معنی دکانچه در لغت نامه دهخدا

مصغر دکان. دکان کوچک. (ناظم الاطباء). دکان خرد. (آنندراج). دکانک. و رجوع به دکان شود، تخته ای باشد پیش دکان که دکاندار متاع و کالای خود را بر آن عرض نماید. (آنندراج). تخته ها و کرسی که در جلو دکان جهت عرضۀ متاع و کالا قرار می دهند. (ناظم الاطباء). پیشخوان، دکه. (زمخشری). مصطبه. (تفلیسی). طاقچه. (یادداشت مرحوم دهخدا). سکوی سرا. (فرهنگ فارسی معین). سکوی جلو دکان. (ناظم الاطباء) : در دالان بر دکانچه ای نشستم. (رشحات علی بن حسین کاشفی). ابونصر در سنۀ مذکوره صمصام الدوله را بقتل رسانید، مادرش را نیز کشته و آن دو قتیل را در دکانچۀ سرای عمارت دفن کردند. (حبیب السیر)

معنی دکانچه در فرهنگ لغت هوشیار

کرپک کیوسک تخته نیمکت دو کانچه سکوی سرا

معنی دکانچه - جستجوی لغت در جدول جو

دکانچه

لغت نامه دهخدا

دکانچه

فرهنگ لغت هوشیار

تیانچه

پاتیل یا دیگ کوچک دهان گشاد

فرهنگ فارسی عمید

دالانچه

دالان کوچک، دهلیز کوچک

فرهنگ فارسی عمید

کمانچه

کمان کوچک، برای مثال ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص / از آن کمانچۀ ابرو و تیر چشم نجاح (حافظ - ۱۰۰۸)، در موسیقی ساز زهی آرشه ای با کاسه ای به صورت کرۀ ناقص و متصل به یک دستۀ باریک که در هنگام نواختن معمولاً به صورت عمودی بر روی زمین یا پای نوازندۀ قرار می گیرد

کمان کوچک، برای مِثال ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص / از آن کمانچۀ ابرو و تیر چشم نجاح (حافظ - ۱۰۰۸)، در موسیقی ساز زهی آرشه ای با کاسه ای به صورت کُرۀ ناقص و متصل به یک دستۀ باریک که در هنگام نواختن معمولاً به صورت عمودی بر روی زمین یا پای نوازندۀ قرار می گیرد

فرهنگ فارسی عمید

چنانچه

آن طور، آن سان، به طوری که، بنابرآنچه، اگر، در صورتی که، چون آنچه

فرهنگ فارسی عمید

دانچه

عدس، گیاهی بوته ای از خانوادۀ باقلا با گل های سفید رنگ و برگ های باریک که دانۀ گرد و محدب این گیاه که مصرف خوراکی دارد، انژه، مژو، نسک، نرسک، نرسنگ، مرجو، مرجمک، بنوسرخ

فرهنگ فارسی عمید

توانچه

تپانچه، سلاح گرم کوچک دستی، سیلی، لطمه، تس، چپله، طپانچه، لطم، چپّات، لطام

فرهنگ فارسی عمید

خوانچه

طبق چوبی یا فلزی چهارگوش که در آن میوه، شیرینی یا چیزی دیگر گذاشته و بر روی سر از جایی به جای دیگر می برند

فرهنگ فارسی عمید

طپانچه

تپانچه، سلاح گرم کوچک دستی، سیلی، لطمه، تس، چپله، توانچه، لطم، چپّات، لطام

فرهنگ فارسی عمید

تپانچه

سلاح گرم کوچک دستی، تس، چپله، توانچه، طپانچه، لطم، چپّات، لطام
لطمه
سیلی، ضربه ای با کف دست و انگشتان به صورت کسی، چک، توگوشی، کشیده، لت، کاز، سرچنگ، صفعه برای مثال زنم چندان تپانچه بر سر و روی / که یارب یاربی خیزد ز هر موی (نظامی۲ - ۱۵۱)

سلاح گرم کوچک دستی، تَس، چَپله، تَوانچه، طَپانچه، لَطم، چَپّات، لِطام
لَطمه
سیلی، ضربه ای با کف دست و انگشتان به صورت کسی، چَک، توگوشی، کِشیده، لَت، کاز، سَرچَنگ، صَفعِه برای مِثال زنم چندان تپانچه بر سر و روی / که یارب یاربی خیزد ز هر موی (نظامی۲ - ۱۵۱)

فرهنگ فارسی عمید

تبانچه

(تَ چَ / چِ)

مبدل تپانچه است. (فرهنگ نظام). معروف است و بتازیش لطمه خوانند. و تبنچه و توانچه و توالی (؟) مترادف اینند. (شرفنامۀ منیری). سیلی. (لسان العجم شعوری ج 1 ورق 191). طپانچه. (ناظم الاطباء) :
تبانچه خورد روی دریا ز باد
برون از درون هرچه هست اوفتاد.
میرنظمی (از شعوری ایضاً).
، یک نوع طعامی است، موج دریا. (ناظم الاطباء). رجوع به طپانچه و تپانچه شود

لغت نامه دهخدا

دانچه

(چَ / چِ)

از ’دان’دانه، حب و ’چه’ علامت تصغیر به معنی دانۀ کوچک. دان خرد

لغت نامه دهخدا

دوکانچه

(دُ چَ/ چِ)

حانوت و دوکان خرد. دکان کوچک. (یادداشت مؤلف). دکه. دکان، مصطبه و ایوان کوچک. سکو و مهتابی. (یادداشت مؤلف). درداق، دوکانچۀ هموار و خرد که بر وی نشینند. مسطبه، دوکانچۀ کوفته و هموار که بر وی نشینند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دکانه

(دُکْ کا نَ / نِ)

طلل. تخت. سکوئی که از هیچ سمت به دیوار منتهی نشود. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

دانچه

(چَ / چِ)

دانجه. مرجمک. عدس. (غیاث). مرجومک. نسک. دانژه

لغت نامه دهخدا

چنانچه

آنطور آنسان بطوری که: (و این بنده مدت دولت هر قوم چنانچه در تواریخ یافته) (تاریخ گزیده) : (در اجرا حکم سیاست بروی از زبان بریدن و میل کشیدن چنانچه اعتبار تمامت غمازان و مفسدان و مستخر جان گردد) (ترجمه محاسن اصفهان)، از ادات شرط و تعلیق اگر: (چنانچه راستکار باشی رستگار شوی) یا اگر چنانچه. اگر مثلا اگر (اگر چنانچه پسندیده است فمرحبا و اگر بخلاف این فرمانی بود در عهده شکستن نباشم که فرمان سلطان باضطرار لازم بود) (مجموعه مکاتیب غزالی)

فرهنگ لغت هوشیار

مکانفه

مکانفت در فارسی: همیاری همپشتی یکدیگر را یاری کردن مساعدت کردن

فرهنگ لغت هوشیار

کمانچه

کمان کوچک

فرهنگ لغت هوشیار

طبانچه

نادرست نویسی توانچه نمایش ستمگرانه ای از توان و زور

فرهنگ لغت هوشیار

خوانچه

سفره کوچک خوان کوچک، طبق چوبین کوچک که در آن شیرینی میوه یا جهاز عروس گذارند و بر روی سر حمل کنند، طبقی که در آن انواع شیرینی را بترتیب خاص چینند و جمله هایی مبنی بر تبریک و تهنیت نویسند و در مجلس عقد در اطاق عروس گذارند

فرهنگ لغت هوشیار