معنی رازگوینده - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

گویندۀ راز، آنکه سرّی را فاش کند یا راز خود را به دیگری بگوید، برای مثال شد آنگه برش رازگوینده تنگ / نهان دشنۀ زهرخورده به چنگ (اسدی - ۱۱۹)

فاش کنندۀ سر، آشکار کنندۀ راز، برای مثال رفت یکی پیش ملک صبحگاه / راز گشایندهتر از صبح و ماه (نظامی۱ - ۷۷)

(پَ رَ)

نغزگو. رجوع به نغزگو شود:
چنین گوید آن نغزگوینده پیر
که در فیلسوفان نبودش نظیر.
نظامی

راوی

حاکی