معنی ذئب ذئب یکی از صورت های فلکی جنوبی بین صورت فلکی عقرب و قنطورس، سبعگرگ، پستانداری وحشی و گوشت خوار شبیه سگ اما از آن قوی تر و درنده تر که در موقع گرسنگی به چهارپایان و حتی به انسان حمله می کند، سمسم، اغبر، ذیب، سرحاندزد، راهزن تصویر ذئب فرهنگ فارسی عمید
