- ذئر (ذَ ءِ)
دلیر و خشمناک. (منتهی الارب). خشمناک. غضبان، نفور. أنف، دلیر، امراءه ذئر، زنی ناسازوار با شوی. ذائر
معنی ذئر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
یاد کردن، بر زبان راندن، مطلب یا موضوعی را بر زبان آوردن، یاد، آوازه، صیت، ثنا، جمع اذکار، دعا، نماز، ورد
چاه، گودال استوانه ای شکلی که برای رسیدن به آب و نفت یا ریختن فاضلاب در زمین حفر می کنند، قلیب
یکی از صورت های فلکی جنوبی بین صورت فلکی عقرب و قنطورس، سبع
گرگ، پستانداری وحشی و گوشت خوار شبیه سگ اما از آن قوی تر و درنده تر که در موقع گرسنگی به چهارپایان و حتی به انسان حمله می کند، سمسم، اغبر، ذیب، سرحان
دزد، راهزن
گرگ، پستانداری وحشی و گوشت خوار شبیه سگ اما از آن قوی تر و درنده تر که در موقع گرسنگی به چهارپایان و حتی به انسان حمله می کند، سمسم، اغبر، ذیب، سرحان
دزد، راهزن
(بِءْرْ)
لغت نامه دهخدا
اسم مکانی است در میانۀ اورشلیم و شکیم که یوثام از حضور برادر خود ابی مالک بدانجا فرار نمود و دورنیست که همان البیره باشد. (از قاموس کتاب مقدس)
اسم جایی است در زمین موآب که خدا از چاهی که در آنجاست قوم خود اسرائیل را آب داد. و ممکن است همان بئر ایلیم باشد. (از قاموس کتاب مقدس)
اسم جایی است در زمین موآب که خدا از چاهی که در آنجاست قوم خود اسرائیل را آب داد. و ممکن است همان بئر ایلیم باشد. (از قاموس کتاب مقدس)
(ب ءْرْ)
لغت نامه دهخدا
چاه. (از تاج العروس) (ناظم الاطباء). حفره ای عمیق در زمین که از آن آب برآید. (از اقرب الموارد). حفرۀ استوانه شکلی که در زمین فروبرندتا به آب رسد و از آنجا آب برگیرند. ج، آبار (مقلوب از ابآر) و ابؤر و آبر و بئار. (تاج العروس) (ناظم الاطباء) (از معجم البلدان). رجوع به چاه شود.
- یوم البئر، روزی از روزهای عرب. (از معجم البلدان)
- یوم البئر، روزی از روزهای عرب. (از معجم البلدان)
(ذَ ءِ رَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث ذئر، امراءه ذئره، زنی ناسازوار با شوی. ذئر. ذائر، ناپسند، سختی، سختی حرب، شؤنک ذئره، یا ان ّ شؤنک لذئره، ای دموعک فیها تنفش کتنفش الغضبان یعنی در مجاری اشک تو دم زدنهائی است چون دم زدن مرد خشمناک
(ذُ)
لغت نامه دهخدا
ذخیره. (مهذب الاسماء). چیزی نگاهداشته شده برای وقتی. یخنی. (منتهی الارب). پس انداز. پس افکند. پس اوکند. چیز پنهان کرده. چیز نهاده. پستائی. اندوخته. ج، اذخار: سایۀ کردگار پرتو لطف پروردگار ذخر زمان و کهف امان. (گلستان سعدی)
(مُ ءِ)
لغت نامه دهخدا
در خشم آورنده و ترساننده. (ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از اذئار. رجوع به اذئار شود، حریص و دلیرگرداننده و برآغالنده. (از ناظم الاطباء). رجوع به اذئار شود
یاد کردن، ثنا و دعا مرد، نره، آلت مردی، آلت تناسل مرد مرد، نره، آلت مردی، آلت تناسل مرد
چیزی که نگاهداشته شده برای وقت احتیاج پس انداز پس افکنده ذخیره جمع اذخار. پنهان کردن پنهاناندن، اندوختن پس انداز، اندوخته
((ذِ))
فرهنگ فارسی معین
یاد کردن، بیان کردن، یادآوری، نام، آوازه، شرح حال، ترجمه احوال، پند، موعظه، جمیل یاد نیکو، خیر یاد نیکو، جلی ذکری که صوفیان به آواز بلند ادا کنند، خفی ذکری که صوفیان در دل گوین
