درگذشت عبدالمطلب روی داده است، و آن در حدود سال 32 قبل از هجرت بوده است. (از الاعلام زرکلی از سمط اللاّلی و ابن الاثیر و شرح العیون)
لغت نامه دهخدا
(رَحْ حا لَ)
جهان پیما. جهان گرد. جهان نورد. گیتی نورد. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(رُ)
بیماریی است در شکم گوسفند که مانع عمل لقاح گردد. (از متن اللغه). بیماریی است در شکم. (از اقرب الموارد) :
بی رحمی و درشت که از دستبند تو
نه نیک سام رست نه بد حام بی رحام.
ناصرخسرو
لغت نامه دهخدا
(رَ)
لغتی است در رحی ̍. ج، ارحیه. (منتهی الارب). مهتر. رحاءالقوم، مهتر ایشان. (مهذب الاسماء) ، پارۀ زمین گرد، گلۀ اشتر. (مهذب الاسماء). چنین است در سه نسخۀ خطی موجود در کتاب خانه لغت نامه، ولی بمعانی اخیر در جای دیگر دیده نشد
لغت نامه دهخدا
(رَحْ حا)
زن فراخ کف پا که همه بزمین برسد. (آنندراج). مؤنث ارح ّ. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(رُ)
فراخ و گشاد از هر چیزی. (ناظم الاطباء). فراخ. (دهار). فراخ از هر چیزی. (منتهی الارب).
- امراءه رحاب، زن پهناور. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
- قدر رحاب، دیگ فراخ. (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (منتهی الارب).
، جای فراخ گشاد. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(رِ)
ناحیه ای است در آذربایجان و این نام بر دربند و بیشتر ارمنستان روی هم رفته اطلاق می شود، و اکثر ارمنستان است. (معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
(رِ)
جمع واژۀ رحبه و رحبه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (اقرب الموارد). رجوع به رحبه شود
لغت نامه دهخدا
(رُ)
عرقی که در تب زده آید. (ناظم الاطباء). اسم است از رحض به معنی عرق آوردن تب زده. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(رُ)
رحیق. می خالص و صافی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). شراب. (از اقرب الموارد). و رجوع به رحیق شود
لغت نامه دهخدا
(رَ)
دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان اهر. سکنۀ آن 8 تن. آب آن از چشمه. محصولات آن غلات و حبوب و صنایع دستی آنجا فرش و گلیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
لغت نامه دهخدا
(رَحْ حا)
ماهر و نیک دانا در پالان نهادن و سوار شدن شتر. (ناظم الاطباء). نیک دانا و ماهر در پالان نهادن. (آنندراج) (منتهی الارب). نیک دانا و ماهر در پالان شتر ساختن. (از اقرب الموارد) ، کسی که پالان شتر سازد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). آنکه پالان شترفروشد. (مهذب الاسماء) ، کسی که به این طرف و آن طرف سفر کند. (ناظم الاطباء). این نسبت به کثرت سیاحت و مسافرت دلالت دارد. (از انساب سمعانی)
لغت نامه دهخدا
(رِ)
نوعی از فرش و گستردنی. (ناظم الاطباء). گستردنی یمنی. (آنندراج) (منتهی الارب). گستردنی یمنی یا آنکه در یمن ساخته شود. (از اقرب الموارد) ، جمع واژۀ رحل. (منتهی الارب). جمع واژۀ رحل. بارها. (حاشیۀ دیوان منوچهری چ دبیرسیاقی) ، جمع واژۀ رحل که به معنی کوچ کردن و پالان شتر است. (از آنندراج) (غیاث اللغات). رجوع به رحل شود، یا ابن ملقی الرحال، در شتم گویند. (ناظم الاطباء) ، آنچه برای سفر مهیا کنند:
پس به گردونش نهاد او و عیال او
گاو و گردون بکشیدند رحال او.
منوچهری.
او را بشکست و اموال و رحال و اثقال او برگرفت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 390).
فکندم رحال و زمام جنیبت
و الهمت بالنحر و النحر واجب.
(منسوب به حسن متکلم)
لغت نامه دهخدا
تصویری از رحابه
تصویر رحابه
فراخش فراخ گردیدن
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رحام
تصویر رحام
آماس زهدان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رحال
تصویر رحال
پالان دوز
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رحاق
تصویر رحاق
می ناب
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رحابت
تصویر رحابت
وسعت و پهناوری
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رحائی
تصویر رحائی
منسوب به رحی آسیایی. یا فلک (گردون) رحائی آسمان گردنده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رحاله
تصویر رحاله
بسیار سفر کننده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رحائل
تصویر رحائل
جمع رحاله، زین های چرمی
فرهنگ لغت هوشیار
جمع رحبه، خاک های خوب، گستره خانه ها، درگاه ها میانسراها دیگ فراخ فراخ گشاد سرزمین وسیع و پر گیاه، ساحت خانه، وسط سرای جمع رحاب رحبات
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از رحال
تصویر رحال
بسیار سفر کننده، جمع رحاله
فرهنگ فارسی معین
تصویری از رحال
تصویر رحال
((رِ))
جمع رحل، پالان شتر، اسباب و اثاث سفر
فرهنگ فارسی معین
تصویری از رحال
تصویر رحال
((رَ حّ))
نیک دانا و ماهر در پالان نهادن، جمع رحاله
فرهنگ فارسی معین