- ذب
دفع کردن، راندن، دور کردن، منع کردن، بازداشتن
معنی ذب - جستجوی لغت در جدول جو
- ذب (ذُب ب)
جمع واژۀ ذباب
- ذب (ذَب ب)
گاو دشتی و آن را ذب ّالریاد نیز نامند، از آن روی که پیوسته در پی گاوان ماده رود. و منه رجل ٌ ذب ّالرّیاد، مرد بسیارزیارت کننده زنان و آمد و شد کننده با آنان. و گاو کوهی
- ذب (تَ)
دفع. دفع کردن. منعکردن. بازداشتن. دور کردن. ذب از کسی، راندن و بازداشتن از او: اهل مصر در دفع و ذب ّ آن شناعت از حریم خویش به غوغا گرائیدند. (جهانگشای جوینی) ، درآمدن، آمد و شد کردن ودر جائی قرار نگرفتن. متردّد بودن، واراندن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). واراندن و پژمریدن نبات. (تاج المصادر بیهقی). پژمردن نبات. (دهار) ، ذب ّ غدیر، خشک شدن غدیر در آخر گرما، ذب ّ شفه، هواسیدن، یعنی پژمریدن و خشک شدن و خوشیدن لب از تشنگی، ذب ّ نبت، پژمردن و پلاسیدن گیاه. ذب ّ جسم، لاغر شدن تن، ذب ّ نهار، اندکی باقی ماندن از روز، ذب ّ لون، بگردیدن و متغیر شدن گونه، ذب ّ فلان، بصیغۀ مجهول، دیوانه شد او، رنج کشیدن و مانده شدن در شب و نرسیدن به آب مگر پس از قطع یک شب راه، ذب از کسی، مدافعه. منافحه. محاماه. مراماه. (تاج المصادر بیهقی)
- ذب
دور کردن، راندن
- ذب ((ذَ بّ))
راندن، دفع کردن، منع، دفع
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پژمرده پژمریده مقابل نامی، کاهیده لاغر شده. پژمرده شدن پژمریدن مقابل نمو، پژمردگی کم آبی گیاه و رفتن طراوت و تری آن، کاهیدن لاغر شدن، لاغری نزاری، خشکیده پوست شدن، لاغر و باریک شدن (اسب و مانند آن)، انتقاص حجم اجزاء اصیله جسم است بواسطه آنچه جدا میشود از آن در تمام اقطار و اطراف برنسبتی که آن حرکت جسم مقتضی آن است و از انواع حرکت در کم است. ترنجیدگی ترنجش زبانزد فرزانی، نزاری، کاهیدگی
مذبوح گلو بریده، چارپایی که قربان کنند چاروای کشتنی. نای بریده، یشتاری یزش کرپان
مونث ذبیح. مذبوحه گلو بریده، چارپایی که قربان کنند. مونث ذبیح یزش یشتاری نای بریده
