معنی رادو - جستجوی لغت در جدول جو

رادو

لغت نامه دهخدا

رابو

(دخترانه)

هدیه، پیشکش، نام گلی از گلهای بهاری

فرهنگ نامهای ایرانی

جادو

افسون، سحر، شعبده، ساحر، افسونگر، جادوگر، برای مثال چه جادو چه دیو و چه شیر و چه پیل / چه کوه و چه هامون چه دریای نیل (فردوسی۴ - ۲۹۸۸) ، نگه کن که با هر کس این پیر جادو / دگرگونه گفتار و کردار دارد (ناصرخسرو - ۳۷۵)، چو خمّ دوال کمند آورم / سر جادوان را به بند آورم (فردوسی - ۲/۴۶۵)، من به جادویآنچه مانم ای وقیح / کز دمم پررشک می گردد مسیح (مولوی - ۶۱۳)
کنایه از حیله گر، کنایه از زیبارو، برای مثال همشیرۀ جادوان بابل / هم شیوۀ لعبتان کشمیر (سعدی۲ - ۴۵۵)

افسون، سِحر، شعبده، ساحر، افسونگر، جادوگر، برای مِثال چه جادو چه دیو و چه شیر و چه پیل / چه کوه و چه هامون چه دریای نیل (فردوسی۴ - ۲۹۸۸) ، نگه کن که با هر کس این پیر جادو / دگرگونه گفتار و کردار دارد (ناصرخسرو - ۳۷۵)، چو خمّ دوال کمند آورم / سر جادوان را به بند آورم (فردوسی - ۲/۴۶۵)، من به جادویآنچه مانم ای وقیح / کز دمم پررشک می گردد مسیح (مولوی - ۶۱۳)
کنایه از حیله گر، کنایه از زیبارو، برای مِثال همشیرۀ جادوان بابل / هم شیوۀ لعبتان کشمیر (سعدی۲ - ۴۵۵)

فرهنگ فارسی عمید

راسو

پستانداری کوچک با پوستی به رنگ قهوه ای مایل به قرمز، دست و پای کوتاه و پوزۀ دراز که هنگام احساس خطر بوی ناخوشایندی از خود متصاعد می کند، موش خرما

فرهنگ فارسی عمید

راود

زمین پشته پشته و پرآب و علف، زمین پست و بلند که گیاه بسیار در آن روییده باشد، سبزه زار، چراگاه

فرهنگ فارسی عمید

رادع

آنچه در آن اثر بوی خوش باشد،
مانع، بازدارنده، آنکه یا آنچه کسی را از امری باز می دارد، ناهی، وازع، حابس، زاجر، معوّق، مناع

فرهنگ فارسی عمید

دادو

دادا، دادک، خدمتکار پیر، پیرغلام، للیه، برای مثال بیرون پر ازاین طفلی ما را برهان ای جان / از منت هر دادو وز غصۀ هر دادا (مولوی - ۱۴۶۴)

فرهنگ فارسی عمید

رادبو

عود، چوبی خوش بو و قهوه ای رنگ که هنگام سوختن بوی خوش می پراکند، داربو

فرهنگ فارسی عمید

رادیو

دستگاه گیرندۀ امواج صوتی که به وسیلۀ برق یا باتری کار میکند، مرکز فرستندۀ امواج صوتی، کنایه از سازمانی که از طریق مرکز فرستندۀ امواج صوتی به پخش برنامه های مختلف می پردازد

فرهنگ فارسی عمید

رادون

عنصر بی رنگ گازی که از تجزبۀ رادیوم به دست می آید و در پرتودرمانی برای درمان سرطان به کار می رود

فرهنگ فارسی عمید

رادوف

نام مردی از ابی عباد، (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

رادوف

خطهای پیه، (از اقرب الموارد)، شاخ فزونی که از تنه خرمابن برآمده باشد، (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، ج، روادیف، (منتهی الارب)، و نیز رجوع به رادفه شود

لغت نامه دهخدا

رادوی

موبد بزرگ زمان یزدگرد سوم آخرین پادشاه ساسانی، آنگاه که ماهوی سوری آسیابان را بکشتن یزدگرد میفرستاد رادوی او را اندرز میدهد و از کار زشت برحذر میدارد، فردوسی در این باره چنین آورده است:
یکی موبدی بود رادوی نام
بجان از خرد برنهاده لگام
بماهوی گفت ای بداندیش مرد
چرا دیو چشم ترا خیره کرد،
(شاهنامه چ بروخیم ج 9 ص 2995)

لغت نامه دهخدا

کادو

تحفه، سوغات، هدیه

فرهنگ لغت هوشیار

دادو

ترکی دادا پارسی بنده خانه زاد انگلیسی فاژ (فاق)، رفک (قرنیز) غلام (عموما)، هر غلامی که از کودکی خدمت کسی را کرده باشد (خصوصا)

فرهنگ لغت هوشیار

جادو

شعبده، افسون، سحر

فرهنگ لغت هوشیار

راسو

جانوری که آنرا موش خرما گویند

فرهنگ لغت هوشیار

رادع

باز دارنده

فرهنگ لغت هوشیار

راود

زمین پست و بلند و پر آب و علف، سبزه زار چراگاه مرتع

فرهنگ لغت هوشیار

رادن

سرخ وزرد، نجوان (زعفران) کرکم (- زعفران)

فرهنگ لغت هوشیار

راده

فایده، نفع، سود

فرهنگ لغت هوشیار

رادی

افتاده

فرهنگ لغت هوشیار

رادیو

بمعنی شعاع دادن، شعاع افکندن، پرتو افکندن که بصورت اسمی و صفتی هر دو بکار می رود

فرهنگ لغت هوشیار

پادو

دونده باپا پاکار پاکار، کسی که در مشاغل مختلف پی فرمانهای متعدد میرود چون پا دو مغازه پادو نانوایی، در حمامهای قدیم کسی که پس از ورود مشتری کفش ویرا زیر سکو میگذاشت و لنگی برای او پهن میکرد و لنگ دیگر بدو میداد تا ببندد و داخل حمام گرم شود

فرهنگ لغت هوشیار

رادف

پیروی کننده

فرهنگ لغت هوشیار

اردو

ترکی سپاه بسیجیده، لشگرگاه، نام زبان مردم پاکستان و هند مجموع سپاهیان با تمام لوازم که بجانبی گسیل دارند مجموع قشون و لوازم او در سفر، لشکر گاه اردوگاه، محلی که ورزشکاران یا پیشاهنگان برای تمرین یا تفریح گرد آیند، زبان معمولی در پاکستان و بخشی از هندوستان

فرهنگ لغت هوشیار

اردو

((اُ))

گروهی سپاهیان با تمام لوازم که به سویی فرستاده شوند، لشکرگاه، محل لشکر، محلّی که ورزشکاران یا دانش آموزان برای تمرین یا تفریح مدتی معین به آنجا می روند

فرهنگ فارسی معین