معنی دیندار در لغت نامه دهخدا

نام قدیمی شهر شاپور. این نام در مآخذ قدیم و جدید به اختلاف ’دین دلاء’، ’دیندار’، ’دنبلا’ ضبط شده است بدین شرح: بشاور از اقلیم سیم است طولش از جزایر خالدات ’فویه’ و عرض از خط استوا ’ک’ طهمورث دیوبند ساخت و دین دلا خواند. (نزهه القلوب ص 151). و بناء این شهر (شاپور بروزگاران قدیم طهمورث کرده بوده بوقتی که در پارس جز اصطخر هیچ شهری نبود و نام آن در وقت دین دلا بود. (فارسنامۀ ابن البلخی صص 63-142). لسترنج گوید: کورۀ شاپور خره که معرب آن سابور خره است کوچکترین کوره های ایالت فارس بود... و اصل این اسم بشاپور است... و قلعه آن ’دنبلا’ نامیده میشد. حمدالله مستوفی گوید طهمورث دیوبند ساخت و دین دار خواند. اسکندر رومی بوقت فتح فارس آن را بکلی خراب گردانید. (سرزمینهای خلافت شرقی متن انگلیسی صص 262-263 و ترجمه فارسی سرزمینهای خلافت شرقی ص 283-284 و ترجمه عربی بلدان الخلافه الشرقیه ص 299). و نیز در دائره المعارف اسلامی (ترجمه عربی) ذیل شاپور بنقل از ابن البلخی ’دین دلا’، آمده است و نیز دائره المعارف اسلامی فرانسه دین دلا (ذیل شاپور)

معنی دیندار در لغت نامه دهخدا

دارندۀ دین، صاحب دین و مله، (از آنندراج)، متدین، گرویده:، سغد، ناحیتی است ... با مردمان نرم دیندار، (حدود العالم)،، که سالی خراجی نخواهد ز پیش، ز دیندار بیدار و از مرد کیش،، فردوسی،، چنین بود رسم نیاکان تو، سر افراز و دیندار پاکان تو،، فردوسی،، سخن از مردم دیندار شنو و آن را، که ندارد دین منگر سوی دینارش،، ناصرخسرو،، مانده ست چو من درین زمین حیران، هر زاهد و عابدی و دینداری،، ناصرخسرو،، و این ولایت را بکسی دیندار سپارم و من باز گردم، (اسکندرنامه نسخۀ سعید نفیسی)، و این پیروز مردی دیندار پارسا بود، (فارسنامه ابن البلخی ص 83)،، شاکر لطف رحمتش دیندار، شاکی قهر غیرتش کفار،، سنایی،، دین دیندارن بماند مال دنیادار نه، مرد را پس دین به از دنیا و مما یجمعون،، سنایی،، یا دینداری بود که از عذاب بترسد یا کریمی که از عار اندیشد، (کلیله و دمنه)،، بیرون ز یک پدر تو نغوشاک زاده ای، من تا به سی پدر همه دیندار و دین ورم،، سوزنی،، بده انصاف خود که دینداران، جز بر انصاف تکیه گه نکنند،، خاقانی،، بی قاضی دیندار بسیاربلکه بیشتر خرابی و فساد از ایشان است، (مجالس سعدی ص 26)

معنی دیندار در فرهنگ لغت هوشیار

دارنده دین، متدین

معنی دیندار در فرهنگ واژه مترادف متضاد

باتقوا، بادیانت، پارسا، مومن، متدین، متشرع، متقی، مقدس، متضاد: بی دین، لامذهب

معنی دیندار - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی دیندار در فرهنگ لغت هوشیار

دارنده دین، متدین

دیندار

لغت نامه دهخدا

دیندار(عَمْ بَ دَ / دِ)

لغت نامه دهخدا

دیندار

فرهنگ لغت هوشیار

دیندار

فرهنگ واژه مترادف متضاد

دیندار

دیکشنری اردو به فارسی

دین دار

دارای دین و آیین، کسی که به قوانین و قواعد دین و مذهب عمل کند، متدّین

معنی دیندار - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما