معنی رازگوینده رازگوینده (تَ / تِ خوَرْ/ خُرْ دَ / دِ) گویندۀ راز. آنکه سخنی نهانی با کسی گوید. که سرّ خود با کسی در میان نهد، نجوی کننده: شد آنگه برش رازگوینده تنگ نهان دشنۀ زهر خورده بچنگ. (گرشاسب نامه) لغت نامه دهخدا
